حسین صمدی

مقدمه: واکنش پذیری به استرس زمینه ساز تفاوت های فردی در پاسخ های ذهنی، عاطفی و فیزیولوژیکی به موقعیت های استرس زا بوده و نشانگری معتبر برای پیامدهای نامطلوب سلامت فعلی و آینده است. با وجود اهمیت موضوع واکنش پذیری به استرس و تبعات آن، محاسبه فیزیولوژیکی مرسومِ واکنش پذیری زمان بر، پرهزینه و تهاجمی است. هدف پژوهش، تعیین روایی و پایایی نسخه فارسی مقیاس واکنش پذیری به استرس ادراک شده در ورزشکاران نوجوان بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی بود. نمونه آماری 290 نفر از ورزشکاران (130 دختر و 160 پسر) رشته های ورزشی مختلف با دامنه سنی 12 تا 20 سال بودند که با روش نمونه گیری در دسترس در پژوهش حاضر شرکت کردند. ابتدا با استفاده از روش بازترجمه، صحت ترجمه نسخه فارسی پرسشنامه تأیید و در ادامه برای تعیین روایی ساز پرسشنامه از تحلیل عامل تأییدی مبتنی بر مدل یابی معادلات ساختاری و برای تعیین همسانی درونی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که شاخص نیکویی برازش و شاخص برازش تطبیقی بالاتر از 0/90 است. ضریب آلفای کرونباخ برای مقیاس واکنش پذیری به استرس ادراک شده در ورزشکاران نوجوان و ابعاد آن بالای0/7 (مقدار شاخص قابل قبول بودن) به دست آمد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج، مقیاس فارسی واکنش پذیری به استرس ادراک شده در ورزشکاران نوجوان از روایی سازه و پایایی درونی مطلوب و قابل قبولی برخوردار است و می توان از آن به عنوان ابزاری روا و پایا استفاده کرد.

اهداف: هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر سابقه و تجربه بازی های ملی بر انسجام تیمی و تعدیل ویژگی های رفتاری ناکارآمد ورزشکاران رشته های برخوردی و غیربرخوردی بود. مواد و روش ها: تعداد 75 ورزشکار رشته برخوردی و 114ورزشکار رشته غیر برخوردی در این پژوهش حضور داشتند. همچنین از دو پرسشنامه خلق و خوی برونل و محیط گروهی کارن که میزان انسجام گروهی را در دو بعد انسجام تکلیف و انسجام اجتماعی ارزیابی می کردند استفاده گردید. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها پس از کلموگروف اسمیرنوف(05/0p≥) و اطمینان از توزیع طبیعی دادها، آزمون تی تک نمونه، آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون در سطح05/0 P≤ استفاده گردید.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که تفاوت معناداری در خرده مقیاس های تنش، توان بازی و سردرگمی بین ورزشکاران رشته های برخوردی و غیر برخوردی وجود دارد. همچنین سابقه و تجربه حضور در تیم های ملی از مهمترین فاکتورهای تأثیر گذار بر انسجام تیمی بودند. نتیجه گیری: نتایج پژوهش پیشنهاد می کند ضمن شناسایی رفتارهای کارآمد و ناکارآمد ورزشکاران، آموزش استفاده از استراتژی های کنترل خلقیات منفی توسط روانشناسان ورزشی در برنامه های تمرینی گنجانده شود.

چکیدهاغلب پژوهش ها در مورد رفتارهای بین فردی معلمان تربیت بدنی بر اساس نظریه های انگیزشی معاصر، از جمله نظریه خود تعیین گری صورت گرفته است. سبک تدریس معلم تربیت بدنی به عنوان یکی از عوامل زمینه ای می تواند فرصت هایی را برای ترویج سبک زندگی سالم، احساس عاطفی مثبت ناشی از تجربه فعالیت بدنی، انگیزش و یادگیری دانش آموزان فراهم سازد. هدف پژوهش حاضر، تعیین روایی و پایایی نسخه فارسی مقیاس رفتارهای بین فردی در تربیت بدنی دانش آموزان مقطع متوسطه بود. روش پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی بود. بدین منظور 536 دانش آموز متوسطه دوره اول و دوم با دامنه سنی 13 تا 17 سال مقیاس 24 سوالی رفتارهای بین فردی در تربیت بدنی تکمیل نمودند. ابتدا با استفاده از روش باز ترجمه، صحت ترجمه نسخه فارسی پرسشنامه تأیید و در ادامه برای تعیین روایی سازه پرسشنامه از تحلیل عامل تأییدی مبتنی بر مدل یابی معادلات ساختاری و برای تعیین همسانی درونی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. نتایج نشان داد که شاخص نیکویی برازش و شاخص برازش تطبیقی بالاتر از 90/0 می باشد. ضریب آلفای کرونباخ برای مقیاس رفتارهای بین فردی در تربیت بدنی و ابعاد آن بالای 7/0 (مقدار شاخص قابل قبول بودن) به دست آمد. بر اساس نتایج، نسخه فارسی پرسشنامه رفتارهای بین فردی در تربیت بدنی از روایی سازه و پایایی درونی مطلوب و قابل قبولی برخوردار است و می توان از آن به عنوان ابزاری روا و پایا برای ارزیابی رفتارهای بین فردی در تربیت بدنی استفاده کرد.

