مقدمه: دانشجویان پزشکی با گذران بخشی از دوره خود در مرحله آموزش مبتنی بر پژوهش، به طور ژرف گام در عرصه پژوهشی می گذارند. هدف تحقیق حاضر، تعیین عوامل تاثیرگذار بر تجارب پژوهشی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی گیلان بود تا بتوان عوامل مثبت در ایجاد تجارب پژوهشی را ارتقا و در جهت حذف یا کاهش عوامل منفی گام موثری برداشت. روش: پژوهش، مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی بود. جامعه آماری، کلیه دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی گیلان در مرحله دفاع از پایان نامه و یا در مرحله تسویه حساب بودند. ابزار تحقیق، پرسشنامه تجربه پژوهشی دانشجویان با چهار بعد سرپرستی، مهارت های عملی، مهارت های ادراکی و جوسازمانی بود. مقیاس اندازه گیری، معیار لیکرت ازخیلی زیاد: 5، تا خیلی کم:1 بود. مقایسه میانگین گروه ها با روش آنالیز واریانس و بررسی همبستگی با استفاده از روش پیرسون انجام شد. یافته ها: حجم نمونه بر حجم جامعه پژوهش منطبق و اطلاعات از 105 دانشجوی پزشکی در بازه زمانی 1396-1395 جمع آوری شد. میانگین کل نمره تجربه پژوهشی دانشجویان 0/25±4/16 از 5 بود که نشان از تجربه خوب پژوهشی دانشجویان بود. نتایج نشان از وجود ارتباط معنی دار آماری بعد "جوسازمانی" با کلیه ابعاد بوده است. نتیجه گیری: با توجه به اهمیت وجود تجارب مثبت پژوهشی دانشجویان به عنوان جوانه های در حال رشد، توصیه می گردد مسئولین امر به عوامل موثر توجه خاصی مبذول فرمایند تا در آینده شاهد بروز خلاقیت های پژوهشی بیشتر جهت حل مشکلات کشور باشیم.