کنش اجتماعی از منظر معنا و برساخت گرایی اجتماعی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مقاله حاضر دربرگیرنده بحثی فشرده و کلی درباره معرفی برساخت گرایی اجتماعی به عنوان یک رویکرد و روش پژوهش در علوم اجتماعی و سیاسی است. انتخاب این عنوان برای واژه انگلیسی social constructionismبه دلیل تمرکز این رویکرد بر روند برساخت معنا و کنش، در بستر و بافت فرهنگی تاریخی جامعه (به عنوان متنی که کنش در آن صورت گرفته) است. تمرکز اصلی این رویکرد، بیش از توجه به پارادایم های مربوط به ساخت، ساختار و کارگزار در تحلیل وقایع اجتماعی و سیاسی (مانند آنچه مورد تأکید ساختارگرایی یا نهادگرایی است). بر برساخت های معنایی و رفتاری (و آنچه موجد معنا در فرایند تعاملات اجتماعی و سیاسی می باشد) است. به نوعی، جابه جایی تأکیدها از ساخت و ساختار به برساخت و معنا و توجه به نقش آن در فرایند شکل دهی به کنش های اجتماعی یا حتی فردی، رویکرد مورد علاقه برساخت گرایی اجتماعی است.The Evaluation of Social Action from the Perspective of Social Constructionism
This paper introduces social constructionism as an approach to study political and social sciences. The main approach of this methodology is to concentrate on constructions (and not structures) and meanings (semantic constructs) in the socio-political processes and actions. It inherits the role of structures and functions from structurism and functionalism both of which fail to take into account the socio-political analysis. But social constructivism accentuates everything that creates the meaning, identity and consciousness in political behaviors and phenomena. Considering the methods of this approach, collective and political behaviors as well as phenomena are analyzed on the basis of their meanings and semantic contexts. Therefore, it is necessary to focus on the important elements constructed their meaning frameworks (which leads to action). Such an approach may be considered as an interesting collection of social psychology (with emphasis), phenomenology and finally, discourse analysis.
تبلیغات
