مقدمه: سازمان یادگیرنده یکی از مفاهیم جدید، برای مدیریت سازمان ها، به منظور همسویی با تغییرات پیرامونی ناشی از جهانی شدن اقتصاد و پیچیدگی های مربوط به آن، در محیط پرتلاطم و متغیر امروزی است.هدف پژوهش حاضر، ارزیابی دانشگاه علوم پزشکی ایران از نظر انطباق با ویژگی های سازمان یادگیرنده، با استفاده از الگوی شش عاملی INVEST می باشد. روش ها: نوع تحقیق غیر آزمایشی- توصیفی است. جامعه آماری این پژوهش، اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران، به تعداد 2110 نفر در سال 98-1397، می باشند که با استفاده از جدول مورگان و روش نمونه گیری تصادفی- طبقه ای، حجم نمونه نهایی معادل 325 نفر تعیین شده است. در ضمن داده ها با استفاده از پرسشنامه ی INVEST گردآوری شده ه و با استفاده از نرم افزار SPSS22 و LISREL10 و در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی، تجزیه و تحلیل گردیده است. یافته ها: نتایج حاصل از پژوهش حاکی از آن است که این دانشگاه از نظردارا بودن ویژگی های سازمان یادگیرنده در حد متوسط و بالاتر قرار دارد و میانگین تجربی و نظری مؤلفه های فراگیران باانگیزه، فرهنگ پرورش دهنده، یادگیری افزایش یافته، مدیریت حمایتی و دورنمایی برای یادگیری با P <0.05 تفاوت معنادار وجود داشته در حالی که بین میانگین تجربی و نظری متغیر ساختارهای قابل تغییر، تفاوت معناداری مشاهده نشده است. نتیجه گیری: با توجه یافته های پژوهش، نیروی محرکه در تبدیل دانشگاه علوم پزشکی ایران، به سازمان یادگیرنده، فراهم است و تلاش و حمایت مضاعف مدیران، در بهبود و ارتقاء مؤلفه فوق، به منظور تحقق سازمان یادگیرنده واقعی، پیشنهاد می گردد.
