نقش ارتباطات میان فرهنگی در تصمیم کشورها به تنش زدایی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
تنش زدایی یکی از رویکردهای مورد توجه در سیاست خارجی است که به خصوص از دهه هفتاد میلادی مورد اقبال قرار گرفت. اگرچه شاید چنین به نظر برسد که نقش اصلی در تصمیم کشورها به تنش زدایی توسط رهبران و سیاست مداران گرفته می شود، اما مردم نیز می توانند در اتخاذ و پیگیری این سیاست نقش داشته باشند. هنگامی که افراد تصور و ادراک خود را نسبت به یک کشور تغییر می دهند شرایط را برای تصمیم رهبران جهت تغییر رویکرد نسبت به کشور مورد نظر فراهم می کنند؛ چراکه تصمیمات رهبران متاثر از افکار عمومی در جامعه است. لذا می توان گفت تنش زدایی میان کشورها به دو صورت امکان پذیر است. در یک حالت تنش زدایی میان رهبران و طبقه حاکمه دو کشور صورت می گیرد که می توان از آن با عنوان «تنش زدایی از بالا» نام برد و حالت دوم که ابتدا تنش زدایی میان مردم دو کشور صورت می گیرد و سپس به رهبران القاء می شود که می توان آن را «تنش زدایی از پایین» نام نهاد. این پژوهش با تبیین این موضوع ادعا می کند مهم ترین عامل تاثیرگذار در تغییر دیدگاه و ادراک مردم یک کشور نسبت به دیگری (تنش زدایی از پایین)، ارتباطات میان فرهنگی است که با افزایش آگاهی و شناخت ملت ها از یکدیگر و رفع سوءتفاهمات احتمالی، زمینه را برای مشروعیت تصمیم دولت ها به تنش زدایی با «دیگری» فراهم می کند. روش این پژوهش توصیفی- تحلیلی و گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای است.Role of Intercultural Communications in Countries’ Decision on Détente
Détente represents one of the significant approaches in foreign policy which has been welcomed especially since 1970s. Even though it may seem that these are leaders and politicians who play the pivotal role in countries’ decision on détente, people can also contribute into setting and following up such policies. When people change their perceptions and presumptions about a country, they prepare a basis upon which the leaders can decide on changing position toward that country, because leaders’ decisions are affected by public thought in society. As such, it can be stipulated that, détente between countries is possible in either of two forms. In one form, the détente is realized between the countries’ leaders and governing class; this may be referred to as “top-to-bottom détente”. In another form, these are people of the two countries who begin the détente process before it is induced to the leaders; this can be referred to as “bottom-to-top détente”. Elaborating on this concept, the present research argues that the most important factor affecting a country’s people view and perception toward those of another country (bottom-to-top détente) is the so-called intercultural communication which enhances the level of nations’ awareness and knowledge about one another and addresses possible misunderstandings to provide a basis for legitimizing the governments’ decision on détente with “the other country”. This research has been undertaken via a descriptive-analytic approach, with the required data been collected by library studies.
تبلیغات
