درخت حوزه‌های تخصصی

هدف از این پژوهش، مرور اجمالی بر نقش و اهمیت جوانمردی، پهلوانی و ورزش ایران در عصر صفوی است و محقق در پی یافتن نقش فتیان، عیاران، پهلوانان ، قهرمانان و به عبارتی ورزشکاران در چگونگی شکل گیری حکومت صفویان و تثبیت و به اوج شکوه و اقتدار رسیدن ایران و افول و انقراض آن سلسله است. و این که چرا هر گاه حکومت صفویه قوی تر شد نقش ورزش و ورزشکار در آن بسیار پررنگ تر می شد و هر گاه که صفویان ضعیف می گردیدند جوانمردی و پهلوانی و ورزش نیز نقشش کم رنگ تر می شد. حکمرانان اولیه صفوی از شاه اسماعیل اول گرفته که موسس این سلسله بود و اروپاییان به او لقب شوالیه دادند تا شاه عباس اول صفوی که اروپاییان به او لقب کبیر دادند و ایران را به اوج شکوه و اقتدار و آبادانی رساند همگی از دلاوران و پهلوانان و قهرمانان و ورزشکاران بودند و به تبع آنان زیردستان و سایر مردم نیز روی به پهلوانی و ورزش آوردند وورزش و پهلوانی در کشور به صورت یک ارزش درآمد و بسیار رشد و توسعه و ترقی پیدا کرد. پادشاهان و لیکن پادشاهان پایانی سلسله صفوی افراد ضعیف النفس بودند و متاسفانه به تبع آنان پهلوانان و جوانمردان و ورزشکاران نیز نوعاً تبدیل به افرادی سست عنصر گشتند و ورزش ورزشکار نیز رو به افول گذاشت. طبیعی است هرگاه الگوها و بزرگان و حاکمان کشور خود جوانمرد و قهرمان ورزشکار و ورزش دوست باشند و از آن حمایت کنند و به آن اهتمام ورزند، پهلوانی و قهرمانی نیز توسعه خواهد یافت و هر گاه حکام و مدیران جامعه سست و بی انگیزه باشند سیر ورزش نیز نزولی و معکوس می گردد.

باتوجه به شیوع روزافزون بیماری های قلبی –عروقی بویژه سکته ی قلبی وناکافی بودن اطلاعات لازم جهت درمان این بیماری ،بخصوص در زمینه ی بازتوانی ورزشی بیماران قلبی، این تحقیق با هدف بررسی اثر یک دوره تمرینات ورزشی هوازی برخصوصیات قلبی بیماران قلبی انجام گرفت. دراین تحقیق اثر 8 هفته فعالیت ورزشی ،هفته ای 3جلسه وهر جلسه ،20 الی 60 دقیقه برعملکرد فیزیولوژیکی قلب بیمارانی که دچار سکته ی قلبی شده بودند بررسی گردید.آزمودنی ها از میان بیماران مرد که به تازگی دچار سکته ی قلبی شده بودند انتخاب وبه طور تصادفی به دو گروه تجربی وشاهده تقسیم شدند.متغیرهای تابع تحقیق بوسیله وسایل پیشرفته پزشکی از آزمودنی ها اندازه گیری شد. میزان تغییرات متغیرهای مربوطه با استفاده از نرم افزار رایانه ای SPSS/win وفرمول های آماری وبراساس فرضیه های تحقیق تعیین ونتایج حاصل از آنها مشخص گردید.

هدف از تحقیق حاضر، مقایسه ی اثربخشی تمرینات تعادلی اختلالی و غیراختلالی بر قابلیت های تعادل ایستا و پویای زنان سالمند بود. برای این کار 38 زن سالمند با دامنه ی سنی 80-65 به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و از طریق گمارش تصادفی، به گروه های آزمایشی اختلالی(n= 13)، غیراختلالی(n= 12) و کنترل(n= 13) تقسیم شدند. قبل و پس از دوره ی تمرینی، آزمون ثبات قامتی ایستا و پویا با دستگاه تعادل سنج بایودکس به عمل آمد. روایی و پایایی این دستگاه در مطالعات قبلی و تحقیق حاضر مورد تأیید قرار گرفته است. نتایج نشان داد که تمرین اختلالی بر همه ی شاخص های تعادل ایستا و پویا تأثیر معنادار داشته است(P<0/05). اما در تمرین غیراختلالی فقط در شاخص نوسان میانی - جانبی(ML) هر دو نوع تعادل ایستا و پویا بهبود معنادار مشاهده نشد(P>0/05). همچنین تمرین اختلالی نسبت به تمرین غیراختلالی در شاخص نوسان میانی جانبی دو نوع تعادل ایستا و پویا تأثیر بیشتری داشته است((P<0/05. یافته های تحقیق حاضر، اصل اختصاصی بودن تمرین را مورد تأیید قرار داد. با عنایت به این که تمرینات اختلالی اثربخش تر از تمرینات غیراختلالی تشخیص داده شد، لذا می توان در مداخلات توانبخشی، برنامه های تعادلی مبتنی بر ایجاد اختلال را به منظور افزایش پایداری میانی - جانبی و در نتیجه، کاهش به خطر افتادن سالمندان مد نظر قرار داد.

کمبود توجه، بیش فعالی و تکانشگری از علائم اصلی اختلال کمبود توجه همراه با بیش فعالی (ADHD) است. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی تمرینات حرکتی بر توجه دیداری و شنیداری کودکان مبتلا به ADHD صورت گرفت. در این پژوهش20 دانش آموز پسر 9 تا 11 ساله، از مدارس ابتدایی شهر کرج، به کمک پرسشنامه ی علائم مرضی کودک-4 (CSI-4) و براساس ملاک-های تشخیصی DSM-IV به عنوان آزمودنی انتخاب شدند و به طور تصادفی در 2 گروه (مداخله و کنترل) قرار گرفتند. گروه مداخله (10=n)، تمرینات حرکتی تدوین شده، دریافت کردند. مدت زمان مداخله 10 جلسه ی یک ساعته بود. گروه کنترل (10=n) هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. آزمودنی ها قبل و بعد از مداخله بوسیله ی آزمون عملکرد پیوسته، ارزیابی شدند. روش آماری مورد استفاده برای تحلیل یافته ها، آزمون t زوجی و t مستقل بود. نتایج نشان داد که تمرینات حرکتی در مقایسه با گروه کنترل، در حد معناداری توانستند کمبود توجه دیداری و شنیداری کودکان مبتلا به ADHD را کاهش دهند (05/0>P)؛ پس می توان گفت که عملکرد توجه کودکان مبتلا به ADHD به کمک تمرینات حرکتی، بهبود می یابد.

هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین ابعاد کمال گرایی و خودکارآمدی در دو گروه از دانشجویان شرکت کننده در کلاس های ایروبیک و دانشجویانی بود که در این کلاس ها شرکت نکرده بودند. برای این منظور، 50 دانشجوی دختر شرکت کننده در کلاس های ایروبیک دانشگاه تهران، به عنوان نمونه، و 50 دانشجوی دیگر نیز به طور تصادفی از همان جامعه انتخاب شدند. برای ارزیابی ابعاد کمال گرایی از مقیاس کمال گرایی مثبت و منفی فلت، و برای ارزیابی خودکارآمدی از مقیاس خودکارآمدی شوارتز استفاده شد. نتایج آزمون تی نشان داد که دو گروه تنها در بعد کمال گرایی منفی اختلاف معناداری باهم داشتند. نتایج همچنین نشان داد که بین خودکارآمدی و بعد مثبت کمال گرایی ارتباط مثبت معنادار و بین خودکارآمدی و بعد منفی کمال گرایی ارتباط منفی معنادار وجود دارد. این نتایج نشان می دهد که شرکت در فعالیت های ایروبیک، اگرچه ممکن است به بروز و پیشرفت ویژگی های مربوط به کمال گرایی مثبت منجر نشو،د اما ویژگی های مربوط به کمال گرایی منفی را کاهش می دهد.

هوش هیجانی به مثابة سازه ای روان شناختی، در حوزه های مختلف روان شناسی، مدیریت و اخیراً ورزش نقش مهمی پیدا کرده است. هدف از این مطالعه، تحلیل عاملی تأییدی ابزار هوش هیجانی در ورزش است. جامعة آماری پژوهش، شامل تمامی مربیان، ورزشکاران و داوران استان کرمانشاه بود که 166 نفر در نهایت به پرسشنامه های تحقیق پاسخ دادند. در این تحقیق پس از بررسی روایی محتوا، جهت بررسی روایی سازه از تحلیل عاملی تأییدی، ضریب همبستگی پیرسون و آلفای کرونباخ استفاده شد. در خصوص تعداد نمونه های آماری تحقیق در روش تحلیل عاملی تأییدی (CFA)، تعداد نمونه ها بر اساس تعداد متغیرها (سؤال ها) تعیین شد. نتایج اجرای تحلیل عاملی نشان داد ساختار شش عامل، از جهت تفکیک سؤال ها و انطباق با مبانی مناسب است. پایایی به دست آمده با استفاده از آلفای کرونباخ برای مؤلفه های شش گانه بین 73/0 تا 79/0 بود که نشان دهندة پایایی مناسب ابزار است. نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان داد الگوی شش عاملی سازة هوش هیجانی، شامل ارزیابی احساسات دیگران، ارزیابی احساسات خود، خودتنظیمی، مهارت های اجتماعی، به کارگیری عواطف و خوش بینی دارای برازندگی مناسبی است. پیشنهاد می شود در تحقیقات آینده، این پرسشنامه در نمونه ها و در حوزه های دیگر ورزش برای اطمینان از روایی و پایایی آن اجرا گردد.

هدف پژوهش حاضر مقایسه تاثیر رویکرد های یادگیری مشارکتی، رقابتی و انفرادی بر عوامل منتخب آمادگی جسمانی و حرکتی دانش آموزان با نقش واسطه ای کمال گرایی و عزت نفس بود. بدین منظور 120 دانش آموز پسر پایه اول راهنمایی با میانگین سنی 3/0±12 سال از منطقه یک شهر تهران به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه آزمایشی تقسیم شدند. آزمودنی ها پس از شرکت در پیش آزمون، که شامل آزمون های چابکی (دو 9×4)، انعطاف پذیری (نشستن و رسیدن)، استقامت عضلات شکم (دراز و نشست) و استقامت قلبی– تنفسی (دو 540 متر) ایفرد بود، به مدت 20 جلسه (هفته ای 2 جلسه) تمرین و سپس در جلسه پس آزمون شرکت کردند. همچنین تمامی دانش آموزان در پیش آزمون و پس آزمون پرسشنامه های کمال گرایی و عزت نفس را تکمیل کردند. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس یک راهه، تحلیل کواریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنا داری 05/0P< استفاده شد. نتایج آزمون تحلیل واریانس یک راهه و تحلیل کواریانس یک راهه (با کنترل نقش واسطه ای ویژگی های شخصیتی عزت نفس و کمال گرایی) نشان داد رویکرد یادگیری مشارکتی که در آن دانش آموزان در گروه های کوچک، منظم و همگن برای هدف اصلی تلاش می کنند به طور معنا داری از رویکرد های یادگیری رقابتی و انفرادی در افزایش آمادگی جسمانی و حرکتی دانش آموزان موثرتر است (05/0 P<). به طور کلی نتایج تحقیق حاضر از نظریه یادگیری رفتاری و اجتماعی در یادگیری مشارکتی (مورگان، 2003) حمایت می کند. با توجه به نتایج این تحقیق پیشنهاد می شود برای افزایش آمادگی جسمانی و روانی دانش آموزان و استفاده از مزایای رویکرد یادگیری مشارکتی، معلمان از این رویکرد در درس تربیت بدنی بهره ببرند.

هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر چهار هفته تمرین تناوبی سرعتی شدید بر اجرای هوازی و بی هوازی مردان تمرین نکرده است. 14 دانشجوی مرد تمرین نکرده که داوطلبانه در این پژوهش شرکت کرده بودند، به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. پیش و پس از تمرینات، آزمودنی ها آزمون ورزشی فزاینده ای برای تعیین VO2max و توان بیشینه در VO2max(Pmax)، آزمون زمان تا واماندگی با Pmax(Tmax) و سه آزمون متناوب وینگیت را با چهار دقیقه بازگشت به حالت اولیه بین هر آزمون اجرا کردند. همچنین میزان لاکتات خون در زمان استراحت و در دقیقه های 3 و 20 بعد از آخرین آزمون وینگیت اندازه گیری شد. پروتکل تمرین تناوبی سرعتی شامل سه تا پنج تکرار 30 ثانیه ای آزمون وینگیت با تمام توان به همراه چهار دقیقه بازگشت به حالت اولیه بین تکرارها بود که سه روز در هفته برای دوره ای چهار هفته ای اجرا می شد. گروه کنترل هیچ برنامة تمرینی ای اجرا نمی کردند. بررسی داده ها، با استفاده از آزمون های t مستقل، t زوجی، تحلیل واریانس با اندازه گیری های تکراری در سطح 05/0P< نشان داد در گروه تجربی، پس از تمرینات، VO2max،Pmax ، Tmax، حداکثر برون ده توان، میانگین برون ده توان، کل کار انجام شده و حداکثر لاکتات خون افزایشی معنی دار و لاکتات دورة بازگشت به حالت اولیه کاهشی معنی دار یافت (05/0> P).در گروه کنترل، تغییر معنی داری در هیچ یک از متغیرها مشاهده نشد (05/0P>). یافته های پژوهش حاضر پیشنهاد می کند که یک دوره تمرین تناوبی سرعتی شدید با توجه به حجم بسیار کم آن (به طور میانگین 2 دقیقه در هر جلسه) اجرای هوازی و بی هوازی را بهبود می بخشد.

این پژوهش با هدف مقایسه تأثیر پاسخ وابسته به تعداد جلسات تمرین در هفته بر آمادگی جسمانی نوجوانان پسر کم تحرک طراحی و مورد مطالعه قرار گرفت. تعداد 48 نفر پسر کم تحرک داوطلب انتخاب و بطور تصادفی به چهار گروه با میانگین و انحراف استاندارد سن، گروههای دو جلسه ای ( 12نفر 3/2± 3/13 سال)، سه جلسه ای ( 12 نفر، 7/2± 5/13سال)، چهار جلسه ای (12 نفر، 1/3± 7/13 سال) و کنترل ( 12 نفر 4/3± 3/13سال) تقسیم بندی شد. برنامه تمرینی گروه دو جلسه در هفته شامل دویدن با شدت 70 – 60 درصد ضربان قلب بیشینه به مدت 35 – 25 دقیقه در هر جلسه و گروه سه جلسه در هفته برنامه دویدن را با همان شدت در زمان 25 – 17 دقیقه در هر جلسه و گروه چهار جلسه در هفته برنامه دویدن را با همان شدت در زمان 15 – 12 دقیقه در هر جلسه اجرا کردند. در هر سه گروه تجربی تمرینات چابکی، انعطاف پذیری و استقامت عضلانی اجرا و سعی شد نسبت حجم برنامه ها در مجموع جلسات گروه ها برابر باشد. تجزیه و تحلیل میانگین تغییرات داده ها با استفاده از آنالیز واریانس یک سویه با آزمون تعقیبی بن فرنی در سطح معنی داری (05/0P˂) نشان داد. مقادیر کاهش وزن، شاخص توده بدن، درصد چربی و اندازه دور کمر فقط در گروههای تجربی سه و چهار جلسه ای نسبت به کنترل معنی دار شد (05/0P˂). قدرت انفجاری دست ها، سرعت حرکت، استقامت قلبی تنفسی و انعطاف پذیری در هر سه گروه تجربی تفاوت معنی داری نسبت به گروه کنترل نشان داد. اما در شاخصهای تعادل، هماهنگی، قدرت انفجاری پاها، چابکی، استقامت عضلانی عضلات شانه و شکم، تغییرات فقط در گروه های سه و چهار جلسه ای نسبت به گروه کنترل معنی دار شد (05/0P˂). بطور کلی احتمالا اجرای هر سه برنامه تمرینی سازگاری های مفیدی را در پی داشته است و تغییر تعداد جلسات تمرین و افزایش آن برای بهبود بعضی متغیرهای آمادگی جسمانی با نقش بیشتر دستگاه عصبی نظیر تعادل، هماهنگی، توان انفجاری، چابکی توصیه می شود. از سوی دیگر در برخی متغیرها نظیر انعطاف پذیری تأثیر افزایش تعداد جلسات تمرین به سازگاری بیشتر منجر نمی شود.

هدف از اجرای این پژوهش بررسی نگرش دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه های مشهد به موانع کارآفرینی و مشکلات راه اندازی کسب و کار مرتبط با رشته تحصیلی بود. در این پژوهش که از نوع مطالعات توصیفی است، تعداد 97 دانشجوی پسر و 64 دانشجوی دختر (161=N) تربیت بدنی دانشگاه های فردوسی مشهد، غیرانتفاعی امام رضا (ع) و آزاد اسلامی مشهد به طور تصادفی با تخصیص متناسب در هر طبقه انتخاب شدند و به پرسش نامه محقق ساخته سنجش موانع کارآفرینی پاسخ دادند. پایایی پرسش نامه در مطالعه مقدماتی 83/0 تعیین شد. آزمون «تی» گروه های مستقل، تحلیل واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون برای تجزیه و تحلیل آماری استفاده شد. یافته های پژوهش نشان می دهد 55/42 درصد دانشجویان، ناتوانی در پذیرش خطر مالی را اصلی ترین مانع کارآفرینی تلقی می کنند. مشکل تامین سرمایه، سیاست های دولت، رشته تحصیلی، نبود فرصت های شغلی و کمبود راهنمایی و مشاوره مهم ترین مشکلات فرا رو در راه اندازی کسب و کار محسوب می شوند. یافته های پژوهش نشان می دهد بین میانگین مجموع موانع اولیه کارآفرینی دانشجویان دختر و پسر تفاوت معنی داری وجود دارد (01/0 > P، 78/2=t) این تفاوت، نشان از وجود موانع اولیه بیشتر در دانشجویان پسر است. همچنین تفاوت معنی داری در میانگین موانع اولیه کارآفرینی دانشجویان دانشگاه های یاد شده مشاهده نشد (05/0P >،558/0=F). بین ناتوانی در انتخاب هدف با ناامیدی به آینده شغلی (244/0=r) و همچنین بین علاقه مندی به رشته تحصیلی با تمایل به ایجاد کسب و کار مرتبط با آن (268/0=r) رابطه معنی داری وجود دارد (05/0> P). بر پایه نتایج پژوهش، برگزاری منظم دوره ها و کارگاه های ترویجی و توجیهی برای استادان و دانشجویان و بازبینی سرفصل های آموزشی پیشنهاد می شود.

هدف این تحقیق عبارت است از سنجش روایی متغیرهای فیزیولوژیکی آزمون بی هوازی دوی سرعت (RAST) با توجه به آزمون وینگیت. 25 بازیکن تیم ملی فوتسال مردان با سن 24/3±21/23 سال، BMI 1±35/23 کیلوگرم بر مترمربع، و چربی بدن 84/1±93/12 درصد آزمون های وینگیت 30 ثانیه و RAST را برای برآورد شاخص های توان بی هوازی (اوج، حداقل، میانگین توان بی هوازی، و شاخص خستگی) به فاصله چهار روز از یکدیگر اجرا کردند. همچنین، تغییرات ضربان قلب و لاکتات خون بلافاصله، 30 ثانیه، و 2 دقیقه پس از دو آزمون با ضربان سنج پولار و دستگاه لاکتومتر تعیین شد. روایی هم زمان متغیرهای آزمون RAST در برابر آزمون وینگیت با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و t ستیودنت در گروه های هم بسته تعیین شد. یافته های تحقیق نشان داد بین حداکثر، حداقل، و میانگین توان بی هوازی دو آزمون همبستگی متوسط و معناداری وجود دارد (5/0=r 01/0 > P، 52/0=r 01/0 > P، 49/0=r 01/0 > P) ولی بین شاخص خستگی دو آزمون همبستگی معناداری مشاهده نشد (15/0=r). میزان لاکتات خون بلافاصله، 30 ثانیه، و 2 دقیقه (16/0=r، 08/0 =r، 12/0 =r)، همچنین ضربان قلب بلافاصله و 30 ثانیه پس از دو آزمون همبستگی معناداری نداشتند (35/0 =r، 22/0 =r). اما ضربان قلب 2 دقیقه پس از دو آزمون همبستگی معناداری داشتند (39/0 =r 01/0 > P). هر چند اختلاف معناداری بین شاخص های اوج، حداقل، و میانگین توان بی هوازی، شاخص خستگی، و ضربان قلب بلافاصله و 30 ثانیه پس از دو آزمون مشاهده شد (05/0 > P)، اما عدم وجود اختلاف معنادار بین لاکتات خون زمان های منتخب پس از دو آزمون نشان دهنده میزان فشار فیزیولوژیکی تقریباً مشابه در این دو آزمون است. با توجه به یافته های تحقیق می توان از آزمون RAST نیز که ویژگی بیشتری با رشته فوتسال دارد، برای تمرین و برآورد توان بی هوازی بازیکنان فوتسال استفاده کرد اما با توجه به تفاوت های موجود نمی توان کاملاً آن را جایگزین آزمون وینگیت کرد.

هدف این تحقیق، بررسی جاذبه های طبیعی مؤثر بر توسعه گردشگری ورزشی کشور از دیدگاه کارشناسان ورزشی و کارشناسان بخش گردشگری کشور بود. جامعه آماری تحقیق عبارتند از : 1.کارشناسان بخش گردشگری سازمان گردشگری و میراث فرهنگی شاغل در تهران (37 نفر)، 2. کارشناسان آژانس های مسافرتی فعال در زمینه تورگردانی (60 نفر)، 3. کارشناسان ورزشی فدراسیون های کوهنوردی، قایقرانی، شنا، سوارکاری، دوچرخه سواری، تیراندازی، دو و میدانی، ورزش های همگانی، اسکی و گلف (30 نفر). پس از طراحی پرسشنامه و توزیع آن، 112 پرسشنامه تکمیل شد. برای تجزیه و تحلیل یافته ها از روش تحلیل عامل استفاده شد و این نتایج به دست آمد : در مجموع دیدگاه سه گروه کارشناسان درباره جاذبه های طبیعی ورزشی مؤثر بر توسعه گردشگری ورزشی نشان داد که «جاذبه های مربوط به دامنه نوردی و طبیعت گردی»، بار عاملی 79/0، «جاذبه های مربوط به ورزش های ساحلی، آبی و تابستانی» با بار عاملی 78/0، «جاذبه های مربوط به بیابانگردی و کویرنوردی» با بار عاملی 75/0 و «جاذبه های مربوط به شکار و صید» با بار عاملی 75/0، بیشترین اهمیت را در توسعه گردشگری ورزشی کشور دارند. یافته های این تحقیق نشان داد، در ایران جاذبه هایی که کمتر تحت تاثیر پدیده فصلی بودن قرار می گیرند و در نتیجه فصل گردشگری طولانی تری دارند و فعالیت های متنوع تری نیز در آنها انجام می گیرد، اهمیت بیشتری در توسعه گردشگری ورزشی کشور دارند.

