تأثیر تمرینات پیلاتس، تی.آر.ایکس و ترکیبی بر تحکیم حافظه حرکتی زنان میان سال: دوره پیگیری یک ماهه (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

هدف کلی پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرینات پیلاتس، تی.آر.ایکس و ترکیبی بر تحکیم حافظه حرکتی و دوره پیگیری یک ماهه بود. در یک طرح نیمه تجربی تعداد 40 زن میان سال با دامنه سنی 30 تا 50 سال و بدون داشتن سابقه انجام تمرینات پیلاتس و تی.آر.ایکس به طور در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به چهار گروه تی.آر.ایکس، پیلاتس، ترکیبی (تی.آر.ایکس + پیلاتس) و کنترل تقسیم شدند. در مرحله پیش آزمون تمامی گروه ها یک ایپوک 5 بلوک تمرینی (هر بلوک شامل 10 مرتبه اجرای الگوی هشت آیتمی2R4R3R1R) آزمون زمان عکس العمل زنجیره ای متناوب را انجام دادند. سپس گروه های تجربی به مدت هشت هفته، هر هفته سه جلسه و هر جلسه 60 دقیقه تمرینات مخصوص به خود را انجام دادند. آزمودنی های گروه کنترل نیز در این دوره زمانی تمرینات روزمره خود را داشتند. بلافاصله پس از پایان جلسات تمرین، پس آزمون و یک ماه بعد آزمون پیگیری مشابه با پیش آزمون به عمل آمد. برای تحلیل مراحل مختلف پژوهش، از آزمون های آماری تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معناداری 0.05p < استفاده شد. نتایج نشان داد تمرینات پیلاتس و ترکیبی در پس آزمون و تمرینات پیلاتس در دوره پیگیری یک ماهه بر تحکیم حافظه حرکتی زنان میان سال تأثیر معناداری دارد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت انجام تمرین پیلاتس باعث ارتقای تحکیم حافظه حرکتی زنان میان سال می شود. در خصوص تأثیر فعالیت هوازی (مانند تمرین پیلاتس) بر تحکیم حافظه حرکتی، بحث های زیادی مطرح شده است. اگر چه محققان اظهار نموده اند ساز و کارهای زیربنایی آن به طور قطعی مشخص نشده است، اما فرض بر این است در پی انجام فعالیت هوازی تغییرات مهمی در مغز انسان رُخ می دهد. بنابراین این عوامل برای حفظ عملکرد شناختی و ارتقای تحکیم حافظه مؤثر هستند که احتمالاً تمرینات پیلاتس تأثیر بیشتری بر آنها دارد