محمد علیمردانی

هدف از این تحقیق تعیین ابرکارآیی و شناسایی عوامل خروجی نامطلوب فدراسیون های المپیکی کشور بود. تحقیق حاضر از نوع توصیفی و گذشته نگر است که اطلاعات به-صورت میدانی جمع آوری شد. جامعه آماری تحقیق شامل 25 فدراسیون المپیکی کشور بود که به علت کم بودن تعداد جامعه از نمونه گیری کل شمار استفاده گردید. داده های مربوط به سال 1395 این فدراسیون ها جمع آوری گردید. به منظور تعیین میزان کارآیی فدراسیون ها از مدل تحلیل پوششی داده ها استفاده گردید. در روش تحلیل پوششی داده-ها، اولین گام تعیین ورودی ها و خروجی های تحقیق می باشد. به همین منظور شاخص های (استراتژی های) فدراسیون ها که با مدل کارت امتیازی متوازن تعیین شده بود در قالب پرسشنامه توزیع گردید. جهت تعیین ورودی یا خروجی بودن شاخص های ارزیابی از آزمون خی دو، شناسایی عوامل خروجی نامطلوب فدراسیون های ناکارآمد از دو روش CCR و BCC خروجی محور و به منظور رتبه بندی نمره ابرکارآیی فدراسیون ها از الگوی رتبه بندی اندرسون پیترسون استفاده گردید. همچنین از نرم افزار SPSS و DEA Solver برای تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده شد. نتایج نشان داد که در الگوی CCR، 7 فدراسیون و در الگوی BCC، 6 فدراسیون ناکارآمد بودند. همچنین نتایج رتبه بندی نشان داد در الگوی CCR، فدراسیون های سوارکاری، وزنه برداری و هاکی به ترتیب رتبه های اول تا سوم و در الگوی BCC، فدراسیون های فوتبال، کشتی و هندبال رتبه های اول تا سوم را کسب کردند. می توان نتیجه گرفت فدراسیون هایی که از منابع خود در جهت تولید بهینه خروجی ها، حداکثر استفاده را نموده اند، نمره ابرکارآیی بالایی کسب کرده و در رتبه بالاتری قرار گرفته اند.

پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل آسیب شناسی وضعیت سرمایه انسانی فدراسیون فوتبال ایران به روش تحلیل سه شاخگی انجام گرفت. این پژوهش از نظر هدف کاربردی است که به روش توصیفی- پیمایشی اجرا شده است. جامعه آماری کلیه کارمندان فدراسیون فوتبال ایران در سطوح مختلف اجرایی، میانی و عالی بود (283= N) که نظر به اهداف پژوهش از سرشماری جهت نمونه گیری استفاده گردید. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه آسیب شناسی مولفه های استراتژیک سرمایه انسانی اسفندیاری و همکاران (1389) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها در سطح آمار استنباطی از آزمونهای تی تک نمونه ای و مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته های پژوهش به ترتیب بیانگر اهمیت بیشتر ابعاد ساختاری، رفتاری و زمینه ای در ایجاد آسیب های سرمایه انسانی بود. نتایج حاصل از تحلیل یافته ها نشان می دهد با توجه به اهمیت بیشتر ابعاد ساختاری و زمینه ای و وضع نامطلوب غالب مولفه های این ابعاد، فدراسیون فوتبال ایران نیازمند بازبینی در ابعاد ساختاری و زمینه ای و اقدام فوری جهت جلوگیری از آسیب زایی این مولفه ها در راستای بهبود وضع سرمایه انسانی خویش می باشند.