در سال های اخیر، سواد بدنی توجه بین المللی را به خود معطوف نموده و بدلیل مرتبط بودن به سیاست آموزشی و ورزشی، سرمایه گذاری فراوانی روی این مدل در کشورهای مختلف صورت گرفته است. علیرغم اهمیت موضوع سواد بدنی، از آن جا که این مفهوم هنوز در مراحل اولیه است، هنوز ابزار دقیقی برای ارزیابی آن در سنین و بین قشرهای مختلف وجود ندارد. هدف پژوهش حاضر، تعیین روایی و پایایی نسخه فارسی ابزار سواد بدنی ادراک شده در معلمان تربیت بدنی بود. بدین منظور 208 نفر از معلمان تربیت بدنی زن و مرد با دامنه سنی 20 تا 66 سال پرسشنامه سواد بدنی تکمیل نمودند. ابتدا با استفاده از روش باز ترجمه، صحت ترجمه نسخه فارسی پرسشنامه تأیید و در ادامه برای تعیین روایی سازه پرسشنامه از تحلیل عامل تأییدی مبتنی بر مدل یابی معادلات ساختاری و برای تعیین همسانی درونی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. همچنین برای پایایی زمانی سؤالات، از همبستگی درون طبقه ای با روش آزمون-آزمون مجدد استفاده شد. نتایج نشان داد که شاخص نیکویی برازش و شاخص برازش تطبیقی بالاتر از 90/0 می باشد. ضریب آلفای کرونباخ برای سواد بدنی ادراک شده و ابعاد آن بالای 7/0 (مقدار شاخص قابل قبول بودن) به دست آمد. بر اساس نتایج، نسخه فارسی ابزار سواد بدنی ادراک شده در معلمان تربیت بدنی از روایی سازه و پایایی درونی و زمانی مطلوب و قابل قبولی برخوردار است و می توان از آن به عنوان ابزاری روا و پایا برای ارزیابی سواد بدنی معلمان تربیت بدنی استفاده کرد.

مقدمه: با وجود اهمیت قضاوت های داوری و حساسیت نقش داوران در برگزاری رقابت های ورزشی و تأثیر تصمیمات داوران بر نتیجه بازی، پژوهش های اندکی درباره جنبه های مختلف حرفه ای و شغلی داوران انجام گرفته است. هدف از پژوهش حاضر، تعیین روایی و پایایی نسخه فارسی مقیاس خودکارامدی در داوران بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی بود. بدین منظور 228 داور در رشته های تیمی و انفرادی نسخه فارسی مقیاس خودکارامدی در داوران را تکمیل کردند. ابتدا با استفاده از روش بازترجمه، صحت ترجمه نسخه فارسی پرسشنامه تأیید شد و در ادامه برای تعیین روایی سازه پرسشنامه از تحلیل عامل تأییدی مبتنی بر مدل یابی معادلات ساختاری و برای تعیین همسانی درونی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. همچنین برای پایایی زمانی سؤالات، از همبستگی درون طبقه ای با روش آزمون- آزمون مجدد استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که شاخص نیکویی برازش و شاخص برازش تطبیقی بالاتر از (0/90) است. پایایی زمانی (0/76) و ضریب آلفای کرونباخ برای خودکارامدی و ابعاد آن بالای 0/7 (مقدار شاخص قابل قبول بودن) به دست آمد. نتیجه گیری: براساس نتایج، نسخه فارسی مقیاس خودکارامدی در داوران از روایی سازه و پایایی درونی و زمانی مطلوب و قابل قبولی در بین داوران رشته های تیمی و انفرادی برخوردار است و می توان از آن به عنوان ابزاری روا و پایا برای ارزیابی خودکارامدی داوران ایرانی استفاده کرد.

