درخت حوزه‌های تخصصی

مروزه ، صاحبنظران مدیریت بیش از هر زمان دیگری به این پرسشها می اندیشند: چگونه نیروهای شکل دهنده اقتصاد جهانی ، ماهیت سازمانهای امروزی را دگرگون می کند؟ این تحولات چه شایستگیهایی را از مدیران و افراد ستادی جوان یا کهنسال در سالهای آینده می طلبد؟ دوره های گوناگون ، تواناییها و مهارتهای متفاوتی را می طلبد . تا سه دهه قبل ، بیشتر مدیران موفق ، بر ورزیدگی در فنون خاص تکیه می کردند. توان ترکیب مهارتهای فنی ، انسانی و مفهومی برای ایجاد کارآیی و اثر بخشی ، زمینه ساز موفقیت بود. ایم امر در دو دهه گذشته تحولی تدریجی را آغاز کرد . هر چند ضرورت این تواناییها و مهارتها هنوز به قوت خود باقی است ، اما افزایش این تواناییها و مهارتها هنوز به قوت خود باقی است ، اما افزایش تلاطم محیطی ، فضای تغییر و تحول ، دگرگونی و عدم اطمینانی را فراهم آورده است که ما را به تواناییهای جدید و طرحی نو در افکندن می خواند. اکنون سازمانها و اعضای آن بیش از هر زمان دیگری با مسأله دو ساحتی چگونگی انجام دادن کارهای شایسته و درست انجام دادن آنها روبرو هستند و در این رهگذر ، مفهوم شایستگی در مدیریت به کلی در حال دگرگونی است. در حالی که در گذشته شایستگی و مهارتهای خاص توأم بودند. اکنون به نظر می رسد عواملی بیش از اینها وجود دارد که مؤثر تواند بود . موفقیت ، به طور فزاینده ای بر ایجاد نگرش ، طرز تلقی و ذهنیتی استوار است که امکان رویارویی ، شناخت و برخورد با جبهه گسترده ای از نیروهای داخل و خارج سازمان و همچنین مجهز شدن به مهارتهای عملیاتی را فراهم می اورد . چالشهای جدید سازمان و مدیریت ، رویارویی با موجهای پیاپی تغییر و تحول به شکل تکنولوژیهای جدید، ابزارها ، شکلهای گوناگون رقابت ، روابط اجتماعی ، گونه هایی از سازمان و مدیریت ، فکرها و باورها و ... است. آدمی به هر کجا نظر می افکند موجهای جدیدی می بیند . پذیرش این واقعیت از سوی مدیران به عنوان اصلی بنیادی از واقعیت در زندگی آنان به گونه ای اهمیت حیاتی دارد که باید کمر همت بربندند و با انجام دادن کارهای شایسته تعدیل امواج یا حرکت بر روی آنها را بیاموزند . این امر برخوردی فعال و آینده نگر با مدیریت و نوعی از شایستگی مدیریتی را می طلبد که بتواند با چالشهای آتی با بینش و انعطاف پذیری برخورد کند و مدیران و سازمانهایشان قادر باشند تا از فرصتهای فراهم شده توسط تغییر و تحولات بهره گیرند نه اینکه شاهد متلاشی شدن سازمانهانشان توسط امواج تغییر و تحولات باشند .

ترفیع در سازمان ها برای شناخت و قدردانی از تلاش های کارکنان و مشارکت کارکنان در گروه به کار می رود و به معنای پیشرفت و جابجایی فرد به پست های بالاتر و پر مسئولیت تر و چالش برانگیزتر و دارای اختیارات بیشتر نسبت به شغل قبلی است و معمولا با اضافه پرداخت همراه است...

با توجه به مشکلات فراوانی که بیشتر سازمان ها با آن مواجه اند، می توانیم ریشه برخی از مهمترین مشکلات را در نبود نگرش خدمتگزاری در سطح اعضای سازمان که صرفا توجه به منافع فردی خود را در اولویت قرار داده اند را نام ببریم و به همین لحاظ شکل گیری سازمان های خادم جهت توجه به منافع عموم جامعه و ارائه خدمات متعالی دارای اهمیت فراوانی است . این مقاله، مبتنی بر پژوهشی کیفی، با استفاده از راهبرد مفهوم سازی داده بنیاد به مطالعه عوامل مؤثر برشکل گیری سازمان خادم در نهاد کمیته امداد امام خمینی(ره)می پردازد. در این راستا با 11 تن از مدیران کمیته امداد شهرستانهای استان کرمان و11تن از اعضاء هیات علمی دانشگاه ها به عنوان نمونه و به روش نیمه ساختار یافته مصاحبه شد ومتون مصاحبه در سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که نگرش خادمانه دراعضاء سازمان به عنوان مقوله محوری و در تعامل با عوامل دیگر، باعث شکل گیری سازمان خادم می گردد.نحوه تعامل این عوامل در مدل نهایی تحقیق نشان داده شده است. مطلع نمودن کارکنان از ارزش کار خود و تاثیری که برزندگی دیگران دارند و همچنین اگاه نمودن آنان از فرصت وتوفیق الهی که عرصه خدمت گزاری برایشان فراهم آورده است در شکل گیری نگرش خادمانه کارکنان تاثیر بسزایی دارد و در نهایت این نگرش پایه ای برای شکل گیری سازمان خادم خواهد بود.