فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱٬۰۴۱ تا ۱٬۰۶۰ مورد از کل ۲٬۶۶۷ مورد.
فیلم ما را با خود خواهد برد (اندیشه ژان لوک نانسی در رویکردش به سینمای عباس کیارستمی)
حوزه های تخصصی:
رادیو و دین
زیبایی شناسی در پست مدرنیسم
حوزه های تخصصی:
جامعه - انسان شناسی تخیل اجتماعی
منبع:
خیال ۱۳۸۵ شماره ۱۷
حوزه های تخصصی:
تخیل اجتماعی، از موضوعات علوم اجتماعی و انسانی، در حوزة انسانشناسی سبب پدید آمدن گرایشی به نام «انسانشناسی تخیل» شده استــ گرایشی کمترشناخته و در حاشیه. در این مقاله، پس از تعریفی از تخیل اجتماعی و اشاره به تاریخچة آن و نیز معرفی منابع و مراجعش، زندگی و آثار ژیلبر دوران مرور شده استــ اندیشمندی که انسانشناسی تخیل با نام و آثار او پیوند خورده است. مقاله با بررسی نقد افسونزدایی مدرن از جهان، از بحثهای اصلی دوران، پایان مییابد.
ژیژک: رودررو با امر واقعی
منبع:
فارابی ۱۳۸۵ شماره ۶۱
حوزه های تخصصی:
معرفی اثر-نقش و تأثیر کئو (پرندهی هنر و باستانشناسی آینده)
حوزه های تخصصی:
نشانهشناسی و اسطوره در فرش شرقی
حوزه های تخصصی:
چالشهای تعریف هنر
حوزه های تخصصی:
آن چه رخ داد
ماهیت دیالکتیک آثار هنری در آراء سنت آگوستین
منبع:
باغ نظر ۱۳۸۵ شماره ۵
حوزه های تخصصی:
اینکه هنر واجد حقیقت است یا نه، موضوعی است که پیشینه آن به دوران کهن رسیده، و امروزه نیز مناقشات متعددی پیرامون آن وجود دارد. در این میان، دیدگاه آگوستین، فیلسوف اواخر دوران باستان و اوایل قرون وسطی، در این باره هم پذیرش انسانی نسبت به هنرهای بازنمایانه و تجسمی را مدنظر قرار می دهد، و هم، راه را برای نقد و تفسیر آثار هنری بازمی کند. آگوستین هنرهای تجسمی را در پائین ترین درجه قرار داده، و آنها را واجد کذب می داند. او با برگذشتن از افلاطون، بر این باور است که هنرهای بازنمودی درگیر نوعی "کذب اجتناب ناپذیر" هستند؛ آنها به میل خود کذب نیستند، بلکه بنا بر ماهیت خود، نمی توانند صادق باشند؛ در واقع، وجود یک اثر هنری در همین نیمه غیرحقیقی آن است، و اگر نتوانیم خود را با این کذب آشتی دهیم، به سلب تمامی هنر اقدام کرد ه ایم. در این مقاله از این خصیصه به عنوان "ماهیت دیالکتیک آثار هنری" یاد شده است. به زعم نگارنده نظریه آگوستین نه تنها گامی در خور تامل در تاریخ نظریه مدرن "خودپایندگی هنر" به شمار می رود، بلکه از آن مهم تر، وجه کاذب اثر هنری راه را برای تفسیر و دیالوگ با آن گشوده، و از آن جا که نمود اثر هنری را مد نظر قرار می دهد، گویی بر شرط وجودی اثر هنری، یعنی نمود آن، تاکید می کند.
نگاهی به تصویر دیگری در انسان شناسی
منبع:
خیال ۱۳۸۵ شماره ۱۸
حوزه های تخصصی:
ثبت تصویر «دیگری» در آثار انسان شناسی، به منزلة علمی که موضوعش «دیگری» است، از همان بدو پیدایش این علم محل توجه بوده است. با اختراع ادوات ثبت تصویر، این ادوات راهشان را به سرعت به سوی میدانهای تحقیق انسان شناسی گشودند که حاصل آن به وجود آمدن زیرشاخه ای مستقل در انسان شناسی به نام «انسان شناسی بصری» بودــ حوزه ای که در آن عکاسی و فیلم سازی از فرهنگهای مختلف و مطالعة مواد بصری آنها وجهة همت است. کارکرد آشکار تصویر در انسان شناسی ثبت اطلاعات و انتقال دادن آن به مخاطب است، ولی در عین حال می توان دلالتهایی در این تصاویر دید که ناشی از نیروهای سیاسی ـ اجتماعی و معرفت شناختی مؤثر بر پژوهشگر است. بررسی این دلالتها از حیث فاعلی موضوع این مقاله است ــ دلالتهایی مثل «بدویت»، «عقب ماندگی»، «نزدیکی به طبیعت» و«فرودستی». پاره ای دیگر از این دلالتها ناظر به امور ناخودآگاه جهان شمولی اند که حاوی فرضِ داشتنِ کارکردی جادویی و سلطه آفرین برای کسی اند که تصویر را در اختیار دارد.
زبان و بیان سنتهای هنری
رآلیسم انتقادی و روش شناسی تحقیق
منبع:
زیباشناخت ۱۳۸۵ شماره ۱۴
حوزه های تخصصی: