درخت حوزه‌های تخصصی

هدف پژوهش حاضر، مطالعه رابطه کمال گرایی ورزشی و انگیزه پیشرفت با موفقیت ورزشی بود. جامعه آماری شامل تمامی ورزشکاران شرکت کننده در لیگ برتر کبدی بود که به صورت تصادفی 144 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. نتایج آزمون ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین کمال گرایی مثبت و انگیزه پیشرفت با موفقیت ورزشی هم بستگی به صورت مثبت معنادار و بین ابعاد منفی کمال گرایی و موفقیت ورزشی هم بستگی به صورت منفی معنادار می باشد. آزمون تحلیل رگرسیون نشان داد که کمال گرایی میزان 51 و انگیزه پیشرفت 48 درصد از تغییرات موفقیت ورزشی را تبیین می کند. در نهایت می توان گفت به منظور دست یابی به موفقیت، همواره ورزشکار نیازمند به حفظ سطح مطلوبی از کمال گرایی بوده و انگیزه لازم می تواند به عنوان یک نیروی پیش برنده در جهت دستیابی به اوج عملکرد مثمر ثمر باشد.

هدف اصلی این تحقیق، تجزیه و تحلیل ویدئویی آسیب های بازیکنان لیگ برتر فوتبال ایران در فصل 86-85 است. بدین منظور فیلم ویدئویی 123 مسابقه از 240 مسابقه این بازی ها توسط یکی از محققان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. زمان وقوع آسیب، منطقه بروز آسیب، مکانیزم بروز آسیب، نوع برخورد منجر به آسیب، ناحیه آسیب دیده در بدن بازیکن، نتیجه مسابقه هنگام وقوع آسیب و تصمیم داور در صحنه منجر به آسیب، در برگه مخصوص ثبت شد. در مجموع، 306 آسیب در 125 مسابقه مشاهده شد، یعنی 8/66 آسیب در هر 1000 ساعت مسابقه یا 44/2 آسیب در هر مسابقه. در این تحقیق بیشترین تعداد آسیب در 15 دقیقه پایانی بازی (9/21 درصد) (05/0 P>) و بیشتر آسیب ها در نیمه دوم (176 = N) نسبت به نیمه اول (130=N) اتفاق افتاد (05/0 P<) . میزان بروز آسیب در منطقه پنالتی زمین خودی به طور معناداری (05/0P<) بیش از دیگر مناطق زمین بود. در میان مکانیزم های آسیب، تکل شدن به طور معناداری (05/0 P<) بیش از دیگر مکانیزم ها موجب آسیب بازیکنان شد. همچنین نتایج تحقیق نشان داد که ساق پای بازیکنان (18 درصد) بیش از دیگر نقاط بدن آنها آسیب دید. از نتایج این تحقیق می توان نتیجه گرفت که میزان بروز آسیب در بازیکنان فوتبال لیگ برتر ایران در مقایسه با همتایان اروپایی خود زیاد است. همچنین آگاهی از زمان و منطقه بروز آسیب، مکانیزم های اصلی به وجود آورنده آسیب و آسیب پذیرترین اندام ها هنگام مسابقه فوتبال، در طراحی برنامه های پیشگیرانه از آسیب مؤثر است و به بازیکنان، مربیان و گروه پزشکی کمک می کند.

هدف از این تحقیق ، بررسی ارتباط بین جهت گیری هدفی ، فضای انگیزشی با منابع کسب اعتماد به نفس در والیبالیست های شرکت کننده در مسابقات سوپر لیگ فصل 84-83 بود. نمونه آماری پژوهش را 80 بازیکن که همه به صورت حرفه ای در مسابقات سوپر لیگ کشور شرکت داشتند ، تشکیل می دادند . برای جمع آوری داده ها از 3 پرسشنامه استفاده شد . پرسشنامه جهت گیری هدفی ، پرسشنامه فضای انگیزشی ادراک شده ( PMCQ ) و پرسشنامه منابع کسب اعتماد به نفس ورزشی ( SSCQ ) . بررسی نتایج به دست آمده نشان داد در بین منابع 8 گانه اعتماد به نفس در کل عامل تسلط بر مهارت ، شیوه رهبری مربی و نمایش توانایی ، بالاترین میانگین را داشتند و در مجموع افراد دارای جهت گیری تکلیف مدارانه از منابع اعتماد به نفس بیشتری بهره می گیرند . افراد تکلیف مدار عوامل تسلط بر مهارت و حمایت اجتماعی را به عنوان عامل ایجاد اعتماد به نفس در خود در نظر گرفتند ، در حالی که افراد خود مدار عامل موقعیت دلخواه را تیم هایی که فضای انگیزشی حاکم بر آنها تکلیف مدارانه بوده ، عامل تسلط بر مهارت را عامل ایجاد اعتماد به نفس در نظر گرفتند و در مقابل در فضای انگیزشی خودمدارانه عوامل موقعیت دلخواه و ابراز شایستگی های جسمانی به عنوان عوامل ایجاد اعتماد به نفس مطرح بودند .

