علی محمد امیرتاش

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تعامل فرد (مؤلفة استحکام ذهنی)، محیط (فضای رقابتی) و تکلیف (دو مهارت ساده و پیچیده ورزشی) در یادگیری حرکتی بود. شرکت کنندگان این پژوهش 104 نفر از دانشجویان پسر مقطع کارشناسی بودند که بر اساس نمرات پرسش نامه استحکام ذهنی 48 در دو گروه استحکام ذهنی بالا و پایین قرار گرفتند. سپس، بر اساس امتیازات پیش آزمون در مهارت های پاس و شوت جفت بسکتبال در هشت زیر گروه 13 نفره هم سان سازی شدند که چهار گروه در شرایط رقابتی و چهار گروه در شرایط غیررقابتی به تمرین مهارت های ملاک پرداختند. شرکت کنندگان تمامی گروه ها به مدت 15 جلسه یک روز در میان مهارت مربوط به گروه خود را همراه با دریافت آموزش کلامی تمرین نمودند. آزمون یادداری یک هفته پس از آخرین جلسه تمرین اجرا گردید. جهت تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس برای اندازه گیری های مکرر و تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شد. نتایج نشان می دهد که گروه های دارای استحکام ذهنی بالا در شرایط رقابتی و غیررقابتی نسبت به گروه های دارای استحکام ذهنی پایین، اکتساب و یادداری بهتری داشته اند. همچنین، مقایسه گروه ها در شرایط رقابتی و غیررقابتی بیانگر آن است که تفاوت معناداری در مهارت پاس مشاهده نمی شود؛ اما در اکتساب و یادداری شوت جفت بسکتبال، گروهی که در فضای رقابتی تمرین کرده بودند به طور معناداری عملکرد بهتری داشته اند. نتایج پژوهش حاضر دیدگاه تعاملی در رفتار حرکتی و روان شناسی ورزش را تأیید می کند.

هدف از انجام تحقیق حاضر تحلیل عاملی مؤلفه های الزام اجرایی با رویکرد مسائل اجتماعی قبل از خصوصی سازی ورزش بود. روش تحقیق آمیخته اکتشافی بود. جامعه آماری اساتید مدیریت ورزشی و متخصصان حوزه خصوصی سازی ورزش (380 نفر) و نمونه های تحقیق 198 نفر بودند. ابزار تحقیق مصاحبه نیمه ساختار یافته و پرسشنامه محقق ساخته بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه توسط 12 نفر از اساتید تایید شد. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 79/0= α به دست آمد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش آمار توصیفی (فراوانی، میانگین و ...) و استنباطی (تحلیل عامل تاییدی و اکتشافی) استفاده شد. کلیه تجزیه و تحلیل ها با استفاده از نرم افزارهای آماری لیزرل 8/8 و 20Spss انجام شد. کل واریانس تبیین شده نشان داد گویه های تحقیق 6 عامل و این عامل ها در حدود 67.945 درصد واریانس را تبیین می نماید. یافته های تحقیق نشان می دهدکه شش مولفه الزام اجرایی قبل از خصوصی سازی ورزش شناسایی شد که براساس بار عاملی به ترتیب شامل به روز کردن طرح جامع ورزش (92/ 0)، توانمند سازی بخش خصوصی(88/ 0)، نیروی انسانی توانمند (87/ 0)، نظارت و کنترل (85/ 0)، تشکیلات و ساختار (81/ 0) و خدمات (79/ 0) بود. با توجه به نتایج به دست آمده می توان نتیجه گرفت که مسئولین ورزش کشور قبل از واگذاری ورزش به بخش خصوصی باید به مولفه های الزام اجرایی متناسب با شرایط اجتماعی روز جامعه توجه داشته باشند تا فرایند خصوصی سازی بتواند با شرایط مطلوبی انجام شود.

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تاثیر روش های تدریس سنتی (متداول) وتلفیقی درس تربیت بدنی بر یادگیری درس ریاضی و مهارت های بنیادی دانش آموزان دختر پایه دوم ابتدایی است. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و جامعه آماری متشکل از تمام دانش آموزان دختر پایه دوم ابتدایی شهرستان خوی به تعداد 1250 نفر در سال تحصیلی 97-1396 بود؛ که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای نمونه ای به تعداد 30 نفر از این دانش آموزان به صورت تصادفی انتخاب شده و در دو گروه (گروه تدریس سنتی15 نفر و گروه تدریس تلفیقی15 نفر) قرار گرفتند. در طول این دوره ده هفته ای در گروه سنتی، دروس تربیت بدنی وریاضی و مهارت های بنیادی به شیوه رایج (مجزا از هم) تدریس شدند در حالی که در گروه تلفیقی،دروس ریاضی و مهارت های بنیادی با برنامه های تربیت بدنی تلفیق وتدریس شدند. برای گردآوری اطلاعات از آزمون های یومن ویتنی، و تی برای توزیع طبیعی داده ها، استفاده شد. نتایج نشان داد که در سطح 5./.>p تفاوت معنا داری بین میزان یادگیری دروس ریاضی در دو گروه سنتی وتلفیقی وجود دارد. همچنین نتایج آزمون تی نشان داد که تفاوت معنا داری بین میانگین نمره های آمادگی جسمانی آزمونی ها در روش تلفیقی نسبت به روش سنتی در سطح5./.> p وجود دارد. نتایج حاکی از آن است که روش تلفیقی می تواند جایگزین مناسبی برای روش تدریس سنتی باشد.

هدف از انجام این تحقیق، مقایسه عملکرد کارکنان در ادارات کل تربیت بدنی دارای ثبات مدیریت و ادارات کل بدون ثبات مدیریت در کلیه استان های کشور بوده است. نمونه آماری در گروه مدیران با توجه به جامعه آماری مدیران (90 نفر) به صورت سرشماری برابر با جامعه تحقیق انتخاب شد. جهت نمونه گیری در گروه کارکنان ادارات کل تربیت بدنی، با توجه به اینکه تعداد کل جامعه آماری کارکنان در ادارات دارای ثبات مدیریت، 2779 نفر می باشد (مربوط به 16 استان)، نمونه گیری تصادفی کارکنان، 338 نفر و از 2475 نفرکارکنان در ادارات کل بدون ثبات مدیریت (مربوط به 14 استان)، تعداد 331 نفر به عنوان نمونه آماری در نظر گرفته شدند. ابزار اندازه گیری تحقیق، پرسش نامه استانداردعملکرد کارکنان بر اساس مدل اچیو می باشد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، از روش های آماری استنباطی، آزمون کلموگروف اسمیرنوف، آزمون لون، آزمون تی (t) مستقل و فریدمن بهره گرفته شد. نتایج تحقیق نشان داد که، بین ابعاد و خرده مقیاس های عملکرد کارکنان (توانایی کارکنان، وضوح نقش، کمک و حمایت سازمانی، انگیزه کارکنان، ارزیابی، اعتبار و محیط) و در نهایت عملکرد کارکنان در ادارات دارای ثبات مدیریت و بدون ثبات مدیریت در ادارات کل تربیت بدنی کشور، تفاوت معناداری وجود دارد.

هدف از این پژوهش، بررسی رابطة کیفیت زندگی کاری و تعهد سازمانی و ابعاد آنها در بین اعضای هیأت علمی دانشکده ها و گروه های آموزشی تربیت بدنی دانشگاه های دولتی بود و 217 نفر از اعضای هیأت علمی تربیت بدنی دانشگاه های دولتی کشور به عنوان نمونه های آماری انتخاب شدند. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامة کیفیت زندگی کاری براساس الگوی والتون (1973) و پرسشنامة تعهد سازمانی مییر و آلن (1990) استفاده شد. این پژوهش از نوع توصیفی – همبستگی است و داده ها به صورت میدانی جمع آوری شدند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که میانگین کفیت زندگی کاری در دانشکده های تربیت بدنی 78 /51 درصد و در گروه های آموزشی برابر 46 /49 درصد بود. میانگین تعهد سازمانی در دانشکده های تربیت بدنی 18 /60 درصد و در گروه های آموزشی مستقل تربیت بدنی 08 /59 درصد بود. بین کیفیت زندگی کاری و تعهد سازمانی و همچنین بین مؤلفه های آنها رابطة معناداری به دست آمد. همبستگی بین کیفیت زندگی کاری و تعهد سازمانی در گروه های آموزشی مستقل تربیت بدنی بیشتر از دانشکده ها بود. براساس یافته های این تحقیق به منظور ارتقای سطح کیفیت زندگی کاری و بهره مندی از مزایای آن و همچنین باتوجه به رابطة بین کیفیت زندگی کاری و تعهد سازمانی توصیه میشود برنامه هایی در راستای بهبود کیفیت زندگی کاری و افزایش میزان تعهد سازمانی اعضای هیأت علمی در دانشکده ها و گروه های تربیت بدنی به اجرا درآید.

