مهدی لطیفی فرد

 شهرهای فعال، یک منبع سرمایه گذاری در توسعه هرچه بیشتر سرمایه های زیست محیطی، اجتماعی، اقتصادی و انسانی هستند. اثر این شهرها بر ابعاد زندگی شهری بسیار ملموس است و به آسانی نمی توانند نادیده گرفته شوند. مسئله مهمی که در شهر فعال مشاهده می شود، توجه به گروه های سنی مختلف و نیاز به بررسی همه جانبه عواملی است که چه مستقیم و چه غیرمستقیم نقش ایفا می کنند. هدف پژوهش حاضر، ارائه مدل شهر دوستدار فعالیت بدنی بود. پژوهش حاضر ازنوع کیفی و با رویکرد نظریی داده بنیاد (ساختگرا) بود. در این مطالعه، از دو منبع اطلاعات برای جمع آوری داده ها استفاده شده است: 1- مصاحبه با هفت نفر از نخبگانی که درزمینه شهر فعال پژوهش هایی را انجام داده اند؛ اعم از مدیرانی که درزمینه ورزش همگانی سابقه داشتند و برخی از مدیران ورزش شهرداری تهران؛ 2- کدگذاری 12 مورد از مقالات معتبر درزمینه شهر فعال. پس از پایان یافتن مرحله کدگذاری طی سه مرحله، 534 کد باز با تکرار از دو مرحله کدگذاری مقالات و مصاحبه ها (286 کد باز از مقالات و 248 کدباز از مصاحبه ها) به دست آمدند. پس از بررسی دقیق مدل شهر فعال تافیسا و تقسیم بندی مدل های زیست شناختی در چهار سطح کلی، هم جواری کدهای باز و رجوع به مقالاتی که در این زمینه منتشرشده بودند، تقسیم بندی کدهای باز در سه لایه کلی و یک محور انجام شد. درنهایت، یک مدل بومی برای تبدیل شهر تهران به شهر دوستدار فعالیت بدنی به دست آمد که برای دستیابی به شهر فعال، جوامع فعال و شهروندان فعال، این مدل راهکارهایی را پیش روی مدیران قرار می دهد.

هدف این پژوهش تعیین تأثیر مشارکت پایدار در گردشگری ماجراجویانه بر توانمند سازی زنان بود. روش شناسیپژوهش حاضر ازنظر هدف، کاربردی و ازحیث روش، توصیفی-همبستگی بود و همچنین، بر مدل سازی معادلات ساختاری مبتنی بودو با استفاده از نرم افزار اسمارت پی.ال.اس. سه انجام شد. جامعه آماری این مطالعه تمام زنان ایرانی بودند که در فعالیت های گردشگری ماجراجویانه مشارکت داشتند که 223 نفر به عنوان نمونه به صورت دردسترس انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه مشارکت پایدار در گردشگری ماجراجویانه از اریک بکمن (2013) و پرسش نامه پژوهشگرساخته ای برای سنجش توانمندسازی زنان بود. روایی این پرسش نامه ها با کمک نظرهای اصلاحی اساتید جامعه شناسی و مدیریت ورزشی بررسی شد و پایایی پرسش نامه ها با تعیین ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی تأیید شد.نتایج نشان داد که در ایران امکان توانمندسازی زنان در ابعاد اجتماعی، اقتصادی، فیزیکی و سیاسی ازطریق مشارکت آن ها در فعالیت های ماجراجویانه وجود دارد. همچنین، توانمندسازی ازطریق مشارکت در گردشگری ماجراجویانه با توجه به ویژگی های این نوع فعالیت های جسمانی در فضاهای آزاد، به زنان ایرانی این فرصت را می دهد که ظرفیت های خود را در کنترل و اثرگذاری بر تصمیم هایی ارتقا دهند که بر فضای زندگی شخصی آنان تأثیر می گذارند و به سود آن ها هستند. به سازمان های متولی امور زنان پیشنهاد می شود به عنوان راهبردی جدید برای توانمندسازی زنان، به فراهم کردن فرصت های مشارکت آن ها در فعالیت های جسمانی و به طور خاص، ورزش های ماجراجویانه اقدام کنند.

