ادبیات جهان

یکی از گرایش های مهم فکری و هنری آلکسئی کنستانتینوویچ تالستوی با موضوعاتی که در حوزه تاریخ اروپا و روسیه؛ به ویژه دوره قرون وسطی قرار می گیرند، مرتبط است. این مضامین در آثار تاریخی و همچنین ادبی او از جمله در قصاید، رمان ها و درام های تالستوی انعکاس یافته اند. تالستوی در آثار خویش از ماده تاریخی از همه لحاظ متفاوت، چه به لحاظ حقیقی، چه افسانه ای و چه فولکلور استفاده کرده و در این میان، گاه به شدت از شخصیت ها و موضوعات حقیقی دور شده است. عصر ایوان چهارم به طور ویژه توجه او را به خود جلب کرد؛ زیرا شخصیت ها و چالش های این عصر، امکان پردازش هنری- ادبی مؤثری را برای تالستوی فراهم کرد. این امر به خوبی در قصاید «شاهزاده میخایلو رپنین»، «واسیلی شیبانوف»، «سپه سالار کهن»، در رمان «شاهزاده نقره ای» و همچنین در سه گانه نمایشی او دیده می شود. تالستوی حوادث و شخصیت های عصر روسیه «کیف» و «گالیتسک- والینسک» را در قصاید «خواستگاری»، «توگارین اژدها»، «ایلیا مورامتس»، «گاکن نابینا» و «حمله ولادیمیر به کورسون» به صورتی نسبتاً ایده آل تصویر کرده است. او در قصاید «نورمنی» خویش از قهرمانان تاریخ اسکاندیناوی نیز سخن گفته است.

۳۰۰۴.

بازتاب مفاهیم دینی و عرفانی در کتاب دمیان

نویسنده: رضا نجفی

منبع: کتاب ماه دین بهمن ۱۳۷۹ شماره ۴۰

حوزه‌های تخصصی:

تعداد بازدید : ۹۳۳ تعداد دانلود : ۵۹۶

۳۰۰۵.

طنین جهانی شعر

نویسنده: حیدر امینی نجفی

منبع: کلک بهمن و اسفند ۱۳۷۲ شماره ۴۷ و ۴۸

حوزه‌های تخصصی:

حوزه‌های تخصصی ادبیات ادبیات جهان جریان ها و مکتب های ادبی

تعداد بازدید : ۹۳۲ تعداد دانلود : ۵۰۸

۳۰۰۶.

Голос Русской Правды... Мысль Ф.М. Достоевского в русской интеллектуально-культурной традиции (посткантианская философская перспектива)(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده: ماری آن برودا

منبع: پژوهشنامه زبان و ادبیات روسی پاییز و زمستان ۱۳۹۵ شماره ۹ Исследовательский журнал русского языка и литературы, vol. ۹. ۲۰۱۷ (۱)

کلیدواژه‌ها: Достоевский Россия Традиция Загадка-тайна Посткантианская Теоретическая Перспектива

حوزه‌های تخصصی:

حوزه‌های تخصصی ادبیات ادبیات جهان زبان و ادیبات روسی

تعداد بازدید : ۹۳۱ تعداد دانلود : ۶۹۷

Культивируемые в интеллектуально-культурной традиции и коллективном сознании русских вопросы о России и творчестве Ф.М. Достоевского зачастую оказываются неразрывно между собой связанными. Как показывает принятая автором статьи посткантианская философская перспектива, различные познавательные попытки всегда являются актами субъектными. Поэтому познаваемые во время их реализации или созерцаемые в глубине их тайны сущность и – шире – объектность мысли Достоевского и самосознания России вообще всякий раз представляют собой корреляты определенных, участвующих в их создании субъектных смыслотворных интенций. Если так, то анализ предпосылок центральности места Ф.М. Достоевского в родных для него традиции и сознании, обнаружения многими русскими мыслителями именно в его высказываниях желанного голоса Русской Правды дает возможность произвести эвристически плодотворный анализ как мысли самого Достоевского, так и основ и характера этой традиции и сознания.

۳۰۰۷.