هدف از این تحقیق، مقایسه لنگرهای شغلی و تعهد سازمانی اعضای هیأت علمی تربیت بدنی و غیرتربیت بدنی است. روش تحقیق نیمه تجربی و از نوع بعد از وقوع است. متغیر مستقل، دو جامعه تحت بررسی و متغیر تابع، لنگرهای شغلی و تعهد سازمانی است. آزمودنی ها عبارت بودند از 115 هیأت علمی تربیت بدنی و 218 هیأت علمی غیرتربیت بدنی دانشگاه های آزاد اسلامی مراکز استان های ایران، که بر اساس جدول مورگان و به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل پرسش نامه های لنگرهای شغلی شاین و تعهد سازمانی میر و آلن که پس از اعتباریابی بین آزمودنی ها توزیع شد. نتایج به دست آمده نشان داد که بین لنگرهای شغلی اعضای هیأت علمی تربیت بدنی و غیرتربیت بدنی در برخی مولفه ها تفاوت معنی داری وجود دارد و در مورد تعهد سازمانی تفاوتی بین دو گروه مشاهده نشد. در بررسی ارتباط بین لنگرهای شغلی و تعهد سازمانی ارتباط معنی داری بین لنگرهای شغلی و تعهد سازمانی مشاهده شد.

هدف تحقیق حاضر توصیف مدیریت فنی، اداری و فرهنگی هشتمین المپیاد ورزشی (دانشگاه شهید باهنر کرمان، 1385) و مقایسة آن با پنجمین و ششمین المپیاد است تا در نهایت، به برنامه ریزی نهمین المپیاد در سال1387 منجر شود. در این تحقیق از دیدگاه های مربیان استفاده شده است و 95 (15/30 درصد) مربی زن و مرد در آن شرکت کرده اند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه ای بود که توسط مربیان تکمیل شد. نتایج نشان داد که به طور کلی، شرایط اسکان و غذا در المپیاد هشتم کمی بهتر از المپیادهای پنجم و ششم بود. کمبود اردوهای تدارکاتی، امکانات و تأسیسات ورزشی، مربیان و متخصصان فنی، سرمایه گذاری و نگرش مثبت نسبت به ورزش های قهرمانی در دانشگاه ها قابل ملاحظه است. پیشنهادات پژوهش عبارتند از : رفع کمبود امکانات و تسهیلات رفاهی (میانگین سه المپیاد برای زنان 10 و مردان 3/16 درصد بود که زنان در المپیاد ششم بیشترین مشکل (16 درصد) را داشتند)، رفع مشکل تغذیه (میانگین سه المپیاد برای زنان 3/9 و برای مردان 3/8 درصد که بیشترین درصدها برای زنان و مردان مربوط به المپیاد پنجم بوده است)، رفع ضعف برنامه ریزی (میانگین سه المپیاد برای زنان 11 و برای مردان 6 درصد که بیشترین درصدها مربوط به المپیادهای ششم و هشتم زنان بوده است)، رفع ضعف داوری (میانگین سه المپیاد برای زنان 13 و برای مردان 3/11 که بیشترین درصدها مربوط به زنان (22 درصد) و مردان (18 درصد) در المپیاد هشتم بوده است). پیشنهادات دیگری نیز داده شده است که درصدهای پایین تری دارند: رفع ضعف مدیریت، رفع ضعف کادر فنی، رفع مشکل جوایز و هدایا، رفع نقایص اسکان و حذف قهرمانان ملی از مسابقات. پیشنهاد میشود با توجه به نتایج تحقیق، از سؤالات مطرح شده به عنوان راهکار بهبود المپیادها استفاده شود.

