"این مقاله گزارشی پیرامون وضعیت سینما و برنامههای مستند تلویزیونی با مضمون دینی است. در این مقاله ضمن ارائه توضیحاتی در مورد رویکرد دینی رسانه به ویژه در قالب ساخت برنامههای مستند تلاش شده است تا در گفتگو با تنی چند از مستندسازان عرصة سینما و تلویزیون ایران این موضوع مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گیرد. در ضمن این مصاحبه، به سؤالاتی از قبیل چیستی مستند، جایگاه مستند با مضمون دینی، چگونگی طرح آن در قاب تلویزیون و اوضاع فعلی و آینده این مقوله پاسخ داده شده است، بیان تجربیات فعالان این عرصه دست کم میتواند به ترسیم خطوط وضعیت کنونی مستند با مضمون دینی کمک کند و نارساییهای موجود را باز شناساند. همچنین با طرح مباحث نظری پیرامون سینمای مستند، مستند با مضمون دینی، رسانة دینی تلاش شده است تا فضای کلی بحث اندکی روشنتر شود.
"
"این مقاله، متن یکی از سخنرانیهای دکتر استوارت ام، هوور استاد دانشگاههای کلرادو و اُپسالا است که در مرکز مطالعات رسانه، دین و فرهنگ دانشگاه ادینبورگ ارائه شده است. این سخنرانی بازنمایی بخشی از تلاشهای نظریهپردازان غربی در تبیین رابطه دین و رسانه و به طریق اولی رابطه رسانه و کلیسا به شمار میرود، از این رو بسیاری از مباحث مطرح شده در آن صرفاً در این چهارچوب قابل طرح است. هوور در این سخنرانی با بررسی کلی جایگاه مذهب در عصر رسانهها به ابعاد گوناگون نوعی مذهب نوظهور در عصر رسانه پرداخته و میکوشد در تبیین موضوع از شیوههای سنتی بررسی روابط میان مذهب و رسانهها فراتر رود. وی معتقد است که ظهور و گسترش رسانهها باعث شده است پدیدههای دینی جنبه عمومی پیدا کنند. از نظر او در جهان معاصر دین و رسانه، هر چند نه به طور کامل، همگرایی بالایی دارند و نقاط مشترک همگرایی آنها بسیار معنادار است.
"
طنز و فکاهه از دیرباز یکی از شاخه های مهم فرهنگ و ادبیات کشورهای مختلف و ملل گوناگون جهان بوده است . در کشور ما ایران نیز چه قبل و چه بعد از اسلام جایگاه ویژه ای را به خود اختصاص داده است.می توان گفت طنز از حیث باطن با نقد جدی تناسب و همخوانی دارد و از حیث ظاهر با فکاهه و هزل یکسان می نماید.هر اندازه صراحت بیشتری در طنز وجود داشته باشد باعث جذابیت آن می شود در حالی که در برنامه های جدی صراحت موجب تشتت و اختلاف می شود و برنامه ، لطمه می خورد و احتمالا تبعات حقوقی نیز خواهد داشت .یکی از شیوه های ایجاد جاذبه در طنز استفاده از نمادهای جانبی برای فضاسازی است که این شیوه در کاریکاتور نیز کاربرد فراوان دارد و باعث گیرایی بیش از پیش آن می شود .
زبان دستگاهی نظام یافته از علائم آوایی است که ارزش آنها به وسیله اجتماع تعیین شده و گوینده و شنونده برای ایجاد ارتباط بین خود از ارزش قراردادی این علائم استفاده می کنند.
به نظر می رسد ما باید یک تجدید نظری درباره اشاعه طنز بکنیم.پیامبر اکرم ص به حسان بن ثابت فرموده که هجو کن آنها را ، آنها ما را هجو کردند ، مشرکین را هیچ مانعی نیست.ما به طور طبیعی می خواهیم که هنر ما ، طنز های ما ، ادبیات ما یک مقدار دستمان را بگیرد و ببرد بالا تا بتوانیم جواب گوی نسل های بعدی باشیم .قدم دوم و مهم یک طنز پرداز فهم مسائل اساسی جامعه ونقادی است . لذا عرصه طنز هیچ انحصاری ندارد یعنی در سیاست ، در اجتماع ، در اقتصاد و در فرهنگ طنز معنا پیدا می کند.
برد و پوشش وسیع و جهانی وسایل ارتباط جمعی از جمله تلویزیون ، فاصله میان جامعه ها را از میان برده و یکپارچگی و نزدیکی فرهنگ ها را موجب شده است تا آنجا که مک لوهان از جهان به عنوان یک دهکده جهانی ( به لحاظ ارتباطات ) نام می رد . بنابراین القاء و تحمیل فرهنگ هایی که توان تکنیکی بیشتری را دارا هستند ، بسیار سهل و راحت می نماید حال که تکنیک برتر ، از آن ما نیست و یا حداقل در این زمینه همپای دیگران نیستیم ، باید بکوشیم تا برنامه هایمان از جذابیت بیشتری برخوردار شود و از این راه گرایش به فرهنگ بیگانه و تماشای تولیدات تلویزیونی و سینمایی آنان را در جامعه خود کاهش دهیم از آنجا که همیشه تاثیر پیام غیر مستقیم بیش از تاثیر پیام مستقیم بوده است ، یک راه رسیدن به هدف های فوق ، توسل به برنامه های جذاب با پیام غیر مستقیم بوده است ، یک راه رسیدن به هدف های فوق ، توسل به برنامه های جذاب با پیام غیر مستقیم هماهنگ با فرهنگ ما و ذوق و پسند افراد جامعه ماست و این مهم به میزان زیادی با کمک طنز میسر خواهد شد. طنز همچنان که در تعریف آن خواهد آمد بیان مسائل با لحنی زیبا و مورد پسند است زیرا با خود خنده و نشاط به همراه دارد - آنچه که با طبع مردم هماهنگ است - در این پژوهش پس از ارائه تعریف هایی از طنز وجوه تمایز آن با طبع مردم هماهنگ است - در این پژوهش پس از ارائه تعریف هایی از طنز هجو ،هزل و فکاهی ویژگی طنز و وجوه تمایز آن با مقوله های مشابه بیان شده وسپس به ویژگی و رسالت طنز پردازی پرداخته شده است ، باشد که گامی کوچک در تحقق هدف های صدا و سیما برداشته شودs
"گشایش
هنگامی که برجهای دوقلوی تجارت جهانی، در برابر دیدگان هزاران هزار بیننده تلویزیونی، فرو ریخت، کمتر کسی در اهمیت این واقعه تردید کرد. نزدیک به یک سال بعد، بودریار در مقالهای در کتاب مشهور خود «شبح تروریسم» (2002)، نوشت آنچه دریازدهم سپتامبر2001 در نیویورک رخ داد، نمونهای از یک «رخداد ناب» بود.
"
در ادبیات غنی پارسی«طنز» جایگاه ویژه و خاص خود را دارد. بسیاری از سخنها در روال عادی گفتگو و بیان، گیرایی و رسایی ندارد اما وقتی در لعاب طنز پوشیده میشود، نفوذ بیشتری مییابد و افراد فزونتری را به عنوان مخاطب تحت تاثیر قرار میدهد.
اما به تعریف طنز بپردازیم؛ هرسخن خندهداری را طنز نمیگوییم، بهطورکلی میتوانیم سخنهای خندهدار را به سه قسم تقسیم کنیم: طنز، فکاهی و هزل.