سمانه نظری

هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر مسئولیت اجتماعی (بر اساس ابعاد جدید و ویژه ورزش) بر وفاداری مشتریان با نقش میانجی تصویر و شهرت در باشگاه های آمادگی جسمانی (ایروبیک، بدن سازی و آمادگی جسمانی) شهر رشت بود. روش پژوهش حاضر توصیفی-همبستگی و از نوع پیمایشی بود که به شکل میدانی انجام شد. نمونه پژوهش، 409 نفر مشتریان بودند که با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. تجزیه وتحلیل داده های پرسشنامه های جمع آوری شده با مدل سازی معادلات ساختاری با نرم افزارSPSS 24 و AMOS 24 انجام شد. یافته ها نشان داد مسئولیت اجتماعی باشگاه با مولفه های جدید در حوزه ورزش درحالی که بیشترین تأثیر را بر تصویر داشته، بر شهرت و وفاداری نیز تأثیرگذار است. همچنین تصویر به عنوان متغیر مستقل بر شهرت و وفاداری تأثیر دارد. هرچند در مدل نهایی شهرت بر وفاداری تأثیر معنی داری ندارد؛ اما، رابطه مثبت معنی دار و تأثیرگذاری بین متغیرهای تحقیق در مدل نهایی بسیار مشهود است. به طورکلی، مدیران باشگاه ها می توانند با مدنظر قرار دادن ابعاد مسئولیت اجتماعی درقبال مشتریان به عنوان یک استراتژی اثرگذار و درنتیجه کسب تصویر و شهرت خوب، باعث جذب مشتریان بالقوه و حفظ مشتریان وفادار شوند که این امر، لازمه بقا و مزیت رقابتی این باشگاه هاست.

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه سطوح مسئولیت پذیری دانش آموزان ورزشکار و غیرورزشکار براساس مدلTPSRبود. از میان کلیه دانش آموزان دختر و پسر پایه سوم راهنمایی مدارس دولتی شهر رشت(6882 نفر)، بر اساس جدول مورگان، 357 نفر به عنوان نمونه به طور تصادفی خوشه ای در پژوهش شرکت کردند که مسئولیت پذیری آنان به وسیله 357 نفر از والدین، 44 معلم تربیت بدنی و 69 معلم سایر دروس در سه محیط خانه، کلاس تربیت بدنی و سایر کلاس های درسی بررسی شد. ابزار پژوهش، پرسشنامه استاندارد مسئولیت پذیری PSRQ رایت و همکاران(2008) بود. روایی صوری پرسشنامه با اعمال نظرات 20 نفر صاحب نظر مدیریت ورزشی، روان شناسی و آموزش و پرورش مورد تایید قرار گرفت و پایایی پرسشنامه های مسئولیت پذیری دانش آموزان در خانه( 72/ 0=α)،کلاس تربیت بدنی (86/ 0=α) و سایر کلاس ها(90/ 0=α ) بر اساس روش آلفای کرونباخ محاسبه شد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون یومن ویتنی و از طریق نرم افزار SPSS در سطح معنی داری50/ 0≥ P نشان داد از دیدگاه والدین، معلمان تربیت بدنی و معلمان سایر دروس، دانش آموزان ورزشکار در تمام سطوح مسئولیت پذیری یعنی خویشتن داری، مشارکت، خودگردانی، کمک به دیگران و همچنین مسئولیت پذیری فردی و اجتماعی در خانه، کلاس تربیت بدنی و سایر کلاس ها نسبت به دانش آموزان غیرورزشکار نمرات بالاتری کسب کردند. در صورتی که از دیدگاه هر سه گروه میزان بی مسئولیتی دانش آموزان ورزشکار در خانه، کلاس تربیت بدنی و سایر کلاس ها کمتر از دانش آموزان غیر ورزشکار بود(50/ 0≥ P ).