هدف از این تحقیق ارزیابی عملکرد و رتبه بندی هیئت های ورزشی استان قم بود. تحقیق حاضر از نوع توصیفی و گذشته نگر است که اطلاعات به صورت میدانی جمع آوری شد. جامعه آماری تحقیق شامل 41 هیئت ورزشی استان قم بود که به علت کم بودن تعداد جامعه از نمونه گیری کل شمار استفاده گردید. داده های مربوط به سال 1392 هیئت ها جمع آوری گردید. به منظور ارزیابی عملکرد هیئت ها از روش تحلیل پوششی داده ها (DEA) استفاده شد. برای تهیه چک لیست مورد استفاده در پژوهش جهت تعیین مناسب ترین شاخص های ورودی و خروجی از مبانی نظری، پیشینه های پژوهشی، فرم ارزیابی عملکرد هیئت های ورزشی و نظرات 10 تن از متخصصان مدیریت ورزشی استفاده شد. ورزشکاران، بودجه، مربیان و داوران به عنوان شاخص های ورودی و ورزش همگانی، ورزش قهرمانی، رویدادهای ورزشی و فعالیت های آموزشی به عنوان شاخص های خروجی معرفی شدند. اطلاعات مربوط به مؤلفه های ورودی و خروجی در قالب چک لیست جمع آوری گردید. جهت ارزش گذاری برخی شاخص ها از طیف های سه مقیاسی و چهار مقیاسی لیکرت استفاده شد. به منظور بررسی کارآیی هیئت ها از دو روش CCR و BCC خروجی محور، الگوی رتبه بندی اندرسون پیترسون و آزمون تحلیل حساسیت استفاده شد. همچنین از نرم افزارDEA Solver برای تجزیه و تحلیل کارآیی هیئت ها استفاده شد. نتایج نشان داد، 18 هیئت در هر دو الگوی CCR و BCC، کارآ بودند و 10 هیئت اگرچه در الگوی BCC کارآ بودند ولی در الگوی CCR کارآ نبودند. همچنین نتایج مربوط به رتبه بندی هیئت ها نشان داد، در الگوی CCR، هیئت سه گانه و در الگوی BCC، هیئت نجات غریق کارآترین هیئت بودند.

هدف تحقیق حاضر بررسی کارآیی هیأت های ورزشی استان قم و ارتباط آن با منابع ورودی و خروجی این هیأت ها بود. روش تحقیق از نوع همبستگی و گذشته نگر بود. جامعه آماری تحقیق شامل 41 هیأت ورزشی استان قم بود که به علت کم بودن تعداد جامعه از نمونه گیری کل شمار استفاده گردید. در ضمن داده های مربوط به سال 1392 هیأت ها جمع آوری گردید. به منظور ارزیابی عملکرد هیأت ها از روش تحلیل پوششی داده ها (DEA) استفاده شد. جهت تعیین مناسب-ترین شاخص های ورودی و خروجی از فرم ارزیابی عملکرد هیأت های ورزشی و نظرات 10 تن از متخصصان مدیریت ورزشی استفاده شد. ورزشکاران، بودجه، مربیان و داوران به عنوان شاخص های ورودی و ورزش همگانی، ورزش قهرمانی، رویدادهای ورزشی و فعالیت های آموزشی به عنوان شاخص های خروجی معرفی شدند. به منظور بررسی کارآیی هیأت ها از دو روش CCR و BCC خروجی محور، آزمون کولموگروف-اسمیرنوف، آزمون ویلکاکسون و آزمون همبستگی اسپیرمن استفاده شد. همچنین از نرم افزارDEA Solver و SPSS.20 برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد، بین ورودی های هیأت های ورزشی با کارآیی CCR ارتباط منفی و معناداری وجود دارد و بین خروجی های هیأت ها با کارآیی CCR ارتباط معناداری وجود ندارد. همچنین نتایج نشان داد، بین خروجی ورزش همگانی با کارآیی BCC ارتباط مثبت و معناداری مشاهده شد.

هدف از پژوهش حاضر مقایسه ادراک دانش آموزان، والدین، دبیران و مدیران نسبت به جایگاه درس تربیت بدنی در مدارس بود. با توجه به هدف مذکور، پرسشنامه محقق ساخته سلسله مراتب دروس آموزشی مدارس، برای تعیین جایگاه درس ورزش نسبت به دروس هنر، تاریخ، حرفه و فن، ریاضی و علوم، در اختیار 85 دانش آموز، 140 نفر از والدین این دانش آموزان، 12 نفر از دبیران و 11 نفر از مدیران یکی از مجتمع های آموزشی پسرانه منطقه 2 تهران در مقاطع راهنمایی و متوسطه که به صورت نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده بودند، قرار گرفت. گفتنی است، روایی محتوای ابزار توسط جمعی از متخصصان و پایایی آن نیز در یک مطالعه مقدماتی با آلفای کرونباخ 70/0 محاسبه شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون ناپارامتریک فریدمن و رتبه بندی میانگین رتبه ها استفاده شد. یافته های تحقیق حاکی از این بود که درس تربیت بدنی در بین دروس دیگر با میