درخت حوزه‌های تخصصی

خودپنداره بدنی تحت تأثیر عوامل مختلفی مانند وضعیت اجتماعی-اقتصادی، شاخص توده بدنی و فعالیت بدنی قرار میگیرد. هدف این تحقیق؛ آزمودن یک مدل از ارتباطات بین وضعیت اجتماعی-اقتصادی، شاخص توده بدنی، فعالیت بدنی و خودپنداره بدنی دختران نوجوان بود. از میان دانش آموزان دختر 8-18ساله منطقه 11شهرتهران (میانگین=89/12سال و انحراف استاندارد=64/2) 652 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای تصادفی انتخاب شدند و پرسش نامه های خودتوصیفی بدنی و بین المللی فعالیت بدنی را تکمیل کردند. روش تحقیق از نوع همبستگی است. مدل با استفاده از روش آماری تحلیل مسیر و مدلیابی معادلات ساختاری با نرم افزار ایموس بررسی شد. نتایج تحلیل مسیر و مدلیابی معادلات ساختاری حاکی از برازش خوب مدل بود و نشان داد که وضعیت اجتماعی-اقتصادی اثر مستقیم بر خودپنداره بدنی مرتبط با توانایی بدنی دارد و همچنین اثر غیرمستقیم با میانجیگری فعالیت بدنی بر خودپنداره بدنی مرتبط با توانایی بدنی و هم خودپنداره بدنی مرتبط با ظاهر بدنی دارد. همچنین، شاخص توده بدنی بر خودپنداره بدنی مرتبط با توانایی بدنی و خودپنداره بدنی مرتبط با ظاهر بدنی اثر مستقیم دارد. در مجموع نتایج نشان میدهد که خودپنداره بدنی تحت تأثیر متغیرهای وضعیت اجتماعی-اقتصادی، فعالیت بدنی و شاخص توده بدنی است. بنابراین، دانش آموزان برای ارتقاء سطح خودپنداره بدنی باید به عوامل وضعیت اجتماعی-اقتصادی، شاخص توده بدنی و فعالیت بدنی توجه کند.

هدف این تحقیق بررسی اهداف دانش آموزان از فعالیت در کلاس های تربیت بدنی مدارس راهنمایی و متوسطه شهر رشت است بدین منظور 455 نفر 264 پسر و 191 دختر با دامنه سنی 11-19 سال به صورت تصادفی از بین 72673 دانش آموز انتخاب شدند برای اندازه گیری هدف دانش آموزان از پرسشنامه اصلی استاندارد pepas استفاده شد این پرسشنامه قبلا توسط سه محقق در خارج از کشور مورد استفاده قرار گرفته بود پس از ترجمه پرسشنامه ده نفر از اعضای هیات علمی دانشگاه گیلان آن را ارزیابی تخصصی کردند و سپس در یک مطالعه راهنما با شرکت 50 دانش آموز و با روش آزمون – آزمون مجدد اعتبار پرسشنامه 95%=R بر آورد شد اطلاعات تحقیق با آزمون خی دو و در سطح 05/0=< P تجزیه و تحلیل شده است یافته های تحقیق نشان داد که دانش آموزان به ترتیب اولویت با هدف رشد فردی هدف تعامل اجتماعی و هدف سازگاری محیطی در کلاس های تربیت بدنی فعالیت می کنند از بین سه هدف اصلی نیز به ترتیب هدف تعادل روانی وهدف کارایی فیزیولوژیک از اهداف رشد فردی هدف مشارکت فرهنگی و ارتباط گروهی از هدف تعامل اجتماعی و هدف جهت یابی فضایی و دستکاری از اهداف سازگاری محیطی در اولویت قرار داشتند به طور کلی نتایج تحقیق نشان داد که دانش آموزان با اهداف متفاوتی در کلاس های تربیت بدنی فعالیت می کنند .

به منظور انتخاب آمیخته تبلیغاتی مناسب بخش تولیدی صنعت ورزش، نظرات 30 مدیر بازاریابی شرکت های تولیدکننده محصولات ورزشی از طریق پاسخگویی به پرسشنامه محقق ساخته آمیخته تبلیغات بر مبنای مدل AIDA جمع آوری شد. روایی(صوری، محتوایی) پرسشنامه توسط متخصصان و پایایی آن ها به دلیل نرخ ناسازگاری پرسشنامه ها که کمتر از 1/0 بود، تأیید شد. برای تحلیل داده ها از روش AHP و نرم افزارExpert Choic11)) استفاده شد. براساس یافته ها، در سطح چهارم، تلویزیون با وزن 522/0؛ در سطح سوم، تبلیغات 396/0؛ در سطح دوم، ایجاد آگاهی با وزن 437/0 بیشترین اهمیت را دارند. نتایج بر مبنای مدل AIDA نشان میدهد در سطح چهارم از نظر ایجاد آگاهی، علاقه و تمایل و سوق دادن مشتریان به خرید، تلویزیون به ترتیب با وزن نهایی510/0، 496/0و 499/0 بیشترین اهمیت را میان ابزارهای تبلیغاتی دارد. نتایج در سطح سوم بر مبنای مدل AIDA نشان می دهد از نظر ایجاد آگاهی، تبلیغات 391/0، از نظر ایجاد علاقه و تمایل، پیشبرد فروش 359/0، از نظر سوق دادن مشتریان به خرید، فروش شخصی با وزن440/0اهمیت بیشتری دارد.

هدف از تحقیق حاضر عبارت است از تعیین اثر تداخل زمینه ای در شرایط یادگیری پنهان و آشکار در مهارت ردیابی. آزمودنی های این تحقیق 36 دانشجوی پسر غیرتربیت بدنی (دامنه سنی 18-26 سال) راست دست بودند که به صورت تصادفی به چهار گروه آزمایشی تقسیم شدند. آزمودنی ها پس از آشنایی با تکلیف پیگردی چرخان، 15 کوشش را در مرحله پیش آزمون اجرا و در مرحله اکتساب به مدت 4 روز و هر روز 4 بلوک 9 کوششی به صورت مسدود و تصادفی تمرین کردند. دو گروه یادگیری آشکار فقط تکلیف پیگردی و گروه های یادگیری پنهان هم زمان با تکلیف پیگردی یک تکلیف ثانویه حروف حافظه را نیز در مرحله اکتساب انجام دادند. در آزمون یادداری فوری که 10 دقیقه پس از مرحله اکتساب انجام شد افراد 15 کوشش را اجرا کردند. داده ها با تحلیل واریانس با اندازه های تکراری و تحلیل واریانس مختلط در سطح معناداری 05/0 تجزیه و تحلیل شدند و نتایج اثربخشی یادگیری پنهان را به همان اندازه روش یادگیری آشکار تایید کرد. نتایج یادداری همچنین نشان داد که تمرین تصادفی برتر از تمرین مسدود است. به طور کلی، با توجه به نتایج تحقیق حاضر می توان گفت با وجود اینکه در مرحله اکتساب گروه تمرین مسدود در مقایسه با گروه تصادفی برتری نداشت، اما گروه تمرین تصادفی در مرحله یادداری به مراتب بهتر از گروه مسدود عمل کرد.

هدف این پژوهش تعیین ارتباط جهت گیری هدف، خودکارآمدی و هیجانات مثبت و منفی با عملکرد ورزشی و رضایت از زندگی در ووشوکاران دختر شرکت کننده در مسابقه های کشوری بود. از بین شرکت کنندگان مسابقه، 114 نفر به عنوان نمونه پژوهشی و به صورت در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس های جهت گیری هدف، خودکارآمدی، عواطف مثبت و منفی، اضطراب رقابتی، رضایت از زندگی و چک لیست عملکرد ورزشی، استفاده شد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که جهت گیری هدف و خودکارآمدی با عملکرد ورزشی همبستگی مثبت دارند. همچنین بین جهت گیری هدف، خودکارآمدی و عواطف مثبت با رضایت از زندگی نیز همبستگی مثبت مشاهده شد. درحالی که اضطراب رقابتی و عواطف منفی با رضایت از زندگی همبستگی منفی داشتند. نتایج ضریب رگرسیون چندگانه حاکی از آن بود که که متغیرهای خودکارآمدی و جهت گیری هدف، اضطراب رقابتی و عواطف مثبت و منفی، 19 درصد از عملکرد ورزشی و 38 درصد از رضایت از زندگی را تبیین می کنند. یافته های این پژوهش در زمینه نقش متغیرهای روان شناختی بر عملکرد ورزشی و کیفیت زندگی ورزشکاران اشاره های مهمی دارد.

هدف از این پژوهش، بررسی رابطة بین نوآوری و کارآفرینی در پنج فدراسیون موفق و پنج فدراسیون ناموفق بود. روش تحقیق توصیفی- همبستگی است. جامعة آماری تحقیق حاضر 80 نفر شامل هیأت رئیسه (5 نفر) و 3 کارشناس از هر فدراسیون (در مجموع 8 نفر از هر فدراسیون) است. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش همبستگی پیرسون استفاده شد. در این پژوهش عوامل نوآوری و کارآفرینی بررسی شد. در متغیر نوآوری عوامل شایستگی، تأثیر، استقلال، اعتماد و معناداری و در متغیر کارآفرینی عوامل اعتماد به نفس، ریسک پذیری، پیشرفت، انعطاف پذیری و مسئولیت پذیری سنجش شدند. در مجموع بین عوامل نوآوری و کارآفرینی در هر 10 فدراسیون موفق و ناموفق ارتباط معناداری یافت نشد (05 /0 P>). این پژوهش نشان داد هرچند نوآوری و کارآفرینی امری فردی محسوب می شود، باید به عوامل داخلی و خارجی مؤثر بر نوآوری و کارآفرینی توجه شده و بررسی شوند. شایان ذکر است که فدراسیون ها را سازمان تربیت بدنی انتخاب کرده است. فدراسیون های موفق عبارتند از: فدراسیون کبدی، جانبازان و معلولان، بدنسازی و پرورش اندام، دو و میدانی و دوچرخه سواری. فدراسیون های ناموفق عبارتند از: فدراسیون تنیس، ژیمناستیک، وزنه برداری، گلف و بیسبال.

خودگفتاری از مداخلات روان شناختی است که می تواند بر اجرای حرکتی فرد اثرگذار باشد. در تحقیق حاضر، راهبردهای مختلف خودگفتاری آموزشی و انگیزشی بر اجرای پاس و شوت بسکتبال بررسی شده است. از میان 187 دانشجویی که در نیم سال اول سال تحصیلی 88- 89 واحد تربیت بدنی عمومی 2 (بسکتبال) را اخذ کرده بودند، 72 دانشجوی کارشناسی (میانگین سنی12/1 ± 09/20) به صورت تصادفی به عنوان نمونة تحقیق انتخاب شدند. ابتدا، آزمون پاس سرعت و دقت و شوت دقت از آن ها گرفته شد. پس از بررسی طبیعی بودن توزیه داده ها، با استفاده از آزمون K-S شرکت کنندگان به طور انتخابی به دو گروه آزمایشی (خودگفتاری آموزشی، خودگفتاری انگیزشی) و کنترل تقسیم شدند و در دورة تمرینی 12هفته ای (هر هفته یک جلسة 20 دقیقه ای شرکت کردند. هر گروه از عبارت های متناسب با خودگفتاری آموزشی و انگیزشی استفاده کرد و بر گروه کنترل هیچ مداخله ای اعمال نشد. نتایج t همبسته به منظور مقایسة پیش آزمون و پس آزمون در هر گروه نشان داد زمان پاس سرعت در هر سه گروه کاهش معنی داری یافته است و امتیاز گروه خودگفتاری آموزشی در پس آزمون پاس دقت، در مقایسه با پیش آزمون آن افزایش معنی داری داشته است (05/0P<). به علاوه نتایج تحلیل واریانس یک طرفه نشان داد گروه خودگفتاری آموزشی در مهارت های پاس دقت و شوت، در مقایسه با دو گروه دیگر به طور معنی داری اجرای بهتری داشت (05/0P<)، اما در مهارت پاس سرعت گروه خودگفتاری انگیزشی سرعتی بیشتر از گروه کنترل داشت (05/0P<). این نتایج از به کارگیری خودگفتاری انگیزشی به عنوان ابزاری مؤثر در کسب مهارت های سرعتی و خودگفتاری آموزشی به عنوان وسیله ای کارآمد در کسب مهارت های دقتی برای مبتدیان حمایت می کند.

این پژوهش با هدف بررسی ارتباط هوش هیجانی و موفقیت ورزشی ورزشکاران رشته های ورزشی تیمی یازدهمین المپیاد دانشجویان سراسر کشور اجرا شده است. بدین منظور، از میان 1088ورزشکار شرکت کننده در یازدهمین المپیاد دانشجویان سراسر کشور، 200 ورزشکار به صورت تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات پژوهش، از پرسش نامه های موفقیت ورزشی بشارت و هوش هیجانی شرینگ و فرم ثبت مشخصات فردی استفاده شد. پس از تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، نتایج حاکی از ارتباط مثبت و معنادار بین هوش هیجانی و موفقیت ورزشی بود. همچنین بین تمام مؤلفه های هوش هیجانی (خودآگاهی، خودآگاهی اجتماعی، مدیریت خود، مهارت های اجتماعی و خودانگیزی) با موفقیت ورزشی نیز ارتباط مثبت و معناداری وجود داشت. نتایج نشان داد که در رتبه بندی مؤلفه های هوش هیجانی، مؤلفه خودآگاهی در اولویت اول قرار دارد. به طورکلی بر اساس یافته های این پژوهش، آموزش هوش هیجانی در افراد، به ویژه ورزشکاران حائز اهمیت است؛ زیرا بین شخصیت ورزشکاران و موفقیت آن ها پلی ایجاد می کند و برای پیش بینی موفقیت ورزشی ورزشکاران می تواند مفید واقع شود.

براساس یافته های روانشناسی و علوم تربیتی، سال های پیش از دبستان در رشد و تربیت کودکان نقش اساسی و تعیین کننده ای دارد. یکی از ابعاد رشد در این سال ها رشد حرکتی است. بررسی عملکرد حرکتی با توجه به ابعاد پیکرسنجی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. ازاین رو تحقیق حاضر، از طرفی با هدف بررسی ارتباط ویژگی های پیکرسنجی با عملکرد حرکتی، و از طرف دیگر به منظور تعیین اختلاف عملکرد حرکتی در کلیة کودکان پیش دبستانی شهر شیراز، بر روی 157 دختر و پسر 3 تا 6 ساله اجرا شد. روش تحقیق از نوع توصیفی تحلیلی مقطعی بود. ابزار جمع آوری داده ها شامل فرم اطلاعات دموگرافیک، برگة ثبت ویژگی های پیکرسنجی و آزمون عملکرد حرکتی بود. از روش های آماری تحلیل واریانس یکطرفه، ضریب همبستگی گشتاوری پیرسون و تی مستقل برای تحلیل استفاده گردید. نتایج در بررسی گروه های سنی، تفاوت معناداری را در پرش عمودی با 47 /25 =F و 2 = df و 000 /0 ≥P و در پرش افقی با 15 /14 = F و 2= df و 000 /0≥ P نشان داد. در پرش عمودی برتری با گروه سنی 5 ساله ها و در پرش افقی برتری با گروه سنی 4 ساله ها بود. همچنین در بررسی تأثیر جنسیت، در پرش عمودی (70 /1 = t و 155=df و 008 /0 ≥P و پرتاب توپ 98 /1 =t و 155 = df و 030 /0 P≥ برتری با پسران بود. در نهایت در بررسی ارتباط ابعاد پیکرسنجی با عملکرد حرکتی، وزن و ابعاد طولی بیشترین همبستگی را نشان دادند. نتایج این تحقیق نشان دهندة افزایش تدریجی قدرت عضلانی متناسب با افزایش سن است. به دست آمدن تفاوت جنسیتی در برخی از عامل های مورد بررسی، ضرورت مطالعات بعدی را بارز می سازد. بر اساس یافته های این پژوهش، پیشنهاد می شود که در تحقیقات آینده از نمونه ها و ابزارهای دیگری در پیکرسنجی به منظور مقایسه استفاده شود.

هدف این پژوهش شناسایی عوامل اصلی مؤثر بر امنیت ورزشگاه های فوتبال ایران و اولویت بندی آنها با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی جهت تصمیم گیری های آینده بود. در بخش کیفی پژوهش عامل های اصلی مؤثر بر امنیت ورزشگاه های فوتبال ایران طی دوازده مصاحبه نیمه ساختاریافته با کارشناسان شناسایی شد. در بخش کمی نیز هفده کارشناس، پرسشنامه های AHP را تکمیل کرده و عامل های اصلی شناسایی شده در بخش کیفی پژوهش را به صورت دوبه دو مقایسه کردند. چهار عامل زیرساختار، حفاظت فیزیکی ورزشگاه، برنامه ریزی و مدیریت مسابقه و نیز پرسنل و کارکنان به عنوان مهم ترین عامل های مؤثر بر امنیت ورزشگاه ها شناسایی شدند. نتایج تحلیل سلسله مراتبی نشان داد عامل زیرساختار با وزن 460/0 بیشترین نقش را در امنیت ورزشگاه های فوتبال ایران دارد. عامل های حفاظت فیزیکی ورزشگاه، برنامه ریزی و مدیریت مسابقه و نیز پرسنل و کارکنان به ترتیب با اوزان 204/0، 173/0 و 162/0 در اولویت های بعدی قرار گرفتند. می توان گفت عوامل متعددی بر ارتقای سطوح امنیت ورزشگاه های فوتبال تأثیر دارند، اما براساس یافته های این پژوهش سرمایه گذاری روی زیرساختارها و به ویژه طراحی و ساخت ورزشگاه و نیز فناوری به عنوان عوامل بسیار مهم و ضروری شناسایی شد که به منظور بهبود امنیت ورزشگاه های فوتبال ایران باید به آنها توجه شود.

مصرف مکمل کراتین منوهیدرات در دو دهه اخیر برای بهبود عملکرد ورزشی و افزایش توده عضلانی در بین ورزشکاران جوان شیوع زیادی پیدا کرده است. با توجه به تناقضات موجود در زمینه عوارض ناشی از مصرف این مکمل پژوهش حاضر به منظور تعیین تاثیر بارگیری مکمل کراتین بر آنزیم های شاخص آسیب سلولی (LDH CK و(CKMB) در سرم 18 نفر فوتبالیست جوان (با میانگین سنی 3/0±5/17 سال قد 50/6±33/173 سانتی متر و وزن 8/11 ±61/68 کیلوگرم) در قالب طرح نیمه تجربی دو گروهی دوسویه کور با جایگزینی تصادفی انجام شد. گروه آزمون روزانه 3/0 گرم کراتین به ازای هرکیلو گرم از وزن بدن به مدت یک هفته به شکل محلول قندی سوکروز پنج درصد دریافت کردند. در حالی که گروه کنترل به همان اندازه شبه دارو مصرف نمودند. گروه های مورد مطالعه طی دوره بارگیری در تمرینات دایره ای هشت ایستگاهه با شدت60% یک تکرار بیشینه شرکت کردند. میزان تغییرات فعالیت آنزیم های سرمی قبل از بارگیری و 24 ساعت پس از تمرینات دایره ای در حالت پایه با دستگاه اتوآنالایزر به صورت واحد بین المللی در لیتر اندازه گیری شد. میانگین و دامنه اختلافات فعالیت آنزیمی دو گروه پس از بارگیری با آزمون «تی» مستقل در سطح معنی داری پنج درصد بررسی شد. یافته های تحقیق حاکی است که بارگیری مکمل کراتین به طور معنی داری نمی تواند دامنه تغییرات فعالیت آنزیم 52/0 = t LDH 609/0 ≥ p) افزایش دهد. درحالی که دامنه تغییرات فعالیت آنزیم CK (13/5 = t 0004/0 ≥ p) CKMB(10/2 = t 05/0 ≥ p ) به طور معنی دار افزایش پیدا کرد. از این رو می توان نتیجه گیری کرد که بارگیری کراتین منوهیدرات ممکن است تغییرات نامطلوب آنزیم های سرمی شاخص آسیب های بافتی را موجب شود. اما تا روشن شدن نتایج قطعی در مطالعات آتی لازم است ورزشکاران با احتیاط بیشتری از مکمل کراتین منوهیدرات استفاده کنند.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی ساختار سازمان تربیت بدنی جمهوری اسلامی ایران با رویکردی کارآفرینانه و تبیین ارتباط آن با اثربخشی این سازمان بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه کارشناسان ستادی سازمان تربیت بدنی بودند که 194 نفر آنها براساس نمونه گیری تصادفی سهمیه ای انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از دو پرسشنامه ساختار کارآفرینانه و اثربخشی سازمانی، برای تعیین وضعیت ساختار کارآفرینانه و مؤلفه های آن و اثربخشی سازمانی، از آزمون میانگین جامعه تک نمونه ای و برای تبیین ارتباط بین متغیرهای پژوهش از آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد بین ساختار کارآفرینانه و تمامی ابعاد آن با اثربخشی سازمانی رابطه معنی دار و مستقیم وجود دارد. همچنین میانگین اثربخشی سازمانی و ساختار کارآفرینانه و تمامی مؤلفه های آن به شکل معنی داری از حد متوسط پایین تر است. براساس یافته های پژوهش، طراحی ساختار کارآفرینانه در سازمان تربیت بدنی در بهبود وضعیت اثربخشی این سازمان مؤثر خواهد بود.

هدف از این مطالعه بررسی محتوای مقالات مدیریت ورزشی در مجلات علمی- پژوهشی است. به این منظور نسخه­های موجود از چهار نشریه علمی- پژوهشی حرکت، پژوهش در علوم ورزشی، علوم حرکتی و ورزشی و المپیک در طی 8 سال (80-87) جمع­آوری شد. در این تحقیق تعداد 802 مقاله در تمامی گرایش­های تربیت بدنی و علوم ورزشی وجود داشت، که 188 مقاله مدیریت ورزشی آن مورد بررسی قرار گرفت. این تحقیق در قالب 2 شاخص، سهم موضوعی مقالات در گرایش­های مختلف تربیت بدنی و علوم ورزشی و بررسی رویکرد ارتباطات در مقالات مدیریت ورزشی انجام شد. روش تحقیق در این مطالعه تحلیل محتوا است. ابزار مورد استفاده در این تحقیق شامل یک چک لیست کد گذاری بود که روایی آن توسط چند تن از اساتید مدیریت ورزشی و متخصص در زمینه تحلیل محتوا سنجیده شد. برای اطمینان از صحت اطلاعات ثبت شده و جلوگیری از اعمال نظرهای شخصی از سه کد گذار برای تعیین ضریب توافق بین کد گذاری استفاده شد و با استفاده از آزمون اسکات، ضریب توافق بین کدگذاران بالاتر از 90 درصد بدست آمد برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از دو روش امار توصیفی و استنباطی (مجذور خی­دو) استفاده شده است. براساس یافته های حاصل از این مطالعه، گرایش فیزیولوژی ورزشی با 77/39 درصد بیشترین موضوع مورد استفاده در این مقالات را به خود اختصاص داد و در بررسی رویکرد ارتباطات نتایج نشان داد، که تفاوت معناداری بین تعداد مقالات در حوزه­های مطالعاتی مدیریت ورزشی وجود دارد و رویکرد ارتباطات در مجلات نامبرده به صورت نابرابری مورد پوشش قرار گرفته است به طوری که در مجله علوم حرکتی و ورزشی هیچ مقاله­ای با این رویکرد وجود نداشت. بنابراین تولیدات پژوهشی در مدیریت ورزشی، بایستی با یک دید و رویکرد مناسب مورد بازنگری قرار گرفته و در جهت پوشش مناسب حوزه­های مختلف مدیریت ورزشی هدایت شود.

