نوع برداشت مصرف کنندگان از برندها، عامل کلیدی در برقراری ارتباط بلند مدت بین تولید کننده و مشتری است. بنگاه ها باید بدانند وجهه برند آن ها در میان برند های رقیب از دیدگاه مشتریان چگونه است تا بتوانند آن را به تصویر مورد نظر مشتری نزدیک کنند. وجهه برند نقش مهمی را در ایجاد ارزش ویژه برند ایفا می کند.از آن جایی که وجهه برند دارای ابعاد مختلف و پیچیده ای است و مشتریان نمی توانند نظرات و احساسات خود راجع به یک برند و به تبع آن انگیزه خود برای خرید را به وضوح بیان کنند، لذا باید روش مناسبی برای سنجش وجهه برند در اختیار بنگاه باشد. علی رغم اهمیت وجهه برند برای بنگاه ها، محققان بازار، یک روش منسجم را برای سنجش آن به کار نبرده اند. در این تحقیق با استفاده از مدل مفهومی کلر [1] (1993)، مفهوم وجهه برند به روشنی مشخص شده، روشی منسجم و جامع جهت شناسایی و سنجش ابعاد تشکیل دهنده آن ارائه می شود و برای تعیین اعتبار این روش، چهار برند مختلف در سه گروه محصول [2] از صنعت لوازم خانگی کوچک، در میان پرسنل خانم بیمارستان پارسیان آزموده می شود که طبق نتایج به دست آمده از تحقیق، اعتبار این روش تأیید می شود. [1] Keller [2] Product Categories
گردشگری، از فعالیت های مهم با پیامدهای اقتصادی، اجتماعی و محیطی در شهرهاست. سیاست توسعه گردشگری، رویکردی
است که شهر با تاکید بر آن می تواند ضمن افزایش منافع آن، تاثیرات منفی را به حداقل کاهش دهد. تحقیق حاضر با هدف
بررسی اثرات اقتصادی، اجتماعی و محیطی گردشگری برتوسعه شهر قشم از منظر ساکنان آن، مطالعه ای اکتشافی و مبتنی بر روش
توصیفی-تحلیلی و جمعآوری اطلاعات کتابخانهای و میدانی است. جامعه آماری پژوهش را تمامی سرپرستان خانوار در شهر
تشکیل میدهند که بر اساس فرمول کوکران تعداد 371 نفر از آنان از طریق روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شدند. دادهها
spss 0 حاکی از پایایی مطلوب آن است. اطلاعات از طریق نرم افزار / از طریق پرسشنامه گردآوری شده و آلفای کرونباخ 78
طبقه بندی و با استفاده از آزمون ناپارامتری کای اسکوئر معنی داری شاخصها مشخص و تحلیلها انجام شد. نتایج این پژوهش
منتج از تجربیات و نظرات ساکنان شهر، نشان می دهد که گردشگری، باوجود اشتغالزایی، افزایش درآمد و بهبود کمی و کیفی
صنایع دستی، سبب بالا رفتن قیمتها، سوداگری و تغییر کاربری زمین و افزایش ساخت و ساز و ازبین رفتن بافت باارزش در شهر
و ازاین رو باوجود منافع اقتصادی، سبب ناپایداری کالبدی شهر شده است. از لحاظ اجتماعی، باعث بهبود وضعیت آموزش و
بهداشت، افزایش تعامل شهرندان و امنیت و لذا پایداری نسبی اجتماعی شده ولی از لحاظ محیط زیست، پیامدهای منفی زیادی از
قبیل آلودگیهای محیطی، افزایش ترافیک، تغییر کاربری های مفید برای محیط زیست شهری همراه بوده که مغایر با اهداف
توسعه پایدار شهری است. بنابراین، با برنامهریزی اصولی و تلاش برای استفاده بهینه از ورود گردشگران میتوان وضعیت
اقتصادی، اجتماعی، محیطی و کالبدی شهر را بهبود بخشید.
ب بهرهمندی از کویر و ظرفیتهای گردشگری مکانهای کویری، یکی از رویکردها و رهیافتهای پایداری مکانهای سکونتی و اقتصادهای محلی حاشیه کویر است. این مقاله میکوشد بنیانها و راهبردهای پایداری نظام سکونتگاهی کویر حسنآباد را بر اساس ظرفیتهای گردشگری مطالعه نماید. روش مقاله توصیفی- تحلیلی است؛ دادههای نظری با روش اسنادی و دادههای تجربی با روش میدانی (پرسشنامه) در دو حجم نمونه از میان 382 نفر از ساکنان و 341 نفر از گردشگران تهیه و با استفاده از مدل تحلیل عاملی و کای اسکوایر پردازش شده است. یافتهها نشان میدهد مکانهای گردشگری کویری جاذبه هدف و عامل توسعه یکپارچه گردشگری است و بدینسان نقش اصلی در پیوند و همگرایی مکانهای گردشگری با مکانهای سکونتی دارد. ارزیابی میزان و الگوی مشارکت جامعه محلی، مؤید همبستگی نزدیک میان راهبرد بومیسازی گردشگری با پایداری نظام سکونتگاهی است. در نتیجه گردشگری کویری به ویژه مکانها و مقاصد هدف (کویر خارا و تالاب گاوخونی)، همگرایی میان سلسله مراتب مکانهای مرکزی با سلسله مراتب مکانی کانونهای گردشگری،گردشگری جامعهمحور و مشارکت توسعهدهندههای درونی، خطوط کلی و کلیدی سیاستهای گردشگری پایدار برای پایدارسازی نظام سکونتگاهی است.