هدف از این پژوهش برآورد اعتبار آزمون بی هوازی Rast در سنجش توان گلیکولتیک مردان جوان از جنبه مکانیکی و زیست شیمی است بدین منظور 25 دانشجوی پسر رشته تربیت بدنی دانشگاه بوعلی سینای همدان به صورت تصادفی انتخاب و بر اساس پروتکل های میدانی Rast و وینگیت را که فعالیتی کوتا ه مدت و شدید تا سر حد واماندگی است اجرا کردند ویژگی های آنتروپومتریک و شاخص های مطلق و نسبی میانگین توان اوج توان حداقل توان و شاخص خستگی با کمک فرمول های ریاضی در هر دو آزمون محاسبه شدند همچنین از نظر زیست شیمیائی تغییرات غلظت آنزیم CPK و LDH سرم متعاقب اجرای هر دو آزمون بررسی شد نتایج نشان داد که بین شاخص مکانیکی توان مطلق این دو آزمون همبستگی قوی وجود دارد در حالی که همبستگی ضلعی بین شاخص های نسبی و شاخص خستگی آنها مشاهده شد و ازنظر زیست شیمی در آنزیم CPK اختلاف معنی داری نشن داده شد ولی در آنزیم LDH اختلاف معنی دار بود یافته ها نشان داد آزمون Rast در سنجش توان بی هوازی و آزمونی پایاست و در سنجش مطلق توان های حداقل حداکثر و میانگین از اعتبار لازم و کافی برخوردار است

این تحقیق به منظور تعیین تأثیر تکلیف ثانویه حرکتی دارت و نیز تمرین مسدود در مقابل تمرین تصادفی و ثابت و نیز آزمون فرضیه مبسوط سازی به کمک استفاده از تکلیف تیراندازی با شرکت گروه های تجربی در فواصل8، 11، 14 متر و ترکیبی از این مسافت ها به صورت تمرین تصادفی و تمرین مسدود با استفاده از 132 دانشجوی مذکور دانشگاه طی 6 روز متوالی انجام شد. در این طرح تحقیق عاملی کاملاً متقاطع 5 * 2 (5 تکلیف تیراندازی، 2 تکلیف ثانویه دارت) داده ها به کمک نرم افزار آماری – کامپیوتری SPSS:PC نسخه 14 تجزیه و تحلیل شدند. تحلیل های واریانس برای تجزیه و تحلیل داده ها به کار برده شد. نتیجه تحلیل ها نشان داد که تکلیف ثانویه حرکتی تأثیر معنی داری بر اکتساب نداشت، لکن تأثیر معنی داری بر یادداری بر جای گذاشت (05/0 P<) . یافته های مذکور به عنوان تاییدی بر فرضیه مبسوط سازی تفسیر شدند.

هدف از این تحقیق بررسی رابطه بین سبک های رهبری با منابع قدرت در مدیران دانشکده های تربیت بدنی کشور از دیدگاه اعضای هیات علمی بود بدین منظور 176 نفر از اعضای هیات علمی زن و مرد جامعه مورد مطالعه به عنوان نمونه در این تحقیق شرکت کردند از پرسشنامه ویزگی های فردی سبک رهبری (هرسی - بلانچارد) و منابع قدرت که پایانی و روایی آنان مورد تایید قرار گرفت استفاده شد همچنین رابطه بین سبک رهبری با منابع قدرت و رابطه بین منابع قدرت با بخری از ویزگی های فردی چون سن میزان تحصیلات جنسیت سابقه خدمت مدیریتی و مرتبه دانشگاهی مورد بررسی قارر گرفت د راین تحقیق از امار توصیفی و استنباطی مناسب از جمله آزمون های خی دو و کرامر استفاده شد نتایج تحقیق نشان داد سبک رهبری غالب مدیران سبک رهبری استدلالی است و سبک های مشارکتی دستوری و تفویضی به ترتیب در رده های بعدی قرار گرفتند همچنین قدرت غالب مدیران قدرت تخصص است و منابع قدرت مشروع ارجاعی قهریه و پعاداش به ترتیب در رده های بعدی قرار گرفتند بین میزان استفاده از منابع قدرت مدیران و جنسیت سن سابقه خدمت مدیریتی مرتبه علمی و سطح تحصیلات رابطه مثبت و معنی داری مشاهده گردید که رابطه بین سطح تحصیلات با قدرت قهریه بیشتر از بقیه منابع قدرت بوکد بین میزان استفاده از منابع قدرت مدیران وک سابقه خدمت آموزشی در دانشکده های تربیت بدنی رابطه مثتب و معنی داری وجود نداشت

چکیده اهداف: پرخاشگری و استرس به عنوان هیجان های ناخوشایند و بهزیستی روانشناختی به عنوان هیجان خوشایند از عوامل مؤثر بر عملکرد ورزشکاران می باشند. از طرف دیگر نتایج تحقیقات نشان داده به کمک هوش هیجانی می توان هیجان ها را مدیریت کرد. بنابراین هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر آموزش هوش هیجانی بر پرخاشگری، استرس و بهزیستی روانشناختی ورزشکاران نخبه بود. روش ها: نوع تحقیق نیمه تجربی بوده و طرح آن پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. آزمودنی های تحقیق عبارت بودند از 60 ورزشکار نخبه استان البرز که از طریق نمونه گیری در دسترس از بین 5 رشته ورزشی مختلف انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایشی قرار گرفتند و پرسش نامه های پرخاشگری باس و پری (1992)، استرس کوزن (2006) و بهزیستی روانشناختی ریف (1994) را تکمیل کردند. سپس افراد گروه آزمایش طی 16 جلسه تحت آموزش تکنیک های هوش هیجانی قرار گرفتند و در پایان آزمودنی های هر دو گروه، دوباره پرسش نامه های تحقیق را تکمیل کردند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره (مانکوا) و آزمون تحلیل کواریانس یک متغیری (آنکوا) در سطح معنی داری 05/0 α< استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد آموزش هوش هیجانی بر هر سه متغیر روانشناختی مورد بررسی تأثیر معنی دار دارد. یعنی این دوره سبب کاهش پرخاشگری و استرس و افزایش بهزیستی روانشناختی آزمودنی های گروه آزمایشی شده است. نتیجه گیری: با توجه به این که ماهیت رقابتی ورزش دامنه متغیری از هیجانات مختلف را در بر می گیرد بنابراین چگونگی کنترل و تنظیم هیجانات از طریق آموزش هوش هیجانی در ورزشکاران بسیار مهم بوده و می تواند بر متغیرهای روانشناختی درگیر با هیجانات تأثیر مثبت داشته، عملکرد ورزشکاران را بهبود دهد.

تاثیر تمرینات تناوبی شدید (HIT) بر سازگاری های فیزیولوژیکی و سطوح استراحتی هورمون رشد (GH)،IGF-1،IGFBP-3 و کورتیزول در ورزشکاران نخبه هنوز نامشخص است. بنابراین، در مطالعه حاضر تاثیر چهار هفته اجرای HIT بر برخی متغیرهای هورمونی مورد توجه قرار گرفت. 14 نفر از بازیکنان داوطلب تیم ملی زنان بسکتبال ایران (با میانگین سن=24/3 ± 0/23 سال، وزن=50/8 ± 6/63 کیلوگرم و شاخص توده ی بدنی=15/3 ± 8/21 کیلوگرم بر متر مربع)انتخاب و به گونه ی تصادفی به دو گروه تجربی (7n=) و کنترل (7n=) تقسیم شدند. در مراحل پیش و پس از تمرینات نمونه های خون استراحتی در ساعت 8 صبح به صورت ناشتا جمع آوری شد. برنامه تمرین بسکتبال مشابهی توسط هر دو گروه به مدت چهار هفته دنبال شد و گروه تجربی در کنار برنامه ی تمرین بسکتبال، پروتکل دویدن سرعتی بی هوازی (RAST) را به عنوان یک پروتکل HIT، دو جلسه در هفته، اجرا کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آنالیز کوواریانس (ANCOVA)، در سطح معناداری 05/0p< و با نرم افزار Spss16، انجام گرفت. نتایج آزمون ANCOVA نشان داد مقادیر GH،IGF-1 وIGFBP-3 در گروه تجربی افزایش معناداری یافت (به ترتیب 012/0,p=013/0,p=015/0p=) و در این گروه کورتیزول تمایل به کاهش داشت (119/0p=). بر اساس یافته های حاضر می توان پیشنهاد کرد، یک برنامه تمرینات تناوبی شدید با دوره های استراحت کوتاه می تواند موجب افزایش سطوح هورمون های آنابولیکی سرم در مدت زمان کوتاه شود و تغییرات هورمونی مشاهده شده، سازگاری های آنابولیکی ناشی از تمرینات را حمایت می کند.