فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۵۸۱ تا ۶۰۰ مورد از کل ۱٬۹۶۲ مورد.
نقش مرد
منبع:
بشارت ۱۳۸۷ شماره ۶۵
حوزه های تخصصی:
جنین شناسی
منبع:
بشارت ۱۳۸۷ شماره ۶۴
همبستگى میان عبارات اسمیه معرفه و صیغه های فعلی در متون روایی قرآن
منبع:
ترجمان وحی ۱۳۸۷ شماره ۲۳
حوزه های تخصصی:
فأتوا بسورة من مثله
حوزه های تخصصی:
سیمای جهانگردی در فرهنگ اسلامی
حوزه های تخصصی:
پذیرش مسئولیت مشترک برای کسب مهارت قرآن آموزی
حوزه های تخصصی:
قرآن و دانش/کاربرد اعداد
منبع:
بشارت ۱۳۸۷ شماره ۶۹
نیایش/تو را می خوانم
منبع:
بشارت ۱۳۸۷ شماره ۶۹
حوزه های تخصصی:
تعارض سیاق و اسباب النزول در مقایسه تفاسیر شیعی و سنی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
قرآن کریم بیداری و بین الملل اسلامی در عصر اخیر
منبع:
بینات ۱۳۸۷ شماره ۵۷
حوزه های تخصصی:
چگونگی ورود قرآن و حدیث به شعر فارسی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
مردم ایران که نظام طبقاتی ساسانی را تجربه کرده بودند، به خاطر عدالت اسلامی خیلی سریع به اسلام گرویدند و با فراگیری زبان عربی از قرآن و حدیث بسیار تأثیر پذیرفتند.
تاثیر قرآن، حدیث و معارف اسلامی بر شعر فارسی از قرن سوم به صورت تأثیر واژگانی، اشارات قرآنی و تلمیحات به داستان های پیامبران شروع شد. از سدة چهارم احادیث و ابعاد شخصیت های اسلامی نیز در شعر فارسی بازتاب یافت. تأثیرات جزئی لفظی و واژگانی، کمکم به صورت مضمون سازی های گسترده و تأثیرات عمیق و معنوی درآمد تا جایی که در قرن پنجم برخی شاعران، شعر را در خدمت وعظ، اندرز و تعلیم عرفان و اخلاق قرار دادند.
بررسی انتقادی ظاهرگروی سلفیان در تفسیر متشابهات صفات(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
متشابهات قرآن در حوزه صفات الاهی در طول تاریخ اندیشه اسلامی، شاهد مناظرات فراوانی بوده است. از دو رویکرد کلی عقل گرا و ظاهرگرا در این باره، سلفیان (پیروان ابن تیمیه) به رویکرد دوم تعلق دارند و رای خود را دیدگاه اصیل اسلامی می دانند و سایر دیدگاه ها را بدعت تلقی می کنند. در این مقاله با تکیه بر مصادر مهم سلفیان، تقریری تازه از دیدگاه آنان در پنج بند ارائه شده است: نفی رویکرد تاویلی از سلف، نفی رویکرد تفویضی از سلف، ظاهرگروی در فهم قرآن و نفی استعمال مجاز در معانی آیات، پشتوانه روایی ظاهرگروی در آیات صفات و بالاخره راهکارهای نفی تشبیه در عین تفسیر ظاهری، شامل نفی کیفیت در توصیف خدا، تفکیک میان تفسیر و تاویل و نهایتاً تحلیل مفاهیم مشترک میان خدا و انسان. در پایان ضمن نقد این بندها آمده است که اولاً، ادعای نفی تاویل و تفویض در سیره سلف تام نیست؛ ثانیاً، باور به مجاز در قرآن با حجیت ظهورات آن منافاتی ندارد؛ ثالثاً، روایات موردنظر سلفیان، فارغ از مشکلات صدوری و متنی، خود تاویل پذیر است و بلاخره راهکارها و گریزگاه های آنان با روش تفسیری آنها انسجام نداشته و عملاً نیاز به تاویل را برطرف نساخته است.