آرشیو

آرشیو شماره ها:
۵۲

چکیده

هماهنگ سازی قوانین مخصوصاً در حوزه تجارت بینالملل با هدف جایگزینی قوانین پراکنده داخلی و بین المللی با مقررات متحدالشکل اهمیت دارد و می تواند از هزینه کسب اطلاع از قوانین هر کشور و تطبیق با آن ها بکاهد و به تسهیل تجارت بین الملل کمک کند. کنوانسیون بیع بین المللی کالا در زمره همین تلاش هاست و ناظر بر هنجارهای حقوقی حاکم بر قراردادهای بیع کالا است. موفقیت اسناد در هماهنگ سازی را بر اساس مقبولیت و میزان قطعیتی که ایجاد نموده اند می توان ارزیابی کرد. اما با گذشت قریب به 40 سال از تهیه این سند کماکان بیش از نیمی از دولت ها و برخی اقتصادهای بزرگ چون بریتانیا و هند آن را تصویب نکرده اند. همچنین نسبت به قطعیت مقررات آن و پاسخگویی به اقتضائات نوین تجارت و توسعه پایدار انتقاداتی وارد شده است. اما سوال اصلی این است که رویکرد دولت ها در قبال این کنوانسیون چطور ارزیابی می شود و اصلاح مقررات این سند از چه حیث ضرورت دارد؟. این مقاله با روش کتابخانه ای و رویکرد توصیفی-تحلیلی به دنبال ارائه پاسخ به این سوال و اثبات این فرضیه بوده که اصلاح کنوانسیون بیع بین المللی در جهت پاسخ گویی به اقتضائات نوین بین المللی تجارت و توسعه پایدار الزامی است. لذا با بررسی جایگاه کنوانسیون در تجارت بین الملل و رویکرد دولتها در مواجهه با این سند به تحلیل اقتضائات تجارت بین الملل و توسعه پایدار به عنوان وجهه ای از تحولات جهانی که نقاط ضعف کنوانسیون را ظاهر ساخته پرداخته و نتیجتاً لزوم اصلاح کنوانسیون از این حیث را اثبات کرده است.

On the Necessity to Reform the CISG in the light of the Governments’ Approaches and Modern Global Requirements

Harmonisation of laws with the aim of increasing legal certainty and predictability has been on the agenda for decades. Particularly in the field of international trade, replacing multiple scattered national legislation and international regulations with uniform laws is of paramount importance since it can facilitate trade by mitigating the costs associated with acquiring information about different laws and adapting to them. The Convention on the International Sale of Goods (CISG) is one of these efforts. The overall success of international instruments purporting to create legal harmonisation is to be assessed based on the level of acceptability and certainty that they have. Still, 40 years after the adoption of this instrument, half of the Governments and some of the major economies including the UK, India, and South Africa have not ratified it. Criticisms have been received from Governments and lawyers about the certainty of its provisions. But how have the Governments approached the CISG and what are the necessary reforms in the light of trade and sustainable development? Drawing on a qualitative research this article attempts to answer this question and prove the hypothesis that the CISG needs to be reformed in order to meet modern global requirements. Therefore, it analyses the status of the CISG in the context of trade and the approach of States. Next, the development of international trade and sustainable development requirements have been analysed as an aspect of the global changes that reveal the weaknesses of the convention and call for the reform of this instrument.

تبلیغات