زمینه و هدف: سلامت روان به معنای بهزیستی شناختی ، رفتاری و احساسی است. همه چیز در مورد نحوه تفکر ، احساس و رفتار مردم است. سلامت روان می تواند بر زندگی روزمره ، روابط و سلامت جسمی تأثیر بگذارد. هدف از این مطالعه مرور سیستماتیک و فراتحلیل پژوهش هایی بود که به مقایسه سلامت روان دانشجویان ورزشکار و غیر ورزشکار پرداخته بودند. مواد و روش ها: جستجوی مقالات به زبان فارسی در پایگاه اطلاعات جهاد دانشگاهی، نورمگز، سویلیکا، علم نت بدون محدودیت زمانی تا بهمن ماه سال 1399 با کلیدواژه های مرتبط با "سلامت روانی"، "سلامت عمومی"، "ورزشکار و غیر ورزشکار" انجام شد. معیارهای ورود شامل تحقیقاتی که از نوع مقطعی و به شکل مقایسه بین ورزشکاران و غیر ورزشکاران و تحقیقاتی بود که از پرسشنامه استاندارد 28 GHQ استفاده کرده بودند. مقالات با استفاده از چک لیست PRISMA مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: بر اساس معیارهای ورود و خروج در نهایت 12 مقاله از 478 مطالعه مورد بررسی جامع قرار گرفت. طبق بررسی صورت گرفته نتایج مطالعات تعداد کل نمونه های ورزشکار 1252 نفر و غیر ورزشکار 1451 نفر در این 12 مطالعه بود. نتایج فراتحلیل نشان داد که تفاوت معنی داری و قابل توجهی بین سلامت روان دانشجویان ورزشکار نسبت به غیر ورزشکار (34/3- تا 96/6-)CI 95%، 15/5- MD= وجود دارد و در چهار زیر مقیاس سلامت روان علائم جسمانی (70/0- تا 75/1-) CI 95% ، 23/1- MD= ، اضطراب و اختلال خواب (24/1- تا 21/2-) CI 95% ، 73/1- MD= ، اخلال در کار کرد اجتماعی(74/0- تا 25/2-) CI 95% ، 50/1- MD= و افسردگی (85/0- تا 2-) CI 95% ، 43/1- MD= تفاوت معنی داری بین دانشجویان ورزشکار و غیر ورزشکار وجود دارد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که دانشجویان ورزشکار نسبت به غیر ورزشکار از سلامت عمومی بهتری برخوردار بودند. لذا ورزش و فعالیت بدنی می تواند باعث ارتقای سلامت روانی دانشجویان گردد. واژه های کلیدی: سلامت روان، سلامت عمومی، دانشجو، ورزشکار، غیر ورزشکار

امروزه مصالح حاصل از رودخانه ها در زندگی بشر و به ویژه فعالیت های عمرانی و صنعتی بسیار حیاتی بوده و از اهمیت بسزایی برخوردار است. برداشت بی رویه و خارج از ظرفیت شن و ماسه موجب تغییر مورفولوژی رودخانه ها می شود که واکنش رودخانه در جهت برقراری موازنه جدید را به دنبال دارد. در این تحقیق بخشی از رودخانه خشکه رود واقع درشهرستان فارسان (استان چهارمحال و بختیاری) که تحت برداشت بی رویه شن و مصالح است مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه اثرات برداشت مصالح در پائین دست رودخانه در شرایط قبل و بعد از برداشت مصالح با استفاده از مدل HEC-RAS و 7 روش انتقال رسوب در شرایط سیلاب با دوره بازگشت های مختلف مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد در فاصله شرایط قبل و بعد از برداشت (از سال1381 تا 1388) بستر رودخانه با متوسط 02/2 متر از حداقل 05/0 متر تا حداکثر 4 متر کف کنی داشته است. همچنین حجم خروجی رسوب از مقطع آخر در شرایط بعد از برداشت نسبت به شرایط قبل از برداشت 12/0 درصد کاهش و مقدار تنش برشی26/0 درصد افزایش داشته است. بطورکلی نتایج این پژوهش نشان داد که رودخانه خشکه رود فارسان به سمت یک تعادل نسبی از نظر فرسایش و رسوبگذاری پیش می رود و لازم است از برداشت بی رویه مصالح شن و ماسه جلوگیری به عمل آید.

پژوهش حاضر با هدف شناسایی جامعه شناختی تجردگرایی در ورزشکاران مرد عضو تیم های ملی طراحی و اجرا شد. در مدل نظری پژوهش از دیدگاه های مدرنیزاسیون ویلیام گود، کارکردگرایی ساختاری پارسنز، کارکردگرایی دورکیم، تئوری گزینش معقولانه هک تر، نوگرایی آنتونی گیدنز و فردگرایی دو توکویل استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش، جامعه ورزشی مجرد عضو تیم های ملی در سال ۱۳۹۶ است. با استفاده از روش انتخاب در دسترس، 156 نفر از این افراد شناسایی و به عنوان نمونه انتخاب شدند. نتایج آزمون پیرسون نشان می دهد بین متغیرهای فردگرایی ، سبک زندگی سنتی، سبک زندگی مدرن، باورهای مذهبی، بی اعتمادی اجتماعی، هراس از احساس شکست در ازدواج، تجربه ازدواج ناموفق در میان خویشاوندان و هزینه های اقتصادی-مالی با تجردگرایی رابطه معنا داری وجود دارد و متغیر عملکرد رسانه جمعی فاقد ارتباط معنا دار است. در مجموع، متغیرهای پژوهش توانایی تبیین تجردگرایی در بین ورزشکاران را داشتند.

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی هشت هفته آموزش راهبردهای شناختی- رفتاری بر سطح کورتیزول بزاقی ورزشکاران مبتدی دو ومیدانی با پیگیری سه ماهه بود. پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی و طرح پیش آزمون-پس آزمون- پیگیری بود. 20 دونده استقامت مرد نوجوان با دامنه سنی 18- 16 سال، به طور تصادفی در دو گروه آموزش راهبردهای شناختی- رفتاری و کنترل قرار گرفتند. پروتکل مداخله گروه آزمایش شامل 8 جلسه و تکلیف خانگی روزانه به کمک روانشناس بالینیِ متخصص انجام شد. داده های پژوهش با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس مرکب تجزیه و تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد آموزش راهبردهای شناختی-رفتاری منجر به کاهش غلظت کورتیزول بزاقی مراحل پس آزمون و پیگیری در گروه آزمایش گردید. بر اساس یافته ها پیشنهاد می گردد آموزش راهبردهای شناختی- رفتاری به عنوان یک روش مؤثر در کاهش سطح کورتیزول بزاقی ورزشکاران مبتدی دو و میدانی مورد استفاده قرار گیرد.

مقدمه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر بازی های اگزرگیم و سنتی بر رشد مهارت های حرکتی بنیادی کودکان دارای تاخیر حرکتی 9-7 ساله شهر یزد انجام شد. روش شناسی: طرح پژوهش آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه مورد پژوهش تمام کودکان 9-7 ساله دبستانی شهر یزد در سال تحصیلی 98-97 بودند که به صورت تصادفی انتخاب و داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. در نهایت 60 نفر که متناسب با اهداف تحقیق بودند انتخاب شدند. پس ازآن پیش آزمون با استفاده از آزمون رشد حرکتی درشت (TGMD-2) انجام گرفت و بر اساس نمره کسب کرده در این دو آزمون، داوطلبان به صورت تصادفی در 3 گروه مساوی (n =20) اگرزگیم، سنتی و کنترل جای داده شدند. گروه اول برنامه اگزرگیم (دو و میدانی، بولینگ وفوگپلی) را در 8 هفته (هر هفته 2 جلسه) اجرا کردند. گروه دوم برنامه تمرینی سنتی (تمرینات حسی – حرکتی) را در 8 هفته (هر هفته 2 جلسه) اجرا کردند. گروه سوم گروه کنترل که در آن داوطلبان بدون فعالیت سازمان دهی شده بودند. نتایج: نتایج حاصل از تحلیل کواریانس نشان داد که تمرینات اگزرگیم و سنتی بر مهارت های حرکتی درشت کودکان 9-7 ساله تأثیر مثبت دارد و بین تمرینات سنتی و اگزرگیم در بحث مهارت های حرکتی کودکان 9-7 ساله تفاوت معنی داری وجود ندارد. این دو نوع برنامه ی تمرینی نسبت به گروه کنترل تأثیر بیشتری داشتند (05/0P

