حمیدرضا صفری

هدف از پژوهش حاضر، شناسایی و تدوین الگوی موانع اجرای برنامه های استراتژیک در وزارت ورزش و جوانان ایران بوده است. این تحقیق توصیفی بوده و به شیوه میدانی انجام شده است. جامعه و نمونه آماری این پژوهش شامل تمامی مدیران و کارشناسان ارشد و نخبگان وزارت ورزش و جوانان ایران و همچنین نخبگان برنامه ریزی استراتژیک در ورزش کشور بود که پس از توزیع پرسشنامه، تعداد 257 پرسشنامه تکمیل و در فرایند تجزیه و تحلیل وارد شد. با توجه به اهداف تحقیق، جهت گرد آوری داده ها از ابزار پرسشنامه محقق ساخته استفاده گردید. ضریب پایایی کلی پرسشنامه پژوهش، طی یک مطالعه مقدماتی برابر با 87/0α= بدست آمد. روایی صوری و محتوایی با استفاده از نظران نخبگان و روایی سازه با بهره گیری از تحلیل عاملی تاییدی مورد بررسی و تایید قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها از آزمون های فریدمن، تحلیل عاملی تاییدی بهره گرفته شد. یافته های حاصل حاکی از آن است که تمامی 5 مانع مورد بررسی دارای نقش بازدارندگی قابل توجهی در اجرای استراتژی ها بوده و رتبه بندی آنها بترتیب عبارت اند از: موانع مدیریتی (58/75%)، موانع برنامه ریزی (23/74%)، موانع فردی (23/73%) ، موانع سازمانی (59/72%) و در نهایت موانع محیطی (06/71%). بررسی قابلیت برازش الگوی موانع اجرای برنامه های استراتژیک در وزارت ورزش و جوانان نشان داد که تمامی شاخص های تناسب در این مدل در محدوده قابل قبول قرار دارد (069/0 RMSEA<،86/0AGFI >، 92/0< GFI). مدیران و سیاست گذاران وزارت ورزش و جوانان و همچنین سایر سازمان های ورزشی در راستای اجرای استراتژی می توانند از این مدل و ابزار به عنوان الگویی جهت توجه به تمامی موانع پیش روی اجرای استراتژی و حل آنها استفاده نمایند.

هدف از پژوهش حاضر، مطالعه عوامل مؤثر بر وقوع و رشد فساد اداری و ادراک شده و روش های کنترل آن در سازمان های ورزشی ایران است. این پژوهش، توصیفی و از نوع پیمایشی است که به شکل میدانی به اجرا در آمده است و در دسته بندی تحقیق، بر حسب هدف در دسته تحقیقات کاربردی جای میگیرد. جامعه آماری تحقیق را تمامی کارکنان سازمان مرکزی سازمان تربیت بدنی، فدراسیون های ورزشی و ورزشکاران نخبه (975 نفر) تشکیل داده است و نمونه برابر با 521 نفر در نظر گرفته شد. ابزار اندازه گیری تحقیق پرسشنامه ای محقق ساخته بود. برای تجزیه و تحلیل آماری یافته ها از روش های آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد از بین عوامل پنج گانه مختلف، به ترتیب وضعیت اقتصادی کارکنان، ویژگیهای فرهنگی جامعه، ویژگیهای سازمانی، کمیت و کیفت قوانین در وقوع و رشد فساد اداری در سازمان های ورزشی ایران نقش دارند. همچنین یافته های پژوهش نشان داد از بین عوامل ده گانه مؤثر بر کنترل فساد اداری، تمامی آنها در کنترل فساد اداری در سازمان های ورزشی نقش دارند و نقش آنها، به ترتیب از بیشترین به کمترین عبارت است از: افزایش حقوق کارکنان سازمان، جلوگیری از فساد استخدامی، برقراری نظام های کنترل مالی کارآمد، تدوین قوانین و مقررات کارآمد، آشنایی ارباب رجوع با قوانین و مقررات، سیاست زدایی از نظام اداری، ایجاد نهادی مستقل برای مبارزه با فساد اداری در سازمان، آموزش کارکنان درباره فساد اداری، خصوصیسازی (کاهش تصدیگری در سازمان)، تشدید و افزایش مجازات ها. یافته های تحقیق حاضر میتواند مدیران و سیاست گذاران سازمان های ورزشی کشور را در برنامه ریزی و تصمیم گیری برای کنترل و جلوگیری از وقوع و رشد فساد اداری و ایجاد سازمانی مملو از سلامت اداری در جهت اعتلای ورزش کشور یاری رساند.