عملکرد ورزشی ویژگی پیچیده ای است که از ژنتیک افراد و عواملی مانند تغذیه و تمرین متأثر می شود. عوامل ژنتیکی دامنه گسترده ای از تنوع ویژگی های مناسب برای ورزش را تعیین می کنند. ژن ACTN-3، پروتئین آلفا آکتینین-3 را کد می کند. این پروتئین قسمتی از دستگاه انقباضی را در فیبرهای عضلانی تشکیل می دهد. هدف از این تحقیق، بررسی پلی مورفیسم ژن ACTN-3 در ورزشکاران نخبه ایرانی و مقایسه آن با گروه کنترل بود. 148 ورزشکار عضو تیم ملی و 175 غیرورزشکار به عنوان گروه کنترل مقایسه شدند. روش های به کاررفته در این پژوهش شامل نمونه گیری خونی، استخراج DNA نمونه های خونی و روش های PCR , RFLP برای تعیین پلی مورفیسم ژن یادشده بود. آزمون آماری کای مربع برای مقایسه سه نوع ژنوتیپ RR, RX, XX در گروه های تحقیق استفاده شد. اختلاف معنی داری در نوع ژنوتیپ گروه کنترل و ورزشکاران مشاهده نشد P=0.61)). اختلاف نوع ژنوتیپ ورزشکاران رشته های مختلف نیز معنی دار نبود P=0.77)). نتایج این تحقیق در مجموع نشان داد که تفاوت معنی داری در وضعیت ژنوتیپ ژن ACTN3 بین دو گروه ورزشکار و کنترل وجود ندارد، بنابراین پلی مورفیسم این ژن را نمی توان عامل تعیین کننده ای در عملکرد ورزشکاران ایرانی دانست.

هدف از تحقیق حاضر تعیین وضعیت کتب درسی مدیریت اوقات فراغت و ورزش های تفریحی در دانشگاه های ایران تا پایان سال 1393 از نظر ساختار، محتوا و صوری بود.روش تحقیق، توصیفی تحلیل محتوا و جامعه آماری شامل 34 کتاب مدیریت اوقات فراغت و ورزش های تفریحی منتشر شده تا پایان پاییز 1393 بود.با توجه به معدود بودن جامعه آماری، نمونه آماری را 18 کتاب اوقات فراغت و ورزش های تفریحی منتشر شده تا پایان پاییز 1393 را تشکیل داد. روش نمونه گیری به صورت هدفمند و نمونه گیری در دسترس بود.ابزار جمع آوری اطلاعات را برگه کدگذاری شده محقق ساخته دو بخشی شامل مشخصات عمومی کتاب و مقوله ها یا واحدهای تحلیل تشکیل داد. پس از جمع آوری داده ها، تجزیه و تحلیل آن ها با استفاده از آمار توصیفی شامل میانگین، انحراف استاندارد، جداول فراوانی مطلق و نسبی و در آمار استنباطی از آزمون تی تک نمونه ای بوسیله نرم افزار SPSS نسخه 21 انجام گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که کتب مدیریت اوقات فراغت و ورزش های تفریحی از دیدگاه اساتید در بعد محتوایی به طور معنی داری نامناسب است اما از دیدگاه دانشجویان به طور معنی داری مناسب نیستند. از دیگر نتایج تحقیق این بود که کتب مدیریت اوقات فراغت و ورزش های تفریحی از دیدگاه اساتید، در بعد ظاهری به طور معنی داری مناسب نیستند درحالی که از دیدگاه دانشجویان این کتاب ها در بعد ظاهری به طور معنی داری نامناسب هستند.

درد کمر فعالیت فیزیکی و اجتماعی بیمار را محدود کرده و زندگی را با درد و رنج همراه می سازد هدف از این تحقیق بررسی اهمیت ویژگی های استقامت عضلانی و آنتروپومتریکی بعنوان عوامل هشدار دهنده در بروز بیماری کمر درد مزمن و نیز بررسی ضرورت ورزش درمانی پس از بهبود درد بود بدین منظور 16 زن مبتلا به کمردرد مزمن و 30 زن سالم با دامنه سنی 20 تا 40 ساله بهطور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند شدت درد ناتوانی استقامت عضلات فلکسور تنه و اکستنسور های تنه و اندام های تحتانی و ترکیب و تیپ بدنی کلیه آزمودنی ها اندازه گیری شد این اندازه گیری ها پس از سه ماه ورزش درمانی ویژه تکرار گردید نتایج نشان داد درد کمر و میزان ناتوانی بیماران به ترتیب حدود 58 و 53 در صد بهبود یافتند قبل از درمان استقامت عضلانی بیماران به طور متوسط حدود 62 در صد نسبت به افراد سالم کمتر بود ویژگی های آنتروپومتریکی هر دو یکسان بود استقامت فلکسورها پس از درمان تغییری نکرد اما در اکستنسورها حدود 51 در صد در تنه و 44 در صد در اندام تحتانی افزایش به وجود آمد 01/0=P نتیجه نهایی اینکه استقامت عضلانی بیماران کمر درد دچار ضعف بود ورزش درمانی منجر به بهبود درد کاهش ناتوانی و افزایش استقامت اکستنسورهای تنه و اندام تحتانی گردید بین ابعاد گردید بین ابعاد بدنی و کمر درد ارتباطی وجود نداشت ضعف استقامت فکلسورها پس از درمان عاملی برای پیش بینی بروز مجدد کمر درد تلقی می شود

برنامه ریزی صحیح در دوران کودکی بویژه پیش از ورود به مدرسه می تواند روند تکاملی فرد را متحول سازد. بدین منظور هدف از این تحقیق بررسی اثر آموزش های پیش دبستانی بر مهارت های حرکتی پسران 6 - 5 ساله سنندج و مقایسه آن با هنجار موجود بود. تعداد 140 نفر از پسران ناحیه یک سنندج به صورت تصادفی ساده در دو گروه مجزا(گروه اول، افرادی که دوره پیش دبستانی را در مراکز خاص گذرانده و گروه دوم، افرادی که دوره پیش دبستانی را در منزل سپری کرده اند) قرار گرفتند. از پرسشنامه محقق ساخته و آزمون توانایی های حرکتی پایه BMAT استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل یافته ها نیز از آزمون آماری t مستقل استفاده گردید. یافته های تحقیق نشان داد که تفاوت معنی داری بین پسران در هر دو گروه از لحاظ تکامل مهارت های پایه وجود ندارد. آزمودنی های 6- 5 ساله در خرده آزمون های پریدن، حرکات ترکیبی، شنا با صندلی، انعطاف پذیری و تعادل ایستا نسبت به هنجار موجود ضعیف تر هستند ولی در خرده آزمون های ضربه زدن، چابکی و هدف گیری نسبت به هنجار موجود تفاوت قابل ملاحظه ای مشاهده نگردید. به طورکلی به نظر می رسد که اتخاذ برنامه های مرتبط با فعالیت های حرکتی کودکان در دوره پیش از دبستان سبب تسریع رشد حرکتی آنان در این محدوده سنی می شود.

هدف از پژوهش حاضر، آزمایش فرضیة ویژگی تمرین رفتار حرکتی از طریق متغیر مکان به عنوان یک متغیر زمینه ای جدید است. شرکت کنندگان، 30 دانش آموز دختر نوجوان با میانگین سنی 50 /1 ± 50 /11 سال بودند که به مدت ده جلسه تحت آموزش مهارت ادراکی – حرکتی کاتا توسط مربی کاتا قرار گرفتند. پس از اتمام دورة آموزشی، آزمون یادداری در مکان اکتساب و سپس آزمون انتقال در مکانی متفاوت از مکان تمرین برگزار و نمره های اجرای کاتا اندازه گیری شد. برای تحلیل اطلاعات از آزمون آماری t همبسته استفاده شد. نتایج نشان داد که شرکت کنندگان اجرای بهینة خود را در مکان تمرین نشان دادند. درحالی که با تغییر مکان تمرین افت معناداری در اجرا داشتند. براساس نتایج حاصل، به نظر می رسد اجرای تکلیف با مکان تمرین مرتبط است. یافته های این تحقیق شواهدی را در جهت حمایت از فرضیة ویژگی تمرین فراهم کرد.

وقوع آسیب به طور معمول در بیشتر ورزش ها و بازی ها مشاهده می شود. وقوع آسیب ها دلایل زیادی دارد که جنبة روانی از جمله آنهاست. مطالعات تجربی متعددی نشان داده اند که عوامل روانی خاصی تعداد و شدت آسیب های ورزشی را تحت تأثیر قرار می دهند. هدف از تحقیق حاضر بررسی ارتباط مهارت های روانی با میزان بروز آسیب در بازیکنان فوتبال لیگ برتر استان تهران بود. به این منظور 108 بازیکن از بین چهار تیم لیگ برتر استان تهران در این تحقیق شرکت کردند. اطلاعات تحقیق از طریق برگة گزارش آسیب و پرسشنامه OMSAT-3 جمع آوری شد. از روش های آمار توصیفی و آزمون ضریب همبستگی پیرسون در سطح معناداری 95 درصد برای تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد 5/89 درصد بازیکنان در طول یک فصل حداقل یک آسیب را متحمل شده اند که 7/90 درصد این آسیب ها حداقل 3–1 روز موجب دوری بازیکنان از تمرین یا مسابقه شدند. همچنین مشخص شد بین سطح مهارت های روانی و بروز آسیب در بازیکنان فوتبال لیگ برتر رابطة معناداری در جهت منفی وجود دارد. ارتباط مهارت های روانی پایه، مهارت های روانی– تنی، مهارت های شناختی و مهارت های روانی در مجموع با تعداد بروز آسیب در بازیکنان فوتبال تیم های تهرانی لیگ برتر به ترتیب برابر بود با 265/0- = r (006/0 = P)، 609/0- = r (0001/0 = P)، 693/0- = r (0001/0 = (P و 697/0- = r (0001/0 = (P. مجموع یافته های این تحقیق نشان داد که برخورداری از سطح بالایی از مهارت های روانی به بازیکنان لیگ برتر کمک می کند تا بهتر با موقعیت های استرس زا که در ورزش اتفاق می افتد، کنار بیایند و با افزایش اعتماد به نفس و دیگر مهارت های روانی با عوامل روانی مضر مانند استرس و اضطراب به خوبی مقابله کنند و در نهایت احتمالاً بروز آسیب را کاهش دهند. بنابراین به مسئولان، مربیان، پزشکان و روان شناسان ورزشی توصیه می شود با برنامه ریزی و اقدامات لازم برای آموزش مهارت های روانی با افزایش سطح مهارت های روانی، احتمال بروز آسیب در بازیکنان فوتبال را کاهش دهند و به این صورت در پیشگیری از بروز آسیب گام هایی برداشته شود.

در پژوهش حاضر، دو گروه ورزشکاران مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی (15 نفر با میانگین سنی 06/24 سال) و ورزشکاران سالم (15 نفر با میانگین سنی 06/24 سال) از دو رشته کشتی و فوتبال شرکت کردند. زمان استقامت در ورزشکاران دچار کمردرد مزمن به طور معنی داری کمتر و شیب فرکانس میانه بیشتر بود (05/0) که نشان دهنده خستگی پذیری بیشتر در این گروه است. آنالیز همبستگی نشان داد که بین زمان استقامت و BMI همبستگی مثبت معنی داری در گروه کمردرد وجود دارد (61/0=). وزن و BMI نیز همبستگی مثبت متوسط تا قوی معنی داری با شیب فرکانس میانه عضلات ارکتوراسپاین در هر دو گروه داشتند (76/0 – 62/0 = r). پیشنهاد می شود ورزشکاران در برنامه های تمرینی خود به بهبود استقامت عضلات اکستنسور کمر و ران توجه بیشتری داشته باشند و کاهش وزن را به عنوان راهکاری احتمالی در پیشگیری از رخداد مجدد کمردرد در آینده مورد توجه قرار دهند.