به منظور دستیابی به اهداف تحقیق و با توجه به اهمیت مقوله بهره وری ، دو نوع پرسشنامه دست ساز برای جمع آوری اطلاعات اماکن ورزشی کشور و تعیین عوامل موثر بر بهره وری اماکن ورزشی تهیه شد. از طریق پرسشنامه مخصوص جمع آوری اطلاعات اماکن ورزشی ، کلیه اطلاعات مربوط به سالن های ورزشی ، زمین های روباز ورزشی و استخرهای شنا گردآوری شد. همچنین از طریق پرسشنامه مخصوص تعیین عوامل بر بهره وری اماکن ورزشی از دیدگاه خبرگان رشته تربیت بدنی ، 10 عامل موثر بر بهره وری این اماکن شناسایی شد و از این طریق مدل بهره وری اماکن ورزشی ارائه شد. در نمایش و تحلیل اطلاعات ، از آمار توصیفی نظیر فراوانی ، درصد ، میانگین و.. و روش های آماری استنباطی مانند آزمون تحلیل واریانس فریدمن ، آزمون مجذور کای ، آزمون کولموگروف - اسمیرنوف و آزمون ضریب همبستگی رتبه ای اسپیرمن استفاده شد. نتایج به دست آمده از این تحقیق با کلیه تحقیقاتی که در زمینه بهره وری انجام شد و نقش نیروی انسانی و مدیریت را در بهره وری حیاتی و مهم دانسته اند ، همخوانی و مطابقت دارد.

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه عزت نفس و موفقیت ورزشی در فوتبالیست ها و کشتی گیران است بدین منظور 157 ورزشکار ( 81 فوتبالیست و 76 کشتی گیر) عضو باشگاه های دسته اول شهر تهران به صورت تصادفی انتخاب و در پژوهش شرکت کردند برای سنجش عزت نفس ورزشکاران از مقیاس عزت نفس کوپر اسمیت و برای سنجش موفقیت ورزشی آنها از مقیاس موفقیت ورزشی استفاده شد مقیاس عزت نفس توسط آزمودنی ها و مقیاس موفقیت ورزشی توسط مربیان ورزشکاران تکمیل گردید نتایج پژوهش نشان داد بین عزت نفس و موفقیت ورزشی همبستگی مثبت وجود دارد بین عزت نفس و موفقیت ورزشی کشتی گیران همبستگی مثبت مشاهده شد بین عزت نفس و موفقیت ورزشی فوتبالیست ها همبستگی مثبت وجود دارد و عزت نفس و موفقیت ورزشی ورزشکاران رشته فوتبال بیش از عزت نفس و موفقیت ورزشی ورزشکاران رشته کشتی است

هدف از این پژوهش بررسی عوامل مرتبط با استقرار و به کارگیری سیستم اطلاعاتی مدیریت در فدراسیون های ورزشی ایران از دیدگاه مدیران آنها بوده است . بنابراین در این راستا پرسشنامه ای تهیه و پس از تعیین روایی و پایایی آن در بین نمونه 50 نفری مورد نظر از جامعه آماری پژوهش ، شامل رییس ، نایب رییس و دبیر فدراسیون های ورزشی توزیع شد. با توجه به اهداف پژوهش ، فرضیه هایی ساخته شده و با استفاده از آزمون آماری دو جمله ای فرضیه ها به آزمون کشیده شده است . نتایج بررسی حاکی از آن است که مدیران فدراسیون های ورزشی با فواید و ویژگی های سیستم اطلاعاتی مدیریت آشنایی دارند. مدیران فدراسیون های ورزشی با سیستم های اطلاعاتی رایج در سازمان های موفق آشنایی ندارند. پدیده مقاومت مدیران در برابر استقرار و به کارگیری MIS در فدراسیون ها وجود دارد. پدیده مقاومت کارکنان در برابر استقرار و به کارگیری MIS در فدراسیون ها وجود دارد. از نظر مدیران ، استقرار و به کارگیری MIS در فدراسیون های ورزشی پرهزینه است . از نظر مدیران ، روش های سنتی تامین اطلاعات در فدراسیون ها مناسب نبوده و کارایی لازم را ندارد. از نظر مدیران ، عوامل نامناسب سازمانی مانع استقرار و به کارگیری MIS در فدراسیون های ورزشی می باشند.

هدف از این پژوهش عبارت است از بررسی رابطه میان ماکزیمم میزان فعالیت الکترومیوگرافی (شاخصی از قدرت) و خستگی (شاخصی از استقامت) عضلات ارکتور اسپاین با میزان انحناهای سینه ای و کمری در افراد غیرورزشکار. در تحقیق حاضر 22 مرد غیرورزشکار با میانگین قد 09/4±78/175سانتی متر، میانگین وزن 6/4±04/72 کیلوگرم، و میانگین سن 7/3±4/25 سال به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابتدا میزان انحنای سینه ای و کمری این افراد با استفاده از دستگاه اسپاینال ماوس اندازه گیری شد. سپس، حداکثر میزان فعالیت الکترومیوگرافی عضلات ارکتور اسپاین با دستگاه الکترومیوگرافی سطحی در حین انجام آزمون انقباض حداکثری اکستانسورهای تنه سنجیده شد. در نهایت، آزمون نگه داشتن افقی تنه انجام شد و شاخص خستگی عضلات ارکتور اسپاین با محاسبه شیب فرکانس میانه از روی سیگنال های خام الکترومیوگرافی به دست آمد. نتایج نشان دادند بین ماکزیمم میزان فعالیت الکترومیوگرافی عضلات ارکتور اسپاین (قدرت) با میزان انحنای سینه ای رابطه معناداری وجود ندارد، اما بین شاخص خستگی این عضلات با میزان انحنای سینه ای رابطه معنادار مثبتی مشاهده شد (022/0P=، 535/0r=). علاوه بر این، مشخص شد که رابطه معنادار و مثبتی میان ماکزیمم میزان فعالیت الکترومیوگرافی عضلات ارکتور اسپاین (قدرت) با میزان انحنای کمری وجود دارد (043/0=P، 527/0=r)، ولی میان شاخص خستگی این عضلات با میزان انحنای کمری رابطه معناداری مشاهده نشد. با توجه به این نتایج پیشنهاد می شود هنگام مواجهه با ناهنجاری کایفوز به استقامت عضلات اکستانسور پشت و در هنگام تجویز تمرینات درمانی برای اصلاح قوس کمری به قدرت و ضعف عضلات اکستانسور پشت توجه بیشتری شود.

هدف از این پژوهش عبارت است از مقایسه اثر راهکارهای مختلف توجه بر ادراک و تحمل فشار در شدت های مختلف فعالیت استقامتی. بر اساس مدل تننبام (2001)، توجه به محرک های نامرتبط با تکلیف در حال اجرا در شدت های پایین تمرینی، از ادراک فشار تمرین می کاهد، ولی در شدت های بالا به علت افزایش محرک های فشار و خستگی، توجه به سمت راهکارهای مرتبط متمایل می شود و امکان مداخله در آن وجود نخواهد داشت. همچنین، افزایش ادراک فشار، در تحمل فشار (عملکرد) اثر می گذارد و باعث کاهش آن می گردد که آزمون این مدل مورد نظر محقق بوده است. 30 دانشجوی دانشگاه الزهرا با میانگین سنی 9/0±1/20 سال و حداکثر اکسیژن مصرفی در دامنه 33 تا37 میلی لیتر بر کیلوگرم در دقیقه (بر اساس آزمون بروس) که در دوی استقامت بی تجربه بودند به صورت هدف مند آزمودنی های طرح انتخاب شدند. شرکت کنندگان در چهار جلسه با چهار راهکار مختلف توجه و با سه شدت کم، متوسط، و زیاد (از طریق افزایش شیب و سرعت) به فعالیت دویدن روی نوارگردان تا حد واماندگی پرداختند. این راهکارها عبارت بودند از راهکار مرتبط (شمردن تعداد تنفس و گام)، نامرتبط غیر فعال (دیدن فیلم)، نامرتبط فعال (پاسخ به سؤالات ریاضی)، و کنترل (بدون راهکار مشخص). ادراک فشار آزمودنی ها در همه جلسات هنگام اجرای تکلیف بر اساس مقیاس بورگ و ضربان قلب آنان هر یک دقیقه، و نیز تحمل فشار آنان (رکورد دو) با کورنومتر ثبت شد. از روش آماری تحلیل واریانس تک عاملی و دوعاملی با سنجش های مکرر، و آزمون تعقیبی توکی برای تعیین محل معناداری استفاده شد. نتایج نشان داد با وجود اینکه تفاوت معناداری بین میانگین ضربان قلب آزمودنی ها در چهار جلسه آزمون وجود نداشت (یعنی، شرایط فیزیولوژیکی آزمودنی ها کنترل شده بود؛ 05/0 ≤P)، ولی تاثیر انواع راهکار توجه بر میانگین ادراک فشار معنادار بود و اثر متقابل بین راهکار توجه و شدت تمرین بر میزان ادراک فشار نیز معنادار بود (05/0≥P). راهکار نامرتبط فعال تاثیر معناداری در کاهش ادراک فشار داشت و این معناداری فقط در شدت های بالای تمرین (برخلاف مدل تننبام) دیده شد. همچنین، اثر راهکارهای مختلف توجه بر تحمل فشار معنادار نبود (05/0≤P). بنابراین، به کار بردن راهکار توجه نامرتبط فعال در شدت بالای تمرین از ادراک فشار در آن شرایط می کاهد، ولی به کار بردن راهکارهای توجه در تحمل فشار در تمرینات استقامتی نقشی ندارند.