با رشد رسانه های اجتماعی، کارکرد آنها در ورزش، به طور مداوم افزایش یافته و توجه پژوهشگران ورزشی به این نقش و کارکرد، پیش از پیش جلب شده است. هدف پژوهش حاضر مرور تمامی مقالات منتشر شده در مجله های ورزشی طی 10 سال گذشته با رویکرد مرور نظام مند بوده است. بانک اولیه مقالات، 156 مقاله را شامل شده که با توجه به عنوان و واژگان کلیدی که (دربرگیرنده) یکی از واژه های رسانه اجتماعی، توییتر، فیس بوک، اینستاگرام، یوتیوب، پینتسرت یا اسنپ چت بوده، انتخاب شده اند. سپس و با توجه به تاریخ انتشار آنها (2010-2019) 137 مقاله، دانلود و در مرحله بعدی، با مطالعه کامل چکیده 23 مقاله از بانک مقالات کنار گذاشته شد. یافته ها نشان می دهد که تعداد مقالات انتشاریافته و نظریه های به کار گرفته شده در آنها از سال 2010 تا 2019 به مرور افزایش یافته است. گوناگونی نظریاتی که پشتوانه پژوهش های مرور شده بوده اند، مؤید این است که ورزش همچنان به عنوان یک حوزه چندوجهی در نظر گرفته می شود اما رویدادهای ورزشی مانند جام های جهانی و المپیک ها، حوزه ای هستند که در مطالعات رسانه های اجتماعی ورزشی کمتر به آنها توجه می شود.

امروزه با توسعه رسانه های اجتماعی، گرایش طرفداران به بیان عقاید و نظرات خود بیشتر از پیش می شود. از سویی، با ظهور رسانه های اجتماعی طی دهه گذشته سرعت و محدوده ارتباطات و تعامل بین افراد و سازمان ها در سراسر دنیا تغییر کرده است. ازاین رو هدف تحقیق حاضر بررسی مصرف رسانه ای و رفتار آنلاین طرفداران ورزشی بعد از بازی ال کلاسیکو با استفاده از روش تحلیل محتوا بود. در این پژوهش یکی از پست های صفحه رسمی لالیگا در فیس بوک بعد از بازی (بارسلونا-رئال مادرید موسوم به ال کلاسیکو فصل 18-2017) به صورت هدفمند جهت بررسی دیدگاه های کاربران مورد انتخاب قرار گرفت. ویژگی های فیس بوک در سه دسته کلی؛ بارگذاری محتوا، مرور محتوا توسط دیگر کاربران و واکنش های کاربران نسبت به محتوا طبقه بندی شد. پس از کدگذاری، 10 طبقه شامل «اشاره به بازی، اشاره به فرد، اشاره به تیم، کلام تهاجمی، شوخی با انتقاد، سرزنش کردن، اشاره به طرفدار، استفاده از ضمایر ما و آن ها، هیجان فوتبالی و تعامل» به دست آمد. در نهایت یافته های پژوهش نشان داد، تقریباً 57 درصد از مصرف رسانه ای در رسانه های اجتماعی ورزشی به اشتراک گذاری منتهی می شود. مسئله هویت سازی با تقریباً 30 درصد کدها دومین کارکرد رسانه های اجتماعی در ورزش می تواند باشد. درعین حال گفتگوها با 2.6 درصد فراوانی کمترین میزان کارکرد را در این پژوهش داشته اند. باید توجه داشت که در حوزه ورزش علت شکل گیری رفتار به اشکال مختلف مانند اشاره به بازی، اشاره به فرد و حتی کلام تهاجمی در اثر علاقه ای است که طرفدار به باشگاه، تیم و شهر خود دارد.

رسانه های اجتماعی به عنوان یکی از ابزارهای مهم در سیاست های رسانه ای رویدادهای ورزشی تبدیل شده است. هدف تحقیق حاضر بررسی ارتباط ویژگی های محتوا و درگیری کاربران صفحه رسمی المپیک توکیو 2020 است. در این تحقیق 2364 توییت صفحه رسمی کمیته برگزاری بازی های المپیک 2020 از سال 2014، به همراه تعداد پسند و بازتوییت ها استخراج شد. برای کشف موضوع توییت ها از تحلیل محتوای کیفی استفاده شد که پنج دسته محتوا شامل اطلاع رسانی، فعال سازی، بازاریابی، شخصی سازی و فرهنگی کشف شد. یافته های پژوهش نشان داد که درگیری کاربران از نظر پسند و بازتوییت با محتوای فعال سازی و سپس اطلاع رسانی بیشتر است. علاوه بر این، هشتگ ها به عنوان یکی از ویژگی های پیام همبستگی قوی با بازتوییت و پسند دارد. برچسب ها به عنوان دیگر ویژگی محتوا، همبستگی ضعیفی با بازتوییت دارد. تحقیق حاضر نشان داد که استفاده از فراپیوندها سبب می شود درگیری کاربران با محتوا کاهش یابد. از سوی دیگر، ویژگی های چندرسانه ای محتوا، مانند عکس و ویدئو درگیری کاربران را افزایش می دهد.