شناخت رفتار و خصوصیات رسوب گذاری رودخانه های منتهی به مخازن سدهای بزرگ باعث سهولت تصمیم گیری های راهبردی درمورد احداث سازه های مهندسی در طول رودخانه برای مدیریت رسوب ورودی به مخزن سد خواهد شد. فناوری سنجش از دور با داده های چندزمانه و چندطیفی تا حد زیادی سهولت کشف تغییرات ریخت شناسی رودخانه ها را در طول زمان به همراه داشته است. با وجود این، ماهیت خاص رودخانه های کم عرض و کم عمق باعث افزایش پیچیدگی مطالعات بررسی ریخت شناسی چنین رودخانه هایی، با استفاده از داده های موجود شده است. در این مطالعه قابلیت خودکار شش شاخص پرکاربرد آب شامل: شاخص تفاضل بهنجار آب، شاخص تفاضل بهنجار آب اصلاح شده، شاخص استخراج خودکار آب با سایه، شاخص استخراج خودکار آب بدون سایه، شاخص آب پیشرفته و شاخص آب 2015 مستخرج از دو سنجنده ETM+ و OLI ماهواره لندست در تفکیک رودخانه های کم عرض و کم عمق بررسی شد. آستانه بهینه هر یک از این شاخص ها با استفاده از نمودار ROC تعیین شد. فرایند اعتبارسنجی نیز با استفاده از تصاویر گوگل ارث مربوط به آگوست سال 2013 انجام پذیرفت. صحت نتایج با آمار های متفاوت شامل خطای ترکیبی، صحت تولیدکننده، صحت کاربر، خطای omission و خطای commission بررسی شد. نتایج نشان می دهد اگرچه صحت شاخص های مستخرج از سنجنده ETM+ به نسبت بیش از سنجنده دیگر است، به طور کلی بیشترین صحت تفکیک عارضه مورد نظر مربوط به شاخص تفاضل بهنجار آب اصلاح شده و شاخص استخراج خودکار آب با سایه است و شاخص استخراج خودکار آب بدون سایه نیز کمترین صحت را در تفکیک عارضه رودخانه داشته است.

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر دستکاری حسی و تداخل شناختی بر تکلیف تعادل پویا بود. نمونه تحقیق شامل 60 نفر از دانشجویان رشته تربیت بدنی دانشگاه ارومیه با دامنة سنی 25-19 بود. آزمودنی ها به صورت هدفمند در چهار گروهِ کنترل، اختلال بینای، اختلال حس پیکری و حذف بینایی قرار گرفتند و تکلیف تعادلی را روی دستگاه تعادل سنج پویا، یکبار بدون تکلیف شناختی و یکبار با تکلیف شناختی اجرا نمودند. از آزمون تحلیل واریانس با اندازه های مکرر، تحلیل واریانس یکراهه و آزمون تعقیبی توکی برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد اثر اصلی نوع آزمون و تعامل آن با اثر گروه معنادار است (01/0P≤). به عبارتی تکلیف شناختی ثانویه اثر معناداری بر تعادل پویا دارد. نتایج آزمون تحلیل واریانس یکراهه نیز نشان داد که در هر دو نوع آزمون، بین گروه ها تفاوت معنادار وجود دارد (01/0P≤). نهایتاً، نتایج نشان داد تفاوت های دوتایی بین گروه ها به غیر از گروه اختلال بینایی با اختلال حسی وجود دارد (05/0P≤). نتیجه اینکه بارافزایی شناختی می تواند اجرای تکلیف تعادل پویا را دچار اختلال کند. همچنین تکلیف تعادل پویا به اطلاعات حس پیکری و بینایی وابسته است و اختلال در این حس ها، موجب کاهش عملکرد بهینه در تکلیف می شود.

تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر روش های مختلف تمرین بر یادگیری و انتقال برنامة حرکتی تعمیم یافته و پارامتر زمان در یک تکلیف زنجیره ای انجام گرفت. به منظور اجرای این طرح، 80 آزمودنی داوطلب مرد (با دامنة سنی 23-19 سال) به طور تصادفی در چهار گروه تمرینی قالبی، تصادفی و ترکیبی (قالبی – تصادفی و تصادفی – قالبی) قرار گرفتند. آزمایش شامل اجرای تکالیف زنجیره ای با برنامة حرکتی تعمیم یافتة متفاوت (تغییر ابعاد فضایی) و پارامتر زمان متغیر بود. آزمودنی ها پس از آشنایی با آزمون و انجام 108 کوشش، براساس گروه تمرینی، در آزمون های یادداری و انتقال شرکت کردند. پس از مراحل مختلف آزمایش، مقدار خطای زمان بندی نسبی (شاخص کارایی برنامة حرکتی تعمیم یافته) و خطای زمان بندی مطلق (شاخص دقت و کارایی پارامتر) محاسبه شد. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی انجام گرفت. نتایج اختلاف معنی داری (05/0 ? P). را بین روش های مختلف تمرین در مرحلة اکتساب نشان داد، ولی در مراحل یادداری و انتقال، با وجود برتری نسبی طرح های تمرینی ترکیبی بر مقدار خطاهای زمان بندی نسبی و مطلق، تفاوت بین گروه های تمرینی معنی دار نبود. بنابراین نتایج تحقیق با اثر تداخل زمینه ای و نظریة شی و کهل و ایندرمیل (1990)، لندین و هبرت (1997) و لی و سیمون (2004) مبنی بر سودمندی طرح تمرین ترکیبی بر یادگیری مغایر است.