مقایسة شاخص های ارزیابی عملکرد مربیان باشگاهی از دیدگاه کارشناسان، ورزشکاران و مربیان(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه‌های تخصصی:
هدف پژوهش حاضر مقایسه شاخصهای ارزیابی عملکرد مربیان از دیدگاه کارشناسان، ورزشکاران و مربیان بود و جامعه آماری پژوهش را کلیه کارشناسان تربیتبدنی استان گیلان، نواب و دبیران هیئتهای ورزشی، ورزشکاران و مربیان شهرستان تشکیل داده بودند (470 نفر) که از این میان ،345 نفر (4/73%) در پژوهش شرکت کردند. ابزاراولیة پژوهش ، پرسشنامه مکلین و زاکراجسک (1996) شامل 56 سئوال با 6 بعد بود که روایی صوری و محتوایی آن را 20 نفر از استادان صاحبنظر دانشگاهی تأیید کردند و ثبات درونی آن نیز با استفاده از ضریب همبستگی آلفای کرونباخ، 75/0=α محاسبه شد. از تحلیل عاملی اکتشافی همراه با چرخش متعامد و آزمون غیر پارامتریک کروسکالوالیس برای تجزیه و تحلیل دادهها استفاده شد. نتیجه تحلیل عاملی نشان داد که شاخص های ارزیاب عملکرد مربیان را می توان درهشت عامل رفتارهای کاری و فنی، آموزش و رشد ورزشکار، عملکرد فردی مربی، روابط عمومی، امور مالی، عملکرد تیم، حفظ و نگهداری تیم و شناخت و مدیریت تیم با ارزش ویژه بزرگتر از 1 طبقه بندی کرد. ضمنا از دیدگاه آزمودنیها، رفتارهای کاری و فنی (39/0±57/4)، آموزش و رشد ورزشکار (42/0±48/4) و عملکرد فردی و فنی مربی (27/1±44/4) مهمترین ابعاد ارزیابی عملکرد مربیان بود. البته اولویت ابعاد رفتارهای کاری و فنی، آموزش و رشد ورزشکار و روابط عمومی در سه گروه ورزشکاران، مربیان و کارشناسان معنیدار بود (05/0P≤). به طور کلی ، سازمان ها و مدیران ورزشی می توانند از کلیه این چهار عامل اساسی برای ارزیابی مربیان استفاده کنند.