هدف تحقیق حاضر مقایسه نگرش مدیران، اعضای هیئت علمی و دانشجویان نسبت به ابعاد مدیریت تغییر در گروه های تربیت بدنی دانشگاه های آزاد اسلامی است. روش پژوهش از نوع علی- مقایسه ای است نمونه آماری شامل 65 مدیر، 175 عضو هیئت علمی و 149 دانشجو (کارشناسی ارشد و دکتری) بودند که از میان واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی در این تحقیق شرکت کردند. همه آزمودنی ها پرسشنامه محقق ساخته ای را تکیل کردند. روایی(توسط متخصصان) و پایایی پرسشنامه (ثبات درونی پرسشنامه یا ضریب آلفای کرونباخ 7/88/0=α و ضریب پایایی زمانی 76/0=r) در جامعه هدف در حد 05/0=α بررسی و تصویب شده بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون های tتک نمونه ای، تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس نشان داد که بین نگرش آزمودنی ها نسبت به توانایی مدیریت تغییر مدیران، بر حسب نوع عضویت در گروه، اختلاف معنی دار وجود دارد (034/114F= و05/0P<). آزمون t تک نمونه ای تأیید کرد نگرش مدیران نسبت به ابعاد مدیریت تغییر، بیش از حدّ مورد انتظار است (17/25=t و05/0P<)؛ به این معنی که میانگین مشاهده شده بیشتر از میانگین معیار (3=Mcri< 18/4=Mobs) است، ولی نگرش اعضای هیئت علمی (73/8-=t و05/0P<) و دانشجویان (64/3-=t و05/0P<) نسبت به مدیریت تغییر، کمتر از حدّ مورد انتظار است. در روش مقایسه دو به دوی گروه ها بین نگرش مدیران با دو گروه دیگر اختلاف معنی داری دیده شد (05/0P<).

هدف این تحقیق بررسی ارتباط مدیریت مشارکتی با اثربخشی دبیران تربیت بدنی زن تعدادی از مناطق تهران میباشد. روش پژوهش از نوع همبستگی است. جامعة آماری پژوهش، دبیران تربیت بدنی زن مناطق غرب تهران در مقاطع راهنمایی و دبیرستان است که تعداد آنها، در زمان تحقیق، 314 نفر بوده است. از این تعداد، 100 نفر به طور تصادفی انتخاب شدند و مطالعة میدانی روی آنها انجام شد. ابزار تحقیق، دو پرسشنامة 30 سؤالی محقق ساخته شامل: پرسشنامة مدیریت مشارکتی پرسشنامة اثربخشی با چهار جزء تعهد سازمانی، رضایت شغلی، مقاومت منفی و انگیزش کاری بود. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از آلفای کرونباخ محاسبه شد که برای پرسشنامة مدیریت مشارکتی این مقدار91/. و برای پرسشنامة اثربخشی، 85/. بود. برای تعیین روایی صوری پرسشنامه ها نیز از نظر متخصصان استفاده شده است. به منظور سازمان دادن، خلاصه کردن و طبقه بندی نمرات خام و توصیف داده ها از آمار توصیفی استفاده شد. همبستگی بین متغیرها با توجه به نرمال بودن توزیع داده ها، از طریق آزمون پیرسون و با سطح خطای 05/0 محاسبه شد. نتایج نشان میدهد بین مدیریت مشارکتی و تعهد سازمانی دبیران تربیت بدنی همبستگی مثبت (001/0, p<462/0= r) وجود دارد، بین مدیریت مشارکتی و مقاومت منفی دبیران تربیت بدنی همبستگی منفی و معکوس (001/0, p<473/0=r) وجود دارد، بین مدیریت مشارکتی و انگیزش کاری دبیران تربیت بدنی همبستگی مثبت (583/0r = ,001/0p<) وجود دارد، بین مدیریت مشارکتی و رضایت شغلی دبیران تربیت همبستگی مثبت بدنی (001/0p< ,562/0r=) وجود دارد و در نهایت، بین مدیریت مشارکتی و اثربخشی دبیران تربیت بدنی همبستگی مثبت (001/0, p<566/0 =r) وجود دارد. با استفاده از آزمون رتبه بندی فریدمن مشخص شد از نظر آزمودنیها، مقاومت منفی کارکنان در مقابل تغییرات، مهم ترین خرده مقیاس اثربخشی دبیران است. مدیران با بهکارگیری مدیریت مشارکتی میتوانند تعهد سازمانی، انگیزش کاری و رضایت شغلی دبیران را بالا برده، مقاومت منفی آنها را نسبت به تغییرات کاهش دهند و به اثربخشی بیشتر آنها کمک کنند.

