حسین ابراهیمی

نیاز به ذخیره آب و افزایش بهره وری اقتصادی آب مصرفی در مدیریت منابع آب از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. لذا هدف مطالعه ی حاضر تخصیص بهینه آب آبیاری از طریق تعیین الگوهای کشت بهینه ی محصولات کشاورزی تحت سناریو های جریان مختلف در طول فصول رشد و در شرایط عدم قطعیت با استفاده از روش برنامه ریزی تصادفی چند مرحله ای با پارامترهای بازه ای و مقایسه بهره وری اقتصادی مصرف آب در این شرایط با شرایط فعلی می باشد. بدین منظور داده های هیدرومتری از ایستگاه شبکه مارون طی سالهای 85 الی 95 تهیه گردید. مدل بهینه سازی برای تخصیص و توزیع آب بین فصول مختلف رشد توسعه داده شده است. نتایج نشان داد میانگین شاخص بهره وری اقتصادی در شبکه ها برای دو حد پایین و بالا مدل بهینه سازی به ترتیب 16 و 19 درصد بیشتر از میزان این شاخص در مدیریت فعلی ست ضمن اینکه مدیریت مصرف آب با توجه به کاهش 3 و34 درصدی مصرف آب در حد پایین و بالا مدل بهینه سازی نسبت به مدیریت فعلی بهتر صورت گرفته است.

امروزه تأثیرگذاری رسانه ها در همه ابعاد زندگی گسترده شده و تصور دنیای بدون رسانه و خبر دشوار است. رسانه ها در کنار تأثیرات مفید و مثبتی مانند نظارت عمومی، آگاهی و اطلاع رسانی و مقابله با مفاسد اقتصادی، می توانند در مواردی به تهدیدی علیه جامعه نیز تبدیل شوند. در جریان جنگ های نرم و غیرسخت، رسانه ها نقش اصلی را به عهده دارند. رسانه ها به شیوه های گوناگون می توانند تا فضای ذهنی گروه های هدف را در جهت اهداف و خواسته های دشمنان شکل دهند که در این حالت جنگ رسانه ای شکل می گیرد. لذا مدیریت تهدیدات رسانه ای و مقابله با چنین جنگی ضروری است. باتوجه به اینکه مقابله با چنین جنگی نمی تواند بصورت سخت باشد، لذا باید از تکنیک های نرم استفاده نمود. جرم شناسی فرهنگی یکی از شاخه های جرم شناسی انتقادی است که به اهمیت نقش رسانه ها در جامعه می پردازد و راهکارهای فرهنگی را پیشنهاد می دهد. بر این اساس، مقاله حاضر به بررسی راهکارهای مدیریت تهدیدات رسانه ای پرداخته و به این نتیجه می رسد که افزایش سواد رسانه ای بین مدیران، جهاد تبیین رسانه ای و تولید محتواهای سنجیده و بصیرت افزایی رسانه ای از راهکارهای مقابله با جنگ رسانه ای است و رسانه های داخلی باید با تمام توان در جهت بازنمایی حقایق و افشاگری علیه جهان غرب بپردازند

هدف این پژوهش، بررسی اثر یک جلسه فعالیت ورزشی با شدت بالا و پایین بر تغییرات غلظت پپتید YY3-36 (PYY3-36) در زنان دارای اضافه وزن و وزن نرمال غیرفعال بود. روش ها: مطالعه حاضر از نوع پژوهش های کاربردی است که به روش نیمه تجربی انجام گرفت. زنان با وزن نرمال (شاخص توده بدنی بین 18 تا 24.9 کیلوگرم بر مترمربع) و دارای اضافه وزن (شاخص توده بدنی بین 25 تا 29.9 کیلوگرم بر مترمربع) غیرفعال ساکن در شهر ایلام جامعه ی آماری را تشکیل دادند. 10 زن با وزن نرمال غیرفعال و 12 نفر از زنان دارای اضافه وزن غیرفعال در دامنه سنی 17- 35 سال نمونه های پژوهش را تشکیل دادند. پروتکل ورزشی با شدت بالا به صورت 5 ست 4 دقیقه ای رکاب زدن روی دوچرخه کارسنج با شدت 90 درصد ضربان قلب بیشینه و فعالیت ورزشی با شدت پایین به صورت 40 دقیقه رکاب زدن پیوسته روی دوچرخه کارسنج با شدت 50 درصد ضربان قلب بیشینه اجرا گردید. نمونه های خون پیش، بلافاصله و یک ساعت پس از هر دو پروتکل ورزشی برای اندازه گیری غلظت PYY3-36 جمع آوری شد. یافته ها: نتایج نشان داد که، غلظت PYY3-36 پلاسمایی در هردو گروه دارای اضافه وزن و نرمال بلافاصله پس از فعالیت ورزشی با شدت بالا نسبت به قبل از آن به طور معناداری افزایش و یک ساعت پس از فعالیت به سطح پایه (پیش آزمون) بازگشت. درحالی که، غلظت PYY3-36 پلاسمایی پس از فعالیت ورزشی با شدت پایین در هردو گروه دارای اضافه وزن و وزن نرمال تغییر معناداری نداشت. همچنین، بین آثار فعالیت ورزشی با شدت بالا و پایین، بر غلظت PYY3-36 پلاسمایی در هردو گروه دارای اضافه وزن و وزن نرمال تفاوت معناداری دیده نشد. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش بیانگر اثر شدت فعالیت ورزشی بر غلظت PYY3-36 پلاسمایی بود، ولی ترکیب بدنی اثری بر پاسخ PYY3-36 پلاسمایی به فعالیت ورزشی نداشت. این یافته ها می تواند مناسب افراد دارای اضافه وزن و چاق باشد که با اجرای فعالیت ورزشی با شدت بالا انرژی دریافتی و اشتهای خود را کاهش دهند تا به هدف خود که کاهش توده بدنی است نائل شوند.

هدف اصلی پژوهش حاضر، ارتقاء سلامت نظام اداری از طریق شناسایی نقاط فسادخیز در یکی از مناطق تابعه شرکت انتقال گاز ایران می باشد. پژوهش از حیث هدفی که دنبال می کند از نوع پژوهش کاربردی، از حیث گرد آوری داده ها، پژوهش توصیفی- پیمایشی و از حیث روش از نوع آمیخته (کمی – کیفی) است. پژوهش حاضر از آن حیث کیفی قلمداد می گردد که جهت شناسایی نقاط فسادخیز از ابزار مصاحبه استفاده و از آن حیث کمی است که جهت تحلیل داده ها از روش دیمتل استفاده شد. یافته های پژوهش در بخش کیفی، 19 نقطه فسادخیز را مورد شناسایی قرار داد و در بخش کمی از میان نقاط فسادخیز شناسایی شده، 13 نقطه به عنوان نقاط علی و شش نقطه به عنوان نقاط معلولی تعیین شدند. نتایج بیانگر آن است که شناسایی نقاط فسادخیز می تواند به عنوان پیشران ارتقاء سلامت نظام اداری و گام اصلی جهت کنترل این نقاط می باشد.