درخت حوزه‌های تخصصی

پژوهش حاضر، با هدف مطالعه میزان دینداری و ارتباط آن با میزان و نوع استفاده از شبکه های اجتماعی اینترنتی بر اساس نظریه گلوله جادوئی و مدل دینداری گلاک و استارک انجام شده است. روش پژوهش، روش پیمایشی است. بر اساس فرمول لین، حجم نمونه 400 نفر محاسبه شد که با روش نمونه گیری تصادفی از نوع طبقه ای چندمرحله ای انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه ای با 32 پرسش، ترکیبی محقّق ساخته و دیگران ساخته است که اعتبار آن ها را صاحب نظران تأیید کردند. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (939/0) محاسبه شد. نتایج نشان داد بین میزان دینداری دانشجویان با توجه به وضعیّت عضویت و نوع فعالیت آن ها در شبکه ها تفاوتی معنادار وجود داشته است و بین سابقه عضویت در شبکه ها و میزان دینداری آنان نیز رابطه ای معنادار وجود داشته است؛ ولی بین میزان استفاده (فعالیت) از شبکه های اجتماعی و میزان دینداری، رابطه معناداری دیده نشد. نتایج، همچنین گویای تفاوتی معنادار بین میزان دینداری دانشجویان با توجه به جنسیت و گروه تحصیلی آن ها بود.

هدف از پژوهش پیش رو، بررسی تأثیر شبکه های اجتماعی لاین و تلگرام بر هویت فرهنگی دانشجویان ارشد و دکترای مدیریت امور فرهنگی واحد علوم و تحقیقات تهران سال های 1392−1394 است. روش پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت، توصیفی−همبستگی است و جامعه آماری پژوهش حاضر شامل 460 نفر دانشجوی ارشد و دکترای رشته مدیریت امور فرهنگی واحد علوم و تحقیقات تهران سال های 1392−1394 می باشد، 68 نفر آنان دکترا، 392 نفر هم ارشد هستند، حجم نمونه 210 نفر است که از 210 نفر 31 نفر دکترا و 179 نفر ارشد است و روش نمونه گیری در این پژوهش طبقه ای و به صورت تصادفی بین زن ها و مردها پرسشنامه پخش می شود، جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss و روش های ضریب همبستگی اسپیرمن و تحلیل رگرسیون خطی ساده، استفاده شده است. پرسشنامه شامل 30 پرسش هفت گزینه ای است. نتایجپژوهشحاضر مشخص می کند که بین مدت میزاناستفادهاز شبکه های اجتماعی لاین و تلگرام وهویتفرهنگی کاربرانرابطهمعنادارمعکوسوبینواقعیتلقیکردنمحتوایمطالبشبکه های اجتماعی لاین و تلگراموهویتفرهنگی کاربرانرابطهمعنادارمثبتیوجوددارد.

چیستی و اقسام ویژگی ها آسیب شناسی بازی های مجازی راهکارها اسلام ستیزی در بازی سیمز در راستای هژمونیک

کشور هند به جمع آن دسته از کشورهای ثروتمند صنعتی پیوسته است که برای ارتباطات از راه دور وتکنولوژی های جدید اطلاعاتی اولویت اول قائل شده اند.

"گشایش اگر بخواهیم مقوله‌ ارتباطات را، نه از منظر جامعه‌شناختی بلکه از نگاهی فلسفی ارزیابی کنیم، بی‌گمان جایگاهی بی‌بدیل را برای این مقوله در نظر خواهیم گرفت. از ارسطو که انسان را مدنی‌‌بالطبع می‌دانست تا هایدگر که ارتباط با دیگران را جزء مقوم ماهیت هر انسان تصور می‌کرد، گرچه راه درازی است، اما هردوی این دیدگاه‌ها، بر یک نکته توافق دارند و آن اینکه ارتباط با دیگران، جزئی اساسی از سرشت انسان و مفهوم انسانیت است و بخش مهمی از هویت او را، همین ارتباطات می‌سازد. شاید از این منظر بتوان اذعان کرد که گرچه علم ارتباطات انسانی، متولی دانشگاهی و رسمی شناخت و طبقه‌بندی انواع و اشکال ارتباطات انسانی است، ولی هرگونه تغییر بنیادین در شکل‌گیری ارتباطات میان افراد در درجه نخست و کنشگران اجتماعی در مرتبه بعد، بر تمام حوزه‌های مختلف معرفت بشری تأثیر می‌گذارد و از آن مهم‌تر، شکل کنش ‌ انسان و تکنیک‌های رفتار او را نیز تغییر می‌دهد. به یک معنا، حوزه‌ ارتباطات ازجمله حوزه‌هایی است که زیربنای تصورات و انگاره‌های نخستین حوزه‌های معرفتی دیگر را می‌سازد و به همین دلیل‌، یافته‌های این معرفت و تغییرات رخ داده در این حوزه‌ معرفتی، می‌تواند سرچشمه‌ تغییراتی فراگیر در معرفت بشری باشد. سیمون مور و مایک سیمور در کتاب اخیر خود «فنّاوری جهانی و بحران شرکتی(1)»، تلاش کرده‌اند تأثیرات آنچه را که خود فنّاوری‌‌های نوین ارتباطی می‌خوانند، بر فرایند مدیریت بحران‌هایی که گریبان‌گیر واحدهای کسب‌وکار می‌شود، بررسی کنند. این کتاب توانسته است در این فرصت کوتاه، به‌خوبی جای خود را در ادبیات مبحث «مدیریت بحران» باز کند و پرتوهای جدیدی بر بحث ارتباطات بحران3 بیفکند. در این نوشتار ابتدا به معرفی اجمالی اثر پرداخته شده و سپس با نگاهی انتقادی، وزن و اعتبار آنچه در کتاب آمده، سنجیده شده است. "

به‌نظر آقای دکتر شعبانی، جهانی‌شدن نتیجه تحول تاریخی مطامع غرب در پنج قرن گذشته است که به صورت نیروی خلاق، در گستره‌ای جهانی واردشده است. او می‌گوید، با مهاجرت برخی از اروپاییان در قرن19، آمریکا برغرب نیز مسلط شد. وی تنها راه مقابله با جهانی شدن را نوسازی بخش‌هایی از هویت اساسی‌مان می‌داند که نشانه موجودیت انسانی ما است. به عقیده او، ما می‌توانیم، بدون ترس از جهانی شدن، باتکیه بر خلاقیت، دست به انتخاب بزنیم