مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی رابطه اشتیاق تحصیلی، کمک طلبی تحصیلی و تاب آوری تحصیلی با سرزندگی تحصیلی انجام گرفت. روش ها: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه ی آماری پژوهش را کلیه ی دانشجویان دانشکده علوم پزشکی رشت در سال تحصیلی 98-1397 تشکیل می دادند که از میان آنها 200 دانشجو به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند و به پرسشنامه ی سرزندگی تحصیلی حسین چاری و دهقانی زاده (1391)، پرسشنامه ی تاب آوری تحصیلی ساموئلز (2004)، پرسشنامه ی اشتیاق تحصیلی اسکاوفیلی و همکاران (2002) و پرسشنامه ی کمک طلبی آموزشی پیتریچ و همکاران (1991) پاسخ دادند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج: یافته ها نشان داد که بین اشتیاق تحصیلی، کمک طلبی تحصیلی و تاب آوری تحصیلی با سرزندگی تحصیلی دانشجویان رابطه ی مثبت معناداری وجود دارد. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون آشکار کرد که تقریباً 23 درصد از کل واریانس سرزندگی تحصیلی دانشجویان براساس متغیرهای اشتیاق تحصیلی، کمک طلبی تحصیلی و تاب آوری تحصیلی قابل پیش بینی است (01/0>p). نتیجه گیری: بنابراین، می توان نتیجه گرفت که اشتیاق تحصیلی، کمک طلبی تحصیلی و تاب آوری تحصیلی از متغیرهای مرتبط با سرزندگی تحصیلی دانشجویان می باشد که لزوم توجه مسئولین و دست اندرکاران نظام آموزشی را به سوی اینگونه متغیرها طلب می کند.
