مدیریت راهبردی کارآفرینی سازمانی عاملی حیاتی در ارتقای بازدهی سازمان هاست و تعداد نقش مهمی در آماده سازی کارآفرینی برای آن سازمان دارد، چراکه فعالیت های کارآفرینی اغلب بر پایه مدیریت راهبردی کارآفرینی بنا می شوند. مدیران با ارتقای مشارکت جویانه کارمندان خود، در شکل گیری راهبرد سازمان و شکل دهی انعطاف پذیری راهبردی براساس شرایط تمرکز بر کنترل مالی می توانند سازمان خود را به سوی کارآفرینی سوق دهند. راهبرد کارآفرینانه به عنوان یکی از پیشبران اصلی کارآفرینی سازمانی مطرح است. پژوهش حاضر با هدف ارائه الگویی مطلوب در زمینه ارتباط بین راهبرد کارآفرینانه با ابعاد گرایش های کارآفرینانه سازمانی در سازمان تربیت بدنی انجام گرفته است. متغیرهای پیش بین مؤلفه های راهبرد کارآفرینانه (شدت بررسی محیطی، انعطاف پذیری برنامه ریزی، چشم انداز برنامه ریزی، تمرکز و کنترل برنامه ریزی) و متغیرهای ملاک ابعاد گرایش های کارآفرینانه سازمانی (نوآوری، ریسک پذیری، استقلال طلبی، رقابت تهاجمی و پیشتازی در بازار) است. جامعه آماری پژوهش کلیه کارکنان و مدیران سازمان و تعداد نمونه آماری 202 نفر است. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های محقق ساخته راهبرد کارآفرینانه سازمانی با آلفای کرونباخ 90 /0 و گرایش های کارآفرینانه سازمانی با آلفای کرونباخ 99 /0 است. برای بررسی روایی ابزار پژوهش از تحلیل عاملی و برای تجزیه و تحلیل نتایج داده ها از آمار توصیفی استفاده شد. در راستای تحلیل داده ها از مدل های آماری t تک گروهی رگرسیون تک و چندمتغیری و برای طراحی مدل از نرم افزار LISREL استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد سطح راهبرد کارآفرینانه سازمانی و گرایش های کارآفرینانه در سازمان کمتر از حد متوسط است، همچنین ارتباط مثبت و معنی داری بین «راهبرد سازمانی» با «گرایش های کارآفرینانه سازمانی» در سطح 01 /0 > α مشاهده شد. از دیدگاه نمونه های تحقیق، میزان «برنامه ریزی کمتر از یک سال» بیشتر از حد متوسط و «برنامه ریزی بیش از 5 سال» در سازمان کمتر از حد متوسط است. همچنین «تمرکز بر مراحل برنامه ریزی» تنها در سطوح بالای سازمان صورت می گیرد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که سازمان تربیت بدنی دارای وضعیت غیرکارآفرینانه است.