هدف از این پژوهش عبارت است از بررسی اثر تمرین استقامتی پیوسته بر میزان 70HSP در موشهای مبتلا به تومور سرطان سینه. بدین منظور تعداد 80 سر موش بالب سی ماده (4 تا 5 ماهه با میانگین وزنی 67/17 گرم) خریداری و به شکل تصادفی در 4 گروه 20تایی ورزش- تومور- ورزش (ETE)، ورزش- تومور- استراحت (ETR)، استراحت- تومور- ورزش (RTE)، استراحت-تومور- استراحت (RTR) تقسیم شد. اثر تمرین استقامتی بر میزان 70HSP در قبل و بعد از ایجاد تومور بررسی شد. تمرین استقامتی قبل از ایجاد تومور به مدت 8 هفته اجراگردید. این تمرینات در دو هفته اول با شدت 50 درصد max2VO شروع شد و در نهایت در هفته هشتم به 75 درصد max2VO رسید. تمرین استقامتی بعد از ایجاد تومور نیز با شدت نزدیک به 60 درصد max2VO و به مدت 4 هفته اجراشد. بعد از اتمام تمرینات و جداسازی طحال موش، با تست اِل آیزا سنجش 70HSP انجام گرفت. اطلاعات با نرم افزار SPSS تحلیل شد. نتایج تحلیل آنالیز واریانس یک راهه نشان داد میزان تولید پروتئین 70HSP در گروه هایی کاهش یافت که بعد از ابتلا به تومور ورزش را ادامه داده بودند. بدین ترتیب که میزان این پروتئین در گروه های ETE و RTE در مقایسه با گروههای RTR و ETR پایین تر بود (05/0(P<. این کاهش در اندازه حجم تومور و میزان مرگ نیز دیده شد. طبق یافته های پژوهش حاضر 70HSP در تعامل با تومور و ورزش استقامتی در نقش سیگنال تنظیمی عمل می کند. بدین ترتیب که میزان فعالیت این پروتئین تحت شرایط استرس و شرایط طبیعی متفاوت است. همچنین، به نظر می رسد ورزش منظم استقامتی و با شدت متوسط با کاهش میزان 70HSP در گونه های توموری، به عنوان مکمل و در کنار سایر روشهای درمانی در بهبود درمان تومور مؤثر است.

هدف این پژوهش بررسی تأثیر عناصر آمیخته بازاریابی منتخب بر ارزش ویژه برند بود. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این تحقیق، مشتریان مرکز موج های آبی بودند که تعداد 262 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های قیمت، تصویر مرکز خدماتی، تبلیغات و ترویج فروش یو، دانتو و لی (2000) و ارزش ویژه برند هنسلر، ویلسون و وستبرگ (2011) استفاده شد و پایایی آنها با استفاده از روش آلفای کرونباخ به ترتیب 79/0 73/0، 84/0، 78/0 و 81/0 بدست آمد. نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد که از عناصر آمیخته بازاریابی منتخب، ترویج فروش و تصویر مرکز بر ارزش ویژه برند تاثیر دارند. همچنین، نتایج نشان داد که قیمت و تبلیغات بر ارزش ویژه برند تاثیر ندارند. بر اساس نتایج این پژوهش، مراکز خدمات ورزشی باید برای ایجاد ارزش ویژه برند، فعالیت های بازاریابی شان را بیشتر بر روی ترویج و ایجاد تصویر مرکز متمرکز کنند.

آگاهی ورزشکاران از فواید استفاده از مکمل های ضداکسایشی گوناگون برای تقویت دستگاه ضداکسایشی بدن، موجب مصرف فراوان این مواد توسط آن ها شده است. از طرفی، به دلیل اثرات نامطلوب مکمل های شیمیایی، جایگزین کردن مواد و ترکیبات طبیعی به جای مواد شیمیایی ضروری به نظر می رسد. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر مصرف مکمل گیاهی زعفران طی یک جلسه فعالیت بی هوازی بر تغییرات سطوح آنزیمی سوپراکسایددیسموتاز (SOD) و کاتالاز (CAT) پلاسمای زنان جوان تمرین کرده انجام شده است. برای این منظور 10 دانشجوی دختر رشته تربیت بدنی (میانگین±انحراف معیار سن، 87/1±27/21 سال و وزن، 60/2±88/54 کیلوگرم) به صورت تصادفی انتخاب شدند. آزمودنی ها پس از 12 ساعت ناشتایی در آزمایشگاه حاضر شدند و بعد از مصرف کپسول های حاوی زعفران آزمون وینگیت را اجرا کردند. آزمودنی ها مجدداً پس از سه روز بی تمرینی آزمونی مشابه جلسه اول اجرا کردند، اما این بار به جای زعفران از دارونما استفاده شد. برای سنجش فعالیت آنزیم های SOD و CAT به روش رنگ سنجی شیمیایی در هر جلسه در سه مرحله (ناشتا، پس از مصرف زعفران یا دارونما و پس از انجام آزمون) از آزمودنی ها نمونه خونی گرفته شد. برای مقایسه تغییرات پارامترها در پاسخ به مکمل و ورزش در دو گروه از آزمون t مستقل و برای مقایسه درون گروهی داده ها از تحلیل واریانس مکرر (یک طرفه) استفاده شد. تحلیل آماری داده ها نشان داد سطوح استراحتی SOD وCAT در جلسه مکمل پس از مصرف زعفران کاهش و پس از انجام فعالیت افزایش معنی داری داشت (05/0P<). این تغییرات، در مقایسه با جلسه کنترل برای SOD در هر دو مرحله معنی دار بود، اما برای CAT کاهش در هر دو مرحله معنی دار نبود. بر اساس یافته های تحقیق حاضر می توان نتیجه گرفت که احتمالاً مصرف مکمل زعفران قبل از انجام فعالیت ورزشی می تواند محرک مناسبی برای بهبود و افزایش کارآیی دستگاه ضد اکسایشی باشد.

استادیوم های فوتبال زیرساخت های اصلی این رشته ورزشی پرطرفدار در جامعه به شمار می رود. رعایت استانداردهای لازم در این استادیوم ها از جنبه های مختلفی مانند ایمنی، افزایش کیفیت مسابقات، جلب تماشاگر بیشتر به ورزشگاه، دریافت مجوز میزبانی مسابقات فوتبال در سطوح بین المللی و غیره، حائز اهمیت است. هدف از این پژوهش تبیین وضعیت ایمنی استادیوم های فوتبال لیگ حرفه ای کشور بود. جامعه مورد نظر که برابر نمونه تحقیق است، شامل تمامی شانزده استادیوم میزبان لیگ حرفه ای کشور در فصل مسابقات 89-1388 (لیگ نهم) بود. ابزار تحقیق چک لیست محقق ساخته با استفاده از استانداردهای کنفدراسیون فوتبال آسیا بود. پایایی چک لیست از طریق روش پایایی مصححان و ضریب همبستگی پیرسون (93/0 r =) تعیین شد. داده ها به صورت حضوری در استادیوم ها جمع آوری و برای توصیف اطلاعات از آمار توصیفی (میانگین، نمودار و درصد فراوانی) استفاده شد. یافته ها نشان داد که در مجموع، استادیوم ها با 67 درصد ایمنی در وضعیت خوبی قرار داشتند و استادیوم فوتبال فولادشهر اصفهان با 88 درصد ایمنی، بیشترین ایمنی و استادیوم تختی بندر انزلی با 47 درصد ایمنی کمترین ایمنی را نسبت به دیگر استادیوم ها داشتند. براساس نتایج پیشنهاد می شود که به منظور ایمن کردن محیط استادیوم برای تمامی استفاده کنندگان، در ساخت استادیوم های جدید یا بازسازی استادیوم های موجود به مسئله ایمنی توجه بیشتری شود.

پژوهش حاضر به بررسی اثر پیاده روی منظم بر اضطراب کلی، صفتی، و حالتی دوران بارداری می پردازد. جامعه آماری 155 خانم باردار مراجعه کننده به کلینیک مراقبتهای دوران بارداری شهرستان قم بودند که از بین آنها دو گروه 10 نفره در سه ماهه دوم و دو گروه 10 نفره در سه ماهه سوم بارداری به صورت در دسترس انتخاب شدند. در ابتدا و انتهای پژوهش سطح اضطراب با استفاده از پرسش نامه اضطراب کتل ارزیابی شد. به گروه های تجربی، برنامه ویژه 8 هفته ای پیاده روی با شدت50% تا 65% MHR داده شد. یافته ها نشان داد، بین پیش و پس آزمون اضطراب کلی، صفتی، و حالتی گروه تجربی در سه ماهه دوم و سوم بارداری کاهش معناداری وجود داشت (05/0>P). بین پیش و پس آزمون اضطراب کلی، صفتی، و حالتی گروه کنترل در سه ماهه دوم بارداری تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0P>). بین پیش و پس آزمون اضطراب کلی، صفتی، و حالتی گروه کنترل در سه ماهه سوم بارداری افزایش معناداری وجود داشت (05/0>P). نتیجه آنکه فعالیت بدنی هوازی با شدت متوسط و منظم درمان غیردارویی ای است که در کاهش اضطراب دوران بارداری مفید است.