فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۳۶۱ تا ۳۸۰ مورد از کل ۸۳۷ مورد.
منبع:
گزارش آذر ۱۳۸۴ شماره ۱۶۹
کاربرد ابزار تحریم اقتصادی ایالات متحده در برخورد با جمهوری اسلامی ایران(مقاله علمی وزارت علوم)
روابط جمهوری اسلامی ایران و عراق نوین (چالش ها ، فرصتها و تهدیدها)
حوزه های تخصصی:
روابط دوجانبه عراق با جمهوری اسلامی ایران از گذشته های دور تاکنون همواره پرتنش بوده است ، به گونه ای که طی قرون و دهه های اخیر این روابط طیف متنوعی از : مناسبات مسالمت آمیز مقطعی ، تنش ، خصومت و جنگ تمام عیار را شامل میشود . اما بایست اذعان داشت سقوط نظام بعثی در فروردین 1382 و شکل گیری ساختار سیاسی عراق جدید ، چالش ها ، فرصتها و تهدیدهایی را برای کشورمان ایجاد نموده است که در قیاس با گذشته از نظر ماهیت ، شدت و برد زمانی ، متفاوت میباشد ...
مناسبات هیدروپولیتیک ایران و افغانستان
حوزه های تخصصی:
آب شیرین سطح زمین تنها سه درصد مجموع آبکره را تشکیل می دهد . دشواری شرایط ، هنگامی آشکار می شود که بدانیم پراکنش این میزان اب در امور مختلف ، زمینه ساز پیدایش شرایط حساسی شده است که بسیاری از صاحب نظران از قرن بیست و یکیم به عنوان سده هیدروپولیتیک یاد می کنند . بنابر این در مناسبات واحدهای سیاسی در مناطقی که میزان بارش اندک است ، آب زمینه ساز پیدایش تنش های آینده خواهد بود . کوهستان های داخلی افغانستان ، سرچشمه دو رودخانه هیرمند و هریرود در ناحیه خاوری ایران هستند ...
قابلیت ها ، چالش ها و راهکارهای دانش هسته ای بومی در جمهوری اسلامی ایران
حوزه های تخصصی:
انرژی هسته ای جایگاه مهمی را در توسعه پایدار و رسیدن به اهداف چند منظوره سند چشم انداز بیست ساله کشور دارد و از دیگر اهداف راهبردی نظام جمهوری اسلامی ایران تلاش برای بومی کردن دانش هسته ای در جهت مصارف صلح آمیز است ؛ ولی کشورهای غربی به رهبری ایالات متحده تلاش میکنند چالش هایی را برای رسیدن به این هدف به وجود آورند و ایران برای مهار اهداف آنان باید راهکارهایی را اتخاذ نماید که عبارتند از : 1. شناسایی دقیق چالش ها و ارائه راهکارهایی برای خنثی سازی آن ، ...
سیاسی: یک سوی محاسبه بزرگ کافی نیست (تحلیلی بر ضرورت پرهیز از ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت)
روابط امریکا با ایران (شهادت «گری سیک» در برابر کنگره امریکا 16 فوریه 2005 - سایت کنگره امریکا)
جهانی شدن ، منطقه گرایی و ظرفیت دولت ایران
موضوع اصلی این نوشتار ارزیابی ظرفیت دولت ایران در زمینه استراتژی منطقه گرایی است . نویسنده این ایده را از چشم اندازهای زیر پیگیری می کند : ظرفیت سازی در وجوه گوناگونی که این به نوبه خود نیازمند پیش شرطهای فرهنگی و ساختاری است . ضعف مدیریت سیاسی ایران در باره منطقه گرایی ناظر به سه نکته مهم است : نبود آگاهی از اهمیت منطقه گرایی و نتایج مثبت آن ، ضعف ساختاری و نبود رویکرد مثبت به منطقه گرایی ، برای توضیح و تبیین این نبود ظرفیتها به مصادقی چند اشاره شده است ...