مقاله «اسطوره سیاست» با عنوان فرعی «ساخت اجتماعی واقعیت سیاسی» به یک آموزه جامعه شناختی اشاره دارد. این آموزه لایه سیاسی ذهن ایرانی را به عنوان پوسته واقعیت اجتماعی در نظر می گیرد؛ از این رو، واقعیت اجتماعی چندین لایه دارد، و هسته آن فروپوشیده است. نوشتار حاضر می کوشد آموزه یاد شده را با نگاهی تبارشناسانه به چالش درکشد.
جستجوی راه حل برای مشکلات و دشواریهایی که در بخشهای عملیاتی سازمانهای رسانهای به وجود میآیند، به غیراز برخورداری از دانش فنی، مستلزم تجربه و آشنایی مستقیم با عملیات و اقداماتی است که در این بخشها به انجام میرسد. ازجمله مهمترین و تاثیرگذارترین این بخشها در رسانه، بخشهای تهیه، تنظیم و پخش خبر است که در هرنوع از رسانهها-مطبوعات،رادیو،تلویزیون و غیره-علیرغم برخی تشابهات، از خصوصیات ویژه و منحصر به فردی برخوردارند. نگارنده این مقاله، میکوشد ضمن تاکید بر تفاوتهای تولید، پردازش و پخش خبر در تلویزیون با سایر رسانهها ویژگیهای کار درهریک از این بخشها را با تلفیق نظریه وتجربه عملی در مراحل گوناگون از جمله «تهیه فیلم و گردآوری الکترونیکی خبر»،«اتاق تدوین و تنظیم خبر»،«نگارش خبر» و سایر مراحل بیان کند و راهکارهایی را برای مشکلاتی که اغلب دراین مراحل روی میدهند، ارائه دهد.
موفقیت یک سازمان و مجموعه، منوط به داشتن بیشترین بازدهی و منفعت با استفاده از منابع (مادی و انسانی) است. از این رو، مدیران سازمانها همواره سعی دارند با به کارگیری سیاستها و روشهای مختلف، بازدهی مجموعة خود را بالا ببرند. در این راستا، فرایند کنترل نقش مهمّی را در سنجش اهداف، پیگیری و اصلاح امور ایفاء میکند.
در این مقاله، مفهوم کنترل نه با باورها و برداشتهای مصطلح منفی، بلکه به عنوان یک ضرورت و عامل موفقیتبخش برای رسیدن به اهداف مورد نظر قرار گرفته است. وجود همین برداشتهای منفی از مفهوم کنترل و عدم اجرای مناسب آن موجب عدم اقبال و کارائی فرایند کنترل در سازمانها شده است.
فرایند کنترل، یک مجموعه را به اهدافی نظیر استاندارد کردن عملکردها، حفظ موجودی سازمان، حفظ و ارتقای کیفیت محصولات یا خدمات و کاهش میزان اقتدار و اعمال قدرت مدیران نزدیک میسازد. اهداف فوق را میتوان از طریق انواع منابع کنترل در سازمان از قبیل کنترل سازمانی، کنترل گروهی و کنترل فردی محقق ساخت. برای رسیدن به اهداف فوق، رسیدن به تعریفی درست از فرایند کنترل و به کارگیری صریح آن امری ضروری و حیاتی است. تنها در صورت پیگیری روند منطقی و درست فرایند کنترل است که میتوان فرایند خودکنترلی (شکل آرمانی و مطلوب کنترل) و مشارکت افراد را در این زمینه عملی ساخت.
تحولات گسترده و عمیق در سیاست، فرهنگ و فناوری آینده خبر و اطلاعرسانی را با ابهاماتی مواجه ساخته است. این ابهامات و نیز جاذبه و ضرورت پیشبینی آینده متاثر از این تحولات بنیادی، مدیران خبری رادیو و تلویزیون را به تشکیل میزگردها، انجام تحقیقات و بررسیهایی به ویژه درخصوص تاثیر پیشرفت فناوری برخبر، رابطه خبر و تجارت و پیشبینی وضعیت خبر در قرن بیستویکم واداشت. دریکی از این پژوهشها تحت عنوان«خبر در قرن آینده» که توسط پروفشور مایکل شادسون جامعه شناس و استاد دانشگاه انجام گرفت. پاسخهایی برای پنج موضوع بحثانگیز در مقوله خبر در قرن بیستویکم ارائهشد که این مقاله دربردارنده خلاصهای از آنهاست. این موضوعات بقا یا عدم بقای حرفهخبرنگاری، سلاطین خبر، تاثیر مخرب یا سازنده فناوریهای جدید اطلاعات بر تقویت دموکراسی، تاثیر این فناوریها برمحلی سازی خبر و نقش آنها در برابری دسترسی به اطلاعات را شامل میشود.
همزمان با رشد پدیده جهانیشدن، مخالفت با آن نیز از سوی گروهها آغاز شده است. امروزه شاهد اعتراضات هزاران فعال سیاسی در مخالفت با نحوه عملکرد سازمانهای بینالمللی پولی، تجارتی و زیست محیطی هستیم.
نخستین هدف این اعتراضها شرکتهای بزرگ و سپس سرمایه بزرگ است. مخالفان به دو دسته «طالبان صلح و شیوههای قانونی»و«ستیزهجو و افراطی» تقسیم میشوند. ازجمله این معترضان میتوان از طرفداران محیط زیست، حامیان حقوق حیوانات، اعضای اتحادیههای کارگری و مهمترین آنها سازمان صلح سبز نام برد.
ظهور و رشد فناوری از جمله اینترنت، تلفن همراه و... به همراه شیوههای نوین سازماندهی، تدارک و رهبری فعالیتهای عملیاتی و اجرایی توام با تظاهرات شکل تازهای به این اعتراضات بخشیده است.