فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱٬۹۸۱ تا ۲٬۰۰۰ مورد از کل ۴٬۱۷۷ مورد.
تنها صداست که می ماند
منبع:
حافظ اسفند ۱۳۸۸ شماره ۶۷
حوزه های تخصصی:
قیصر در قاف
منبع:
شعر زمستان ۱۳۸۱ شماره ۳۰
حوزه های تخصصی:
نقدی بر کتاب ایرانشهر
حوزه های تخصصی:
نقد: خاطره ای که جذابیتهای یک رمان را دارد - نگاهی به «تپه برهانی» نوشته حمید رضا طالقانی
حوزه های تخصصی:
زنان زخم خورده: نگاهی به دفتر شعر (بانوی تقدیر)
حوزه های تخصصی:
نقد و نظری بر این ابر در گلو مانده می خواستی گوهر ناب خود از کدامین دریا صید کنی
منبع:
رودکی۱۳۸۶ شماره۱۹
حوزه های تخصصی:
مقام میرعثمان علی خان آخرین فرمانروای حکومت آصفیه دکن در میان این سلسله و نگاهی به شعر فارسی او
حوزه های تخصصی:
خاندان آصفیه آخرین حکومت مسلمانان هستند که حدود 234 سال بر دکن حکمرانی کرده اند(1133ه - 1367ه ). سرسلسله این خاندان نواب میرقمرالدین آصفجاه اول و هفتمین و آخرین آنها میرعثمان علی خان آصفجاه هفتم معروف به نظام هفتم است. بیشتر آصفجاهیان به فارسی شعر می سروده اند و دیوان فارسی از آنها برجای مانده است . میرقمرالدین دو دیوان به فارسی دارد که در آغاز ((آصف )) و سپس (( شاکر )) تخلص کرده است. میرعثمان علی خان ‘ چهار دیوان مشتمل بر اشعار فارسی و اردو دارد و با ((عثمان)) تخلص می کند. وی پیرو مذهب شیعه است و بیشتر اشعار خود را در نعت پیامبر اکرم (ص) و مدح و منقبت ائمه اطهار (ع) بویژه علی (ع) اختصاص داده است و از سر صدق وصمیم دل آنها را در اشعار خود ستوده است و لذا میتوان غزلهای او را ((غزل مذهبی)) نامید. وی در بسیاری از جاها از وزن و قافیه و ردیف و تعبیرات دیوان حافظ سود برده است . قالب شعری او بیشتر غزل و قطعه است . از نظر صور خیال ‘ با به کاربردن خیالبندیهای دقیق و ظریف و خاستگاه او در هندوستان ‘ متأثر از سبک هندی است : پیش سامان سرشکم مایه دریا کم است بهر طغیان جنونم وسعت صحرا کم است اشک بلبل زچمن دامن شبنم برداشت سوزش زخم جگر پنبه مرهم برداشت
حکمت و معرفت در شعر معلم
حوزه های تخصصی:
الگوی ایرانی میل ناکام (2)
منبع:
رودکی۱۳۸۶ شماره۲۰
حوزه های تخصصی:
کی می رسد باران؟ (پیرامون جهان بینی شعر نو و مؤلفه های آن)
حوزه های تخصصی:
اگر کسی ادعا کند که وضعیت کنونی ایران و شرایط زیستن ما در این زمانه را به خوبی درک کرده است اما به شعر نو و جایگاه آن التفاتی نداشته باشد، قطعا باید در ادعای او شک کرد. در زمانهای که سخن گذشتگان به گوش ما غریب میآید باید به زبان زمانه یمان یعنی شعر نو گوش فرا دهیم. زبانی که رنگ زمانه اش را پذیرفته است و شاید زمانه را به رنگ خویش درآورده است! کسی می تواند از جایگاه فکری و اندیشهای شعر نو در تاریخ تفکر ایران سخن بگوید که علاوهبر آشنایی با ادبیات، که شرط لازم تأمل در شعر نو است، فلسفه بداند و همچنین به بررسی سیر تاریخ اندیشه و تفکر معاصر اهتمام جدی داشته باشد؛ ویژگی هایی که در محمدمنصور هاشمی جمع است.
از دور می درخشی و می آیی (بازخوانی غزلی از ایلشن جلاسی)
حوزه های تخصصی: