تداوم اقتدار دولت از یک سو و ضعف و وابستگی نسبی سیاسی جامعه از سوی دیگر ، موانع برطرف نشدنی را پیش روی روند دموکراسی در خاورمیانه قرار داده است . به همین دلیل ، هیچ کدام از سه خصیصه اصلی دموکراسی سازی - دموکراسی سازی از طریق جامعه مدنی ، توسط کناره گیری داوطلبانه رهبران سلطه جو و ایجاد شکاف در هسته یکپارچه نخبگان حاکم - نتوانسته اند به طور عمده در این ناحیه جلوه گر شوند . البته دو کشور لبنان و ترکیه استثناء واقع میشوند . در ایران ، در دوره نخست ریاست جمهوری آقای خاتمی ، به نظر میرسید که نبود هماهنگی نهادی و ایدئولوژیکی در دولت ، باعث کند شدن روند دموکراسی شود...
استقلال ازبکستان در سال 1991 تغییر در سنت تمرکزگرایی قدرت در این جمهوری ایجاد نکرد و ساختارهای بجا مانده از دوران شوروی با توجه به فرهنگ سیاسی کمونیستی تسلط یافته تحت عنوان « راه ازبکی » و با همان روش های گذشته اداره کشور را بر عهده گرفتند . شرایط اقتصادی و سیاسی جامعه ازبکستان نشان دهنده شرایط بحرانی در این کشور است و احتمال وقوع جنبش های توده ای نظیر آنچه در اندیجان اتفاق افتاد زیاد است . دو مسیر در مقابل نظام سیاسی ازبکستان قرار دارد یا باید از طریق انجام اصلاحات واقعی این شرایط بحرانی را از بین ببرد و یا با شرایط سخت جنبش های توده ای مواجه خواهد شد .
بلافاصله پس از فروپاشی و اعلام استقلال روسیه به رهبری یلتسین ، توجهات به برنامه های اصلاحات اقتصادی البته با سبک و گرایش به سرمایهداری آغاز شد . از آنجایی که رویکرد به نظام سرمایهداری پیش از هر چیز نیازمند برقراری حکومت قانون میباشد و به هر دلیلی این مهم از دستور کار مسئولان امر حذف گردیده بود ، چشم انداز روشنی از اصلاحات اقتصادی متصور نبود . این زمان را در حقیقت میتوان به عنوان نقطه آغازین تکوین الیگارشی در روسیه قلمداد نمود چراکه میبایستی برای دستیابی برای دستیابی به اقتصاد مبتنی بر بازار ساختارهای اقتصادی کاملا تغییر یافته و از مالکیت دولتی خارج شوند...
اهتمام صهیونیستها به قاره آفریقا و کشورهای آن به سالهای پیش از تاسیس دولت غاصب اسرائیل در فلسطین بازمی گردد. در تمامی مراحل تاریخ روابط اسرائیل با کشورهای آفریقایی، اولویتهای راهبردی سیاست منطقه ای و بین المللی، زیرساخت های سیاست افریقایی آن دولت را تشکیل می داده است. شکست انزوای منطقه ای، برچیدن محاصره اعراب و تحکیم مشروعیت در مقدمه اهداف راهبردی دولت اسرائیل در این قاره بوده است. گرچه مناسبات اسرائیل با کشورهای آفریقایی طی پنجاه سال اخیر شاهد فراز و نشیبها بوده ولی باید اذعان داشت ...
سازمان امنیت و همکاری در اروپا یکی از نهادهای موفق در عرصه همکاری های منطقه ای به شمار می رود که طی چهار دهه گذشته توانسته است با کسب تجربیات مهم ، فراز و نشیب های زیادی را پشت سر گذارده و به کامیابی های نسبی در حصول به اهدافش دست یابد . با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سابق چگونگی تعامل و همکاری با جمهوری های مستقل تازه تاسیس در دستور کار سازمان امنیت و همکاری اروپا قرار گرفت . این مقاله تلاش دارد تا با مرور اجمالی تاریخچه این سازمان به توضیح عملکرد این سازمان بویژه در دهه گذشته پرداخته ، و سپس ضمن تجزیه و تحلیل اهداف دراز مدت آن به ارزیابی نقش این سازمان در کشورهای منطقه اوراسیا بپردازد .
در بی رای گیریهای سال 2000 مجمع عمومی سازمان ملل متحد درباره تمامیت ارضی جمهوری آذربایجان ،تضاد دو اصل تمامیت ارضی و حق ملل برای تعیین سرنوشت خود، نتایج زیر را به دنبال داشته است:حدود سی و پنج کشور که بیشتر آنها اسلامی هستند، به تمامیت ارضی جمهوری آذربایجان رای مثبت و هشتاد کشور نیز به این موضوع رای ممتنع دادند.