بستر رسانه های اجتماعی متن محور مانند توییتر در شکل دادن به افکار عمومی نقش مهمی ایفا می کنند تا جایی که کاربران توییتر می توانند آنچه را که از یک واقعیت برداشت می کنند، چارچوب بندی کنند. هدف تحقیق حاضر بررسی افکار عمومی در مورد انتخابات فدراسیون فوتبال در بستر توییتر بود. از همین رو پس از برگزاری انتخابات فدراسیون فوتبال، 2531 توییت از طریق جستجوی هشتگ ها استخراج و برای کشف مضامین از رویکرد براون و کلارک (2006) استفاده شد که 57 مضمون فرعی به دست آمد. مضامین فرعی 7 مضمون اصلی «شخصیت ها و ستاره ها»، «جامعه فوتبال»، «ساختار فوتبال»، «غیرفوتبال»، «رسانه»، «عواطف فوتبالی» و «فساد در فوتبال» را در توییتر تشکیل دادند. یافته ها نشان داد توییتر، به کاربران کمک می کند تا چارچوب هایی ایجاد کنند که رسانه های سنتی نمی توانند یا نمی خواهند خلق کنند. مطالعه چارچوب ها نشان می دهد که کاربران چگونه از رسانه های اجتماعی برای غلبه بر پوشش رسانه های سنتی، ارائه بدیل های جایگزین و تغییر برداشت ها استفاده می کنند.

شهرت تیم، عقیده و باوری است که طرفداران نسبت تیم محبوب شان دارند. اینکه دقیقاً چه چیزی شهرت را ایجاد می کند و چگونه می تواند مورد ارزیابی قرار بگیرد، موردبحث است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر مؤلفه شناختی بر مؤلفه عاطفی شهرت تیم های فوتبال لیگ برتر ایران با توجه به تفاوت بین بینندگان و تماشاگران بود. تحقیق حاضر از نوع کاربردی و از منظر داده ها کمی است که با رویکرد مدل معادلات ساختاری به انجام رسید. جامعه آماری متشکل از تمامی طرفداران تیم های لیگ برتر ایران بود که چه از طریق رسانه ها و چه از طریق حضور در ورزشگاه بازی های لیگ را تماشا می کنند. پرسشنامه شهرت تیم مشتمل بر 6 بعد و 19 گویه و پرسشنامه مؤلفه عاطفی شهرت مشتمل بر 4 گویه در طیف پنج ارزشی لیکرت از طریق بستر آنلاین توزیع شد. 1218 نفر به عنوان نمونه پژوهش از طریق نمونه گیری در دسترس در دو گروه تماشاگران و بینندگان مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان می دهد شهرت تیم های ورزشی بدون در نظر گرفتن مؤلفه عاطفی به درستی ارزیابی نخواهد شد. بااین حال، مؤلفه شناختی شهرت بر مؤلفه عاطفی آن تقدم دارد. به طورکلی بینندگان، شهرت تیم ها را بالاتر برآورد کرده و میزان اثرگذاری مؤلفه شناختی بر مؤلفه عاطفی شهرت نیز در بینندگان بیشتر از تماشاگران است.

با ورود رسانه های اجتماعی، شبکه های اجتماعی آنلاین نیز به عنوان یکی از جدیدترین مباحث مدیریتی مورد توجه قرار گرفته است. شبکه های اجتماعی در ترویج و گردش اطلاعات رویدادهای بزرگ ورزشی نقش مهمی بازی می کنند. با توجه به این مسئله، هدف تحقیق حاضر بررسی و مقایسه نحوه ترویج بازی های المپیک ریو 2016 و توکیو 2020 در رسانه های اجتماعی است. برای بررسی شبکه ترویج بازی ها از رویکرد تحلیل شبکه اجتماعی استفاده شد که تمام توییت های صفحه رسمی این دو المپیک از بستر توییتر استخراج شدند. از صفحه رسمی المپیک ریو 2256 توییت و از صفحه رسمی المپیک توکیو 3287 توییت به دست آمد که در نهایت 436 توییت از المپیک ریو و 905 توییت از المپیک توکیو وارد تحلیل شدند. یافته ها نشان دادند که در هر دو المپیک ورزشکاران از نظر تعداد بازیگران در شبکه، نسبت به سایر ذی نفعان بیشتر بوده اند. درعین حال، وزن ارتباطات سازمان های بین المللی ورزشی بیشتر از سایر ذی نفعان بوده است. تحقیق حاضر نشان داد اگرچه ورزشکاران نسبت به سازمان های ورزشی ملی و بین المللی از طرفداران و در نتیجه دنبال کنندگان بیشتری برخوردار هستند از همین رو بیشتر می توانند به ترویج بازی ها کمک کنند؛ اما وزن ارتباط با سازمان های بین المللی ورزشی گویای این است که کمیته برگزاری بازی های المپیک با سازمان های بین المللی ورزشی مانند فدراسیون های جهانی ارتباط مستمری دارد. تحقیق حاضر نشان داد ترویج رویدادهای ورزشی در رسانه های اجتماعی بدون به کار گرفتن ذی نفعان متعدد ممکن نیست. با این حال با توجه به هدف سازمان ها و رویدادهای ورزشی الگوی خاص خودشان برای ترویج برند یا رویداد می تواند منحصر به فرد باشد.