هما درودی

ارتباطات میان افراد از شرایط لازم برای ادامه حیات و استمرار زندگی اجتماعی است. پیدایش سازمان های نوین همراه با پیچیدگی های خاص خود از یک طرف و کاربرد وسیع تکنول وژی از ط رف دیگ ر، سازمان های ام روزی را از بع د ارتباط ات دگرگون ساخته اس ت. در واقع ب دون ارتباط ات، سازمانی وجود نخواهد داشت. این سخن اهمیت ارتباطات مؤثر در سازمان ها و تأثیر آن بر رفتار افراد و گروه ها را نشان می دهد. به نظر می رسد که داشتن مهارت های ارتباطی مؤثر، رم ز و راز موفقیت مدیران در عرصه سازمان و راه حل بنیادی برای مقابله با مسائل سازمان است. ارتباطات اثربخش جزء اصلی سیستم ارتباطات داخلی در یک سازمان محسوب می شوند. عوامل متعددی از جمله تقویت مهارت های ارتباطی با دو مؤلفه ارتباط شفاف و ارتباط دوجانبه (متقارن) بر این امر اثر می گذارد و موجب افزایش عملکرد فرانقشی کارکنان می گردد. براین اساس، هدف اصلی از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر تقویت مهارت های ارتباطی کارکنان بر عملکرد فرانقش با نقش میانجی اثربخشی ارتباطات است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی است که به شیوه پیمایشی- مقطعی انجام شده است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان ستاد محرومیت زدایی کل کشور بوده است که از این میان، بر اساس فرمول کوکران و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده، 270 نفر به عنوان اعضای نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گردآورده داد ه ها پرسشنامه بوده است. برای تجزیه وتحلیل داده ها نیز از روش رگرسیون استفاده شده است. درنهایت، نتایج نشان داد که اثربخشی ارتباطات نقش میانجی در رابطه بین تقویت مهارت های ارتباطی کارکنان و عملکرد فرانقش دارد.  

هدف: هدف این پژوهش، ارائه مدلی مطلوب برای شناسایی عوامل و مؤلفه های توسعه پایدار صنعت آهن و فولاد با به کارگیری تکنیک های داده بنیاد و دیمتل فازی است.روش: نوع پژوهش توصیفی است و به روش آمیخته (کیفی و کمّی) اجرا شده است. پژوهش از نوع کاربردی و اکتشافی است و با توجه به مدل ارائه شده، توسعه ای محسوب می شود. جامعه آماری بخش کیفی، مدیران ارشد خبره و دانشگاهیان با سابقه و آشنا با مفهوم توسعه پایدار و در بخش کمّی، مدیران ارشد و اساتید دانشگاه است. در مرحله کیفی با استفاده از نمونه گیری هدفمند قضاوتی، از 15 خبره دانشگاه و صنعت برای استخراج مدل مفهومی بهره برده شد و در مرحله کمّی (دیمتل فازی) با نظرسنجی و بهره مندی از 7 نفر از خبرگان مرحله اول، به اولویت بندی و شناسایی اثرگذارترین و اثرپذیرترین عوامل مدل اقدام شد. گردآوری داده ها در این پژوهش از طریق مصاحبه و پرسش نامه، انجام گرفت. اعتبار ابزار سنجش در بخش کیفی، از طریق روایی صوری انجام شد و در بخش کمّی، پایایی شاخص های پرسش نامه از طریق آلفای کرونباخ سنجیده شد.یافته ها: در مرحله اول بخش کیفی، به تلخیص مقوله ها با نرم افزار مکس کیودا پرداخته شد و تعداد 6 عامل اصلی، 13زیر عامل و 46 مفهوم شناسایی شد. سپس با به کارگیری تکنیک دیمتل فازی، عوامل 13گانه به ترتیب اهمیت و میزان تأثیرگذاری و تأثیرپذیری استخراج شدند. تأثیرگذارترین آنها به ترتیب مدیریت کلان صنعت آهن و فولاد، شرایط اقتصادی و سیاسی، مدیریت بازار، مدیریت مالی، مدیریت یکپارچه منابع، محیط زیست و تأثیرپذیرترین آنها جامعه و تولید بود.نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده، برای رسیدن به بهره وری سازمانی، سازمان باید در توسعه پایدار صنعت فولاد و آهن به عامل تولید فولاد توجه کند. همچنین، عامل مدیریت کلان صنعت فولاد، تأثیرگذارترین عامل در توسعه پایدار صنعت فولاد و آهن است.

امروزه به دلیل پیچیدگی و دخیل بودن عوامل متعدد در بحث انتخاب مواد، تولیدکنندگان در عرصه رقابتی به ابزاری قوی و علمی نیازمندند که تمامی عوامل اثرگذار در انتخاب مواد را شناسایی و میزان اهمیت این عوامل را مشخص نموده و بین آن ها تعادل برقرار کنند. در این پژوهش سعی داریم یک رویکرد ترکیبی فازی در جهت شناسایی و اولویت بندی عوامل اثرگذار در انتخاب مواد پلیمری خودرو ارائه کنیم. بدین منظور پس از مرور سوابق تجربی با نظرسنجی از خبرگان سازمانی و به کارگیری تکنیک دلفی فازی، عوامل مزیت رقابتی اثرگذار در انتخاب مواد را شناسایی و غربال سازی کرده و با استفاده از تکنیک تحلیل سلسله مراتبی فازی، این عوامل را وزن دهی و اولویت بندی نمودیم. بر اساس نتایج به دست آمده با تکنیک دلفی فازی پنج شاخص: اقتصادی، فنی، زیست محیطی، اجتماعی و تکنولوژی مشتمل بر 29 زیر شاخص مرتبط شناسایی و غربال شدند. سپس میزان اهمیت شاخص ها و زیر شاخص ها را با تکنیک تحلیل سلسله مراتبی فازی محاسبه نمودیم. نتایج به دست آمده نشان داد که بیشترین میزان اهمیت مربوط به شاخص های فنی و اقتصادی و کمترین میزان اهمیت مربوط به شاخص تکنولوژی است. در ضمن از شاخص اقتصادی مؤلفه ارزش بازاری، از شاخص فنی مؤلفه وزن، از شاخص زیست محیطی مؤلفه قابلیت بازیافت و استفاده مجدد، از شاخص اجتماعی مؤلفه سلامت و ایمنی و از شاخص تکنولوژی مؤلفه امکانات فعلی، حائز بالاترین درجه اهمیت شدند.

حفظ مزیت رقابتی و بقاء سازمانی در گرو حفظ و تقویت تجاری سازی فناوری است. هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه بین همکاری متقابل کارکردی، خلق دانش، حمایت مدیریت ارشد و تجاری سازی فناوری در شرکت های دانش بنیان می باشد. پژوهش حاضر بر اساس هدف، کاربردی و روش آن توصیفی-تحلیلی است که با رویکرد پیمایشی انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش 122 شرکت دانش بنیان   مستقر در پارک علم وفناوری پردیس می باشد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از معادلات ساختاری و نرم افزار SmartPLS انجام گرفته است. طبق یافته های حاصل از این پژوهش، بین متغیر همکاری متقابل کارکردی و تجاری سازی فناوری رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد و خلق دانش میانجی گراین رابطه است و حمایت مدیریت ارشد نیز رابطه مذکور را به طور مثبت تعدیل می کند. در انتها با توجه به نتایج پژوهش پیشنهادهایی ارائه شده است.

هدف از پژوهش حاضر اولویت بندی عوامل مؤثر بر اثربخشی مدیریت بحران با تأکید بر استفاده از فناوری اطلاعات است. پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است. جامعه آماری این تحقیق، خبرگان آشنا با مبحث شامل: اساتید دانشگاهی و کارشناسان مربوط به حوزه مدیریت بحران هستند. تعداد نمونه، 8 نفر از خبرگان هستند که در این تحقیق از طریق پرسشنامه زوجی و طیف 1 تا 9 مورد پرسش قرار گرفتند. برای بررسی روایی ابزار اندازه گیری یا همان پرسشنامه زوجی، از روایی محتوا استفاده شد و پرسشنامه در اختیار اساتید و خبرگان قرار گرفت تا صحت معیارها و زیرمعیارها مورد تأیید قرار گیرد. در نمونه گیری پژوهش حاضر، از نمونه گیری هدفمند قضاوتی استفاده شده است، بدین معنا که تعداد محدودی از افراد، دارای اطلاعات مناسب جهت پاسخگویی به سؤالات تحقیق بوده اند. افراد خبره نیز در این پژوهش افرادی بودند که حداقل دارای 8 سال سابقه کار و یا پژوهش در زمینه مدیریت بحران هستند. نمونه گیری تا مرحله اشباع نظری ادامه پیدا کرد. از نرم افزار Super Decision و فرایند تحلیل شبکه ای ANP جهت اولویت بندی معیارها استفاده شد. نتایج نشان داد زیر معیار SC8 که «برنامه ریزی ها و آمادگی ها» است و متعلق به معیار پزشکی از راه دور (C3) است با وزن 571/0 دارای بیشترین اهمیت در میان عوامل مؤثر بر اثربخشی مدیریت بحران با تأکید بر استفاده از فناوری اطلاعات است. پس از آن زیر معیار SC10 که سیستم های نظارت، پیش بینی و هشدار سریع است با وزن 432/0 در رتبه دوم قرار می گیرد. این زیر معیار متعلق به معیار نقش شبکه های حسگر بی سیم و وسایل نقلیه هوایی بدون سرنشین (C4) است.

برندسازی شهری از نظر اقتصادی نقش بسیار شگرفی در توسعه استان گیلان خواهد داشت؛ چرا که اولا، استان گیلان دارای جاذبه های جهانگردی فراوانی است. ثانیاً با توجه به نرخ بالای رشد و افزایش جمعیت و تقاضای فراوان برای کار و جوانان جویای کار، ایجاد مشاغل جدید امر ضروری به نظر می رسد.گردشگری نیز حوزه ای است که بسیاری از کشورها و شهرها تلاش می نمایند از طریق آن، توسعه یافته و مشکلات خود را برطرف نمایند. به این منظور، کشورها و شهرهای مختلف تلاش می نمایند تا با ایجاد و توسعه برندشهری، در مسیر توسعه گردشگری و اقتصادی گام بردارند. مطالعه پژوهش حاضر از نوع مطالعات منطقه ای می باشد و قصد بر آن است که به طراحی مدل برند شهری در راستای گردشگری در استان گیلان پرداخته شود. جامعه آماری تحقیق حاضر در مرحله کیفی شامل مصاحبه شوندگان، اساتید و صاحبنظران رشته بازرگانی – گردشگری است که در این حوزه دست اندرکارند.داده ها در بخش کیفی با استفاده از نرم افزار MaxQDA تحلیل گردید. در پایان 25 مفهوم و 145 مقوله شناسایی گردید که در قالب 6 عامل تعریف گردیدند.

توسعه پایدار عرصه نوینی است که به سیاست و ساز وکارهای اجتماعی- فرهنگی، رونق اقتصاد، تجارت و صنعت، حمایت از محیط زیست و هم زیستی با طبیعت، توجه به حقوق برابر انسان ها در عرصه های داخلی و بین المللی به طور همزمان می پردازد. هدف این مقاله ارائه مدلی مطلوب جهت توسعه پایدار صنعت آهن و فولاد است. این تحقیق با استفاده از روش آمیخته صورت گرفته است. در بُعد کیفی با استفاده از روش داده بنیاد، مدلی جهت توسعه پایدار برای صنعت فولاد طراحی و ارائه شده است. در بُعد کمی نیز از روش معادلات ساختاری جهت تجزیه و تحلیل داده ها و تبیین ارتباط مؤلفه های مورد نظر، استفاده شده است. در جمع آوری داده ها از دو روش کتابخانه ای مانند مطالعه و بررسی کتب، مقالات، سمینارها، کنفرانس ها جهت استخراج مفاهیم استفاده شده است. در بخش مصاحبه، عمده مفاهیم با اتکا به اساتید دانشگاه و خبرگان صنعت استخراج شده اند. مؤلفه های نمودار مفهومی استخراج شده شامل: تامین مواد اولیه، پروژه های توسعه، مدیریت یکپارچه مواد، انرژی، بازار، شرایط اقتصادی سیاسی کشور و منابع انسانی- آموزش، مالی، پشتیبانی، فناوری، مدیریت کلان صنعت، جامعه و محیط زیست و بهداشت می باشد. لذا از راه های مهم دستیابی به توسعه پایدار، مدیریت و پشتیبانی مؤثر این صنعت در سطح کلان کشور، مدیریت تامین مواد اولیه و مواد استراتژیک، محافظت از محیط زیست، اهمیت به اشتغال و استفاده بهینه از منابع است.

جهان گردشگری، دارای عملکرد چندمنظوره بوده که می توان از آن به عنوان یکی از راهکارهای توسعه اقتصادی، کاهش وابستگی بودجه کشور به نفت، ایجاد اشتغال، افزایش سطح روحیه و مواردی از این دست بهره برد. به این منظور، کشورها و شهرهای مختلف تلاش می نمایند تا با ایجاد و توسعه برندشهری، در مسیر توسعه گردشگری و اقتصادی گام بردارند. پژوهش حاضر در همین راستا، به دنبال بررسی نقش و تأثیر مدل برند سازی شهری در جهت گسترش گردشگری در استان گیلان است. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل اساتید و صاحبنظران رشته بازرگانی – گردشگری است که در این حوزه دست اندرکارند . در این تحقیق از روش مصاحبه برای جمع آوری داده ها استفاده گردید و سرانجام داده ها با استفاده از رویکرد تئوری داده بنیاد طی سه مرحله کدگذاری باز، انتخابی و محوری و با نرم افزار MaxQDA مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. در پایان 682 واحد معنایی، 171 مفهوم، 38 مقوله شناسایی گردید که در قالب 6 عامل تعریف گردیدند.

مقدمه: با توجه به اهمیت خلاقیت و به منظور استفاده بهینه بخش سلامت کشور در جهت تحقق رسالت های خود، مطالعه حاضر با هدف تحلیل اهمیت-عملکرد پیشران های خلاقیت کارکنان در دانشگاه های علوم پزشکی انجام گرفت. روش ها: این مطالعه از نوع کاربردی با روش کمی و کیفی از نوع توصیفی انجام شد که در آن از رویکرد تحلیل اهمیت-عملکرد استفاده شد. در مطالعه حاضر 10 نفر از خبرگان حوزه مدیریت منابع و توسعه انسانی و روانشناسی و نیز 83 نفر از مدیران منابع انسانی دانشگاه های علوم پزشکی سطح کشور حضور داشتند. جمع آوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه بود که با استفاده از منابع کتابخانه ای و مدل های قبلی تهیه شد. در ادامه با توجه به نظر خبرگان شرکت کننده عوامل مشترک حذف و درنهایت 10 عامل به عنوان پیشران خلاقیت به دست آمد. در ادامه برای عوامل مشخص شده شاخص های کمی تعیین شد و پرسشنامه نهایی با 28 سؤال در اختیار مدیران منابع انسانی دانشگاه ها قرار گرفت. همچنین، روایی محتوایی و روایی سازه پرسشنامه محاسبه و تأیید شد. همسانی درونی پرسشنامه نیز با استفاده از آلفای کرونباخ به دست آمد. با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی میزان اهمیت عامل ها استخراج شد و در پایان شاخص ها در ماتریس اهمیت-عملکرد قرار گرفت. یافته ها: میانگین سنی مدیران شرکت کننده در مطالعه 35/46 سال و میانگین سابقه مدیریت آن ها در حوزه منابع انسانی 43/5 سال بود. در بین پیشران های خلاقیت عوامل سبک رهبری، ساختار سازمانی، عوامل فردی، زمینه سازی برای بروز خلاقیت در فرد و حمایت مدیریت ارشد به ترتیب با بارهای عاملی 70/0، 68/0، 68/0، 67/0 و 65/0 بیشترین اهمیت را داشتند. همچنین، نتایج آزمون تی تک نمونه ای نشان داد؛ به غیراز دو مؤلفه پیچیدگی کار و فرهنگ سازمانی میانگین سایر پیشران ها در مقایسه با میانگین فرضی معنادار است و ازنظر مدیران وضعیت این عوامل در سازمان تا حدی مطلوب است. نتیجه گیری: سبک رهبری، ساختار سازمانی، عوامل فردی، زمینه سازی برای بروز خلاقیت در فرد و حمایت مدیریت ارشد جزو مؤلفه های تأثیرگذار و بسیار مهم در ترویج و توسعه خلاقیت در بخش سلامت محسوب می شوند. همچنین، برای استفاده بهینه از ماتریس خلاقیت نوع سازمان و میزان اهمیت- عملکرد هریک از استراتژی های خلاقیت باید شناسایی شود.

پژوهش حاضر با هدف تأثیر ابعاد منشور پایداری (محیطی، اقتصادی، اجتماعی-فرهنگی، و نهادی) روی رضایت ساکنان جامعه در توسعه گردشگری پایدار انجام گرفته است. پژوهش حاضر بر حسب هدف جزء پژوهش های کاربردی و بر اساس روش انجام کار، توصیفی از نوع علی-مقایسه ای (پس-رویدادی) است. جامعه آماری پژوهش تمامی ساکنان شهرستان های زنجان، خدابنده و سلطانیه می باشند که بر اساس فرمول کوکران 384 نفر به روش تصادفی ساده انتخاب شده اند. ابزار جمع آوری داده های اولیه پرسشنامه استاندارد کاترل و همکاران (2013) بوده که با انجام تغییراتی بومی شده است. پایایی پرسشنامه با روش آلفای کرونباخ برابر 915/0 و روایی آن به شکل صوری و تحلیل KMO به تأیید رسیده است. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 و روش رگرسیون ساده و چند متغیره تجزیه و تحلیل شده اند. نتایج پژوهش نشان می دهند ابعاد محیطی، اقتصادی، اجتماعی-فرهنگی و نهادی روی رضایت ساکنین جامعه در توسعه گردشگری پایدار تأثیر مثبت معناداری دارند. تحلیل رگرسیون نشان دهنده معناداری هر چهار فرضیه پژوهش بوده و مدل رگرسیونی برای تمامی فرضیه ها معنی دار است، همچنین نتایج حاصل از رگرسیون چندمتغیره نشان دهنده این موضوع می باشد که ضریب رگرسیونی برای متغیرهای بعد محیطی و بعد اجتماعی- فرهنگی معنادار است . ضرایب رگرسیونی برای متغیرهای بعد اقتصادی و نهادی معنادار نیست، به عبارت دیگر این دو بعد نمی توانند در کنار ابعاد محیطی و اجتماعی- فرهنگی پیش بینی کننده رضایت ساکنین جامعه از توسعه گردشگری پایدار باشند ولی به تنهایی اثر مثبت و معناداری دارند.

برنامه ریزی برای توسعه گردشگری، به عوامل و شرایط گوناگونی وابسته است که به شرط به کارگیری نظام مند و ساختاری آنها، می توان به این مهم دست یافت. این موضوع نشان از اهمیت آینده پژوهی و ضرورت تدوین چشم اندازهای آینده در فرایند توسعه گردشگری و در این میان پیشران های اجتماعی دارد. بدین منظور در پژوهش حاضر سعی بر آن است که پیشران های اجتماعی کلیدی مؤثر بر توسعه گردشگری در افق 1404 شناسایی و تحلیل شوند. در نوشتار پیش رو ابتدا با تکنیک دلفی، 17 عامل اولیه استخراج شده، سپس با استفاده از روش دلفی مدیران، ماتریس اثرات متقاطع مؤلفه ها تشکیل شد. در مرحله بعد، تحلیل ماتریس با نرم افزار میک مک انجام شد. نتایج حاصل از پراکندگی متغیرها در محور تأثیرگذاری و تأثیرپذیری عوامل در نرم افزار میک مک، بیانگر پایداری سیستم در توسعه گردشگری است و بر همین اساس، یافته های پژوهش نشان داد که از بین پیشران های شناسایی شده پیشران های سیاست های فرهنگی و اجتماعی حاکمیت مبنی بر حجاب اجباری گردشگران خارجی و برخی محدودیت در آزادی های اجتماعی همچون ممنوعیت مصرف مشروبات الکی ، تقویت دانش ساکنین مناطق دارای جاذبه گردشگری نسبت به پتانسیل های گردشگری منطقه، توسعه بازی های بومی محلی، تصویر ذهنی مقصد گردشگری، تقویت نهادهای محلی در جهت سرمایه گذاری در گردشگری، آگاهی بخشی جامعه محلی در مورد نحوه برخورد با گردشگران، افزایش فرهنگ گردشگرپذیری، پیوستگی میان اجزای زنجیره گردشگری، امکانات و تسهیلات اقامتی، ترتیب اثر دادن نظرات بومیان در جلسات هم اندیشی مردم و مسئولین در رسانه ها به عنوان پیشران های کلیدی شناسایی شدند.

پیشینه و اهداف: برندها همواره تحت تأثیر عوامل درونی و بیرونی هستند که در ارتقای ارزش آنها نقش اساسی ایفا می کنند. عوامل رفتاری کارکنان سطوح مختلف از عالی تا عملیاتی از جمله عوامل درون سازمانی محسوب می شوند که بر ارزش برند تأثیر دارند. زیرا اگر رفتارها مثبت باشند، منجر به ارتقای ارزش برند؛ اما اگر منفی و انحرافی باشند، برای شرکت ها در محیط بسیار رقابتی، به ویژه بنگاه های اقتصادی دولتی تهدید محسوب می شوند؛ در چنین شرایطی به کارگیری اقداماتی در راستای کنترل و کاهش رفتارهای انحرافی ضروری به نظر می ر سید. بنابراین هدف پژوهش، طراحی مدل ارتقای ارزش برند بیمه ایران به عنوان یکی از بنگاه های اقتصادیِ دولتی از طریق کاربست اقدامات مختلف در نظر گرفته شد.روش شناسی: پژوهش حاضر از نظر هدف اکتشافی-کاربردی و به لحاظ روش، آمیخته است. جامعه آماری پژوهش تمامی خبرگان اعم از مدیران رده بالا، سرپرستان شعب و نمایندگی های بیمه ایران در استان های شمالی کشور از جمله گیلان، مازندران و گلستان در نظر گرفته شد. در بخش کیفی، از روش کیفی فراترکیب و روش هفت مرحله ای سندلوسکی و همکاران (2007) به منظور احصای اقدامات مؤثر بهره گرفته شد؛ سپس به منظور تعیین مؤثرترین اقدامات از دیدگاه خبرگان بیمه ایران از روش دومرحله ای دلفی– فازی استفاده شد. در بخش کمّی نیز به منظور اعتبارسنجی و آزمون مدل از روش حداقل مربعات جزئی بهره گرفته شد. حجم نمونه در بخش دلفی– فازی 30 نفر خبره بود و در بخش کمّی، 340 پرسش نامه به روش نمونه گیری غیراحتمالی سهمیه ای بین کارشناسان بیمه سه استان شمالی توزیع شد.  یافته ها: ابتدا با بهره گیری از روش کیفی فراترکیب، اقدامات مؤثر برای کنترل و کاهش رفتارهای انحرافی احصا و با روش تحلیل مضمون 51 اقدام در 4 دسته کدگذاری شد؛ سپس با روش دلفی– فازی و توزیع فرم های نظرسنجی بین 30 نفر از خبرگان بیمه ایران در 3 استان شمالی گیلان، مازندران و گلستان، 39 اقدام با اعداد قطعی بالای 7/0 در 4 دسته نهایی و مدل ساختاری برای بررسی تأثیر اقدامات بر ارزش برند طراحی شد. در بخش کمی، پرسش نامه ای حاوی 51 سؤال به روش نمونه گیری سهمیه ای بین 340 نفر از کارکنان شعب و نمایندگی های بیمه ایران در سه استان توزیع و گردآوری شد. نتایج برازش مدل ساختاری نشان داد که مدل با شاخص نیکویی برازش معادل 52/0، از برازش قوی برخوردار است. همچنین نتایج تحلیل مسیر نشان داد که اقدامات ساختاری و سازمانی با ضریب مسیر 79/0 بیشترین تأثیر را بر ارزش برند دارند. نتیجه گیری: در این پژوهش مشخص شد که یکی از مهم ترین دغدغه های مدیران بنگاه های اقتصادی دولتی در بازار به شدت رقابتی، کاربست اقداماتی مؤثر در راستای کنترل و کاهش انحرافی کارکنان است تا در محدوده منطقی و سازنده ای قرار گیرند، در غیر این صورت، اعتبار و ارزش برندشان خدشه دار می شود. بنابراین برای کنترل و کاهش این گونه رفتارهای مخرب باید پیشنهادهای پژوهش مورد توجه قرار گیرد.