پیش بینی اعتیاد به تمرین بر اساس استرس، کمال گرایی و خودناتوان سازی در دانشجویان ورزشکار (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، پیش بینی اعتیاد به تمرین بر اساس کمالگرایی، خود ناتوان سازی و استرس بود. جامعه آماری دانشجویان ورزشکار دانشگاه های سطح شهر تهران بود که از این جامعه آماری 169 نفر به صورت در دسترس انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای پژوهش از "سیاهه اعتیاد به تمرین فرم کوتاه"، پرسشنامه اضطراب، استرسو افسردگی (داس 21)، مقیاس کمالگرایی چندبعدی ورزشی-2، و مقیاس خود ناتوان سازی (جونز و رودالت) استفاده شد. داده با استفاده از مدل رگرسیون خطی چندگانه تحلیل شدند. یافتهها نشان داد خودناتوان سازی، کمال گرایی و استرس در مدل، توانایی پیش بینی متغیر اعتیاد به تمرین را دارا بودند؛ همچنین رابطه مثبت و معناداری بین خودناتوان سازی، کمال گرایی و استرس با اعتیاد به تمرین وجود دارد. بنابراین برای کنترل اعتیاد به تمرین می بایست به خودناتوان سازی، کمال گرایی و استرس توجه داشت.Predicting Exercise Addiction Based on Stress, Perfectionism, and Self-handicapping in Athletic Students
The purpose of study was to predict exercise addiction based on perfectionism, self-handicapping behavior, and stress. A sample of 169 students was selected by convenience sampling. Research tools included exercise addition inventory, Anxiety and Depression Anxiety Questionnaire, sport multidimensional perfectionism scale -2, and self-handicapping behavior Scale. Data were analyzed using a multiple linear regression model. The results showed that self-handicapping, perfectionism and stress in the model had the ability to predict exercise addiction. In addition, the results showed, there was a significant positive relation between self-handicapping behavior with exercise addiction, perfectionism and exercise addiction, and stress and exercise addiction. Therfore, it must consider perfectionism, self-handicapping behavior, and stress behaviour to manage exercise addition.
تبلیغات