کی از رویکردهای مهم روانشناسی ورزشی، بررسی تکنیکها و روشهایی در جهت بالا بردن عملکرد ورزشی و افزایش آمادگی مهارتهای روانی، افزایش اعتماد به نفس و ایجاد انگیزه در افراد میباشد. هدف از مطالعه حاضر، توصیف و مقایسه مهارتهای روانی بازیکنان والیبال ایستاده و نشسته در سطح لیگهای دسته یک ایران بود. به این منظور 180 نفر از بازیکنان مرد والیبال ایستاده و نشسته حاضر در مسابقات لیگ دسته یک ایران در سال 1385 انتخاب شدند. برای بررسی مهارتهای روانی بازیکنان، از پرسشنامه استاندارد 60 سؤالی خودسنجی انستیتوی ورزشی استرالیای جنوبی (Psych SASI) استفاده شد. روائی این ابزار به صورت محتوایی و صوری و پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ 95/0 محاسبه شد. پس از تعیین شاخصهای آمار توصیفی مانند فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد، برای بررسی رابطه متغیرها در بین دو گروه از ضریب همبستگی پیرسون و برای مقایسه میانگینها در دو گروه از آزمونt استفاده شد. نتایج بیانگر آن بود که بین سن و مهارتهای روانی در بازیکنان والیبال ایستاده و نشسته همبستگی معنادار وجود ندارد (05/0 p ، 29/2=t) مشاهده گردید. تنها در مورد میانگین کنترل انرژی روانی بازیکنان والیبال ایستاده و نشسته اختلاف معناداری (05/0

این پژوهش در چارچوب یک طرح (علّی- مقایسه ای) با هدف مقایسه وضعیت سلامت عمومی و کیفیت زندگی کاری اعضای هیئت علمی فعال با غیر فعال (حرکتی) دانشگاه های آزاد منطقه 4 کشور به مرحله اجرا گذاشته شد. در این بررسی، چهار متغیر سلامت عمومی، کیفیت زندگی کاری، ویژگیهای فردی و فعالیت حرکتی، مورد مطالعه قرار گرفت. جامعه آماری این تحقیق تعداد 1028 نفر بودند که 180 نفر (108 مرد و 69 زن) به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات تحقیق از سه پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ، 1979)، پرسشنامه کیفیت زندگی کاری (والتون، 1974) و پرسشنامه های محقق ساخته برای ویژگیهای فردی و فعالیت حرکتی استفاده شد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها توسط استادان دانشگاهی مورد تأیید قرار گرفت. ضریب پایایی پرسشنامه ها، در یک تحقیق آزمایشی (30 نفر از استادان تربیت بدنی) با روش بازآزمایی برای سلامت عمومی 75/0r= و برای کیفیت زندگی کاری 92/0r= به دست آمد. داده های به دست آمده با استفاده از شاخص های آمار توصیفی، آزمون های ضریب همبستگی وآزمون t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج همبستگی اتا بین سلامت عمومی با فعالیت حرکتی و کیفیت زندگی کاری با فعالیت حرکتی رابطه معنیداری را نشان نداد. ضریب همبستگی پیرسون بین سلامت عمومی با کیفیت زندگی کاری رابطه معنیداری را نشان داد. بین سلامت عمومی آزمودنیهای فعال و غیر فعال حرکتی، و کیفیت زندگی کاری آزمودنیهای فعال و غیر فعال حرکتی اختلاف معنیداری وجود نداشت (05/0>P) . از آنجایی که پژوهش های متعددی تأثیر فعالیت های بدنی دارای شدت کم و کنترل شده را تأیید کرده اند، شاید در این تحقیق، به دلیل تفاوت روش های به کار گرفته شده، تعداد و نوع آزمودنیها، نوع فعالیت های ورزشی آنان، نداشتن گروه های کنترل، تعداد زیاد متغیرهای تحقیق و تفاوت ابزارهای اندازه گیری باشد.