هدف اصلی این تحقیق، تعیین ارتباط هوش هیجانی با عملکرد ورزشی ورزشکاران در رشته های انفرادی و گروهی است. جامعة آماری این تحقیق را 1100 نفر از ورزشکاران رشته های ورزشی گروهی و انفرادی تشکیل می دادند که در مسابقات استانی همدان شرکت کرده بودند. بر اساس فرمول کرجسی و مورگان، 200 نفر از رشته های گروهی و 85 نفر از رشته های انفرادی، به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی، به عنوان نمونة آماری انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامة هوش هیجانی بار- اون(1997) و پرسشنامة عملکرد ورزشکاران چاربونیو (2001)، استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، علاوه بر توصیف آماری، از آزمون های آمار استنباطی مانند آزمون ضریب همبستگی پیرسون، آزمون t مستقل و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد بین هوش هیجانی و عملکرد ورزشی ورزشکاران در رشته های انفرادی (01/0P< ,495/0=r) و گروهی (01/0P< ,325/0= r ) ارتباط مستقیم و معنیداری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد ورزشکاران رشته های انفرادی و گروهی، به طور کلی درمیزان هوش هیجانی تفاوت معنیداری با یکدیگر ندارند (793/0P= ,263/0- =t)، اما در مقیاس هوش بین فردی تفاوت معنیداری دارند (05/0P< , 23/2- t=). همچنین در مقایسة عملکرد ورزشکاران در رشته های گروهی و انفرادی تفاوت معنیداری مشاهده شد (01/0P< ،86/2-t=). نتایج این پژوهش نشان داد که میزان هوش هیجانی میتواند موفقیت ورزشی ورزشکاران را پیش بینی کند (05/0, P<05/44F=)، به نحوی که 13 درصد عملکرد ورزشی ورشکاران را میتوان از طریق هوش هیجانی آنان پیش بینی کرد.

پژوهش حاضر به منظور بررسی ارتباط بین ساختار سازمانی و خلاقیت مدیران ستادی سازمان تربیت بدنی به انجام رسید. جامعه تحقیق مورد نظر مدیران ستادی سازمان تربیت بدنی بودند. به این منظور 42 نفر در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفتند. برای جمع آوری داده های تحقیق از پرسشنامه ساختار سازمانی حمیدی (1383) برگرفته از رابینز و پرسشنامه استاندارد شده خلاقیت رندسیپ (1986)، با تجدید نظر دوباره توسط متخصصان این رشته استفاده شد. یافته های تحقیق با استفاده از روش های آمار توصیفی، همبستگی پیرسون و همبستگی رتبه ای اسپیرمن تجزیه و تحلیل شد. نتایج این تحقیق نشان داد که بین ساختار سازمانی و خلاقیت مدیران ستادی ارتباط معنی داری وجود دارد ولی بین پیچیدگی و خلاقیت مدیران ستادی رابطه معنی داری مشاهده نشد. همچنین رابطه بین رسمیت و تمرکز با خلاقیت مدیران ستادی و رابطه بین سطح تحصیلات و خلاقیت مدیران ستادی معنی دار بود. براساس یافته های تحقیق، مهم ترین عوامل مرتبط بر کاهش خلاقیت مدیران ستادی سازمان تربیت بدنی، تمرکز بر تصمیم گیری شخصی به جای مشارکت در تصمیم گیری و عدم تناسب بین شغل با رشته تحصیلی و سطح تحصیلات است که باتوجه به نتایج این تحقیق، پیشنهادهای کاربردی به مسئولان سازمان تربیت بدنی ارائه شد