هدف از انجام این پژوهش مقایسه کیفیت زندگی کاری و خرده مقیاس های آن در بین اعضای هیات علمی دانشکده ها و گروه های آموزشی تربیت بدنی دانشگاه های دولتی بود. تحقیق از نوع علی- مقایسه ای بود و داده های آن به صورت میدانی جمع آوری شده است. جامعه آماری شامل کلیه اعضای هیات علمی تربیت بدنی دانشگاه های دولتی کشور بود که تعداد 217 نفر به عنوان نمونه های آماری انتخاب شده اند. به منظور گردآوری اطلاعات از دو پرسشنامه اطلاعات فردی و کیفیت زندگی کاری بر اساس الگوی والتون استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد و...) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی، تحلیل واریانس ANOVA و t در گروه های مستقل) استفاده گردید. نتایج به دست آمده نشان می دهد که میانگین کیفیت زندکی کاری دردانشکده های تربیت بدنی 78/51 در صد و در گروه های آموزشی برابر 46/49 درصد است. تفاوت معنی داری در کیفیت زندگی کاری بین دانشکده ها و گروه های آموزشی مستقل تربیت بدنی مشاهده نشد (359/1=t ،176/0=p ) و تنها تفاوت معنی داری در بعد توسعه قابلیت های انسانی مشاهده گردید. بین سن و سابقه تدریس اعضای هیات علمی با کیفیت زندگی کاری و برخی از ابعاد آن رابطه معنی داری وجود دارد. تفاوت در بعد وابستگی اجتماعی زندگی کاری بین زنان و مردان معنی دار است. در ارتباط با وضعیت تاهل، تفاوت معنی داری در کیفیت زندگی کاری و ابعاد آن وجود ندارد. در جمع بندی کلی، کیفیت زندگی کاری اعضای هیات علمی تربیت بدنی در حد متوسطی است و کیفیت زندکی کاری در دانشکده ها و گروه های آموزشی تربیت بدنی مشابه است.

هدف تحقیق حاضر، مقایسه آمادگی های بدنی دانش آموزان پسر کشور و تهیه نورم های ملی روی متغیرهای سرعت، استقامت، چابکی و نیروی عضلانی با استفاده از آزمون CAFT بود. از گروه های سنی 18 – 7 سال، 12960 نفر از استان های منتخب از 5 منطقه شمال، جنوب، شرق و غرب و مرکز به طور تصادفی انتخاب و بر مبنای متغیرهای تحقیق و نورم های کشوری حاصله با یکدیگر مقایسه شدند. آزمون های آنوا و تعقیبی توکی در سطح 05/0 نشان دادند که استان های جنوبی و مرکزی در دوهای سرعت و چابکی، شمالی و شرقی و مرکزی در استقامت عضلانی و قلبی – عروقی، شرقی و مرکزی و شمالی در نیروی عضلانی و استان های جنوبی در استقامت قلبی – عروقی آماده تر از دیگر مناطق اند. در ضمن، مناطق جنوبی و غربی به تقریب در همه رده های سنی از نورم های کشوری در سرعت، مناطق جنوبی و مرکزی به طور کلی در همه رده های سنی در استقامت عضلانی، مناطق مرکزی به طور کلی تا سن قبل از 15 سالگی در استقامت عضلات کمربندی شانه، مناطق شمالی در همه رده های سنی در چابکی عمومی، مناطق غربی در همه رده های سنی در نیروی عضلانی و مناطق مرکزی در رده های سنی 12 سالگی به بعد از نورم های کشوری ضعیف ترند. این یافته ها زمینه ها را برای استعدادیابی ورزشی و پرورش آنها در کشور فراهم می آورد و همچنین به افزایش دقت در نمره دادن و ارزشیابی در کلاس های تربیت بدنی مدارس کشور کمک می کند.

هدف از تحقیق حاضر، استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها برای تعیین بهره وری و رتبه بندی دانشکده و گروه های آموزشی تربیت بدنی و علوم ورزشی است به این منظور 28 دانشکده و گروه آموزشی تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی انتخاب شدند. یکی از مهم ترین روش های غیرپارامتری برای ارزیابی عملکرد واحدهای تصمیم گیرنده، مدل های تحلیل پوششی (DEA) می باشد و از مهم ترین مدل های این روش که به دنبال یافتن وزن های ورودی ها و خروجی ها و محاسبه میزان بهره وری از آن طریق هستند، مدل Bcc است که در آن بازده نسبت به مقیاس ممکن است متغیر (افزایشی، ثابت یا کاهشی) باشد. در این روش ابتدا داده های جمع آوری شده به شاخص های ورودی با ماهیت هزینه (بودجه، هیات علمی، کارکنان) و شاخص های خروجی با ماهیت تولید (آموزش، پژوهش و خدمات تخصصی) تقسیم می شود. پس از تلفیق و ارزش گذاری (دادن وزن مناسب) به ورودی و خروجی ها که با استفاده از نظر خبره صورت می پذیرد، داده ها وارد مدل ارزیابی عملکرد می شوند که در این زمینه نرم افزار EMS مورد استفاده قرار می گیرد و بهره وری واحدها مشخص می شود. نتایج یافته ها نشان می دهد 11 دانشکده و گروه آموزشی با توجه به منابع ورودی، خروجی مطلوب در مجموع عملکرد آموزشی، پژوهشی و خدمات تخصصی داشته اند و از نظر بهره وری در حد مطلوبی قرار دارند. 18 دانشکده و گروه آموزشی بهره وری مطلوبی با توجه به مقدار ورودی خود نداشتند.

هدف تحقیق حاضر یافتن عوامل موثر در رشد و توسعه هندبال تیمی در دانشگاههای جمهوری اسلامی ایران بود. بدین منظور از دو پرسشنامه محقق ساخته، به سبک لیکرت، که با نظر متخصصین اعتباریابی گردید، استفاده به عمل آمد و اطلاعات لازم از 145 مربی سرپرست و ورزشکار شرکت کننده در لیگ دسته یک هندبال قهرمانی دانشگاه ها سال 1383 تهران جمع آوری گردید. نتایج آماری انسانی دادند 69 درصد مربیان دارای تحصیلات پائین تر از ورزشکاران بودند و 72 درصد آنها یا کارت مربی گری نداشتند و یا مربی در جه 3 بودند و هشتاد و نه درصد آنها به صورت قرارداد کوتاه مدت تا پایان مسابقات در خدمت دانشگاه بودند. آزمونهایt در گروه های مستقل، در سطح معنی داری 05/0 نشان دادند که بین ورزشکار با مربی / سرپرست روی عدم صلاحیت فنی مربیان، کمبود انگیزه و علاقمندی دانشجویان به هندبال، ناکافی بودن بودجه و سرمایه گذاری دانشگاه برای هندبال، نامناسب بودن برنامه ریزی و زمان بندی برای تمرین و مسابقات اتفاق نظر وجود دارد. از سوی دیگر نظر جامعه های شرکت کننده در تحقیق روی کفایت امکانات و تاسیسات و سرمایه گذاری دانشگاه برای کسب مقام در سطح معنی داری 05/0 متفاوت بوده است. دلایل اصلی عدم پیشرفت هندبال در دانشگاه ها را ورزشکاران غیر موثر بودن فعالیت های تبلیغاتی و معرفی هندبال در بین دانشجویان (20%) و پائین بودن اولویت هندبال بین فعالیت های ورزشی دانشگاه (22%) دانسته اند. از نظر مربی/ سرپرست این دلایل به ترتیب کمبود اطلاعات فنی مربیان درباره هندبال(36%) و ناکافی بودن بودجه (23%) بوده است. به منظور بهبود وضعیت عمومی هندبال در موسسات آموزش عالی، شرکت کنندگان در تحقیق برگزاری بیشتر مسابقات درون و بیرون دانشگاهی، بهبود امکانات، استفاده از مربیان بهتر، افزایش بودجه برای هندبال و عوامل انگیزشی اثر بخش بیشتر را لازم دانسته اند.

هدف از تحقیق حاضر توصیف هوش عاطفی و راهبردهای مدیریت تعارض در مدیران آموزشی و اجرایی دانشکده و گروه های تربیت بدنی دانشگاه های کشور، تعیین رابطه بین آنها و مقایسه این متغیرها در بین آزمودنی ها و ارائه الگو بود. اطلاعات لازم به وسیله پرسشنامه های هوش عاطفی شرینگ، پرسشنامه راهبردهای مدیریت تعارض رابینز و پرسشنامه محقق ساخته مشخصات فردی مدیران گردآوری شد. نتایج پژوهش نشان داد بین هوش عاطفی و انتخاب راهبرد کنترل همبستگی معنی دار منفی وجود دارد (4439/0 - = r، 0001/0P<). بین هوش عاطفی و انتخاب راهبرد راه حل گرایی همبستگی معنی دار مثبت مشاهده شد (4258/0=r،0001/0P<). بین هوش عاطفی و راهبرد عدم مقابله هیچ گونه همبستگی مشاهده نشد. بین مدیران با مدرک تحصیلی کارشناسی و کارشناسی ارشد با دکترا و مدیران آموزشی با اجرایی از نظر میزان هوش عاطفی و انتخاب راهبردهای مدیریت تعارض تفاوت معنی داری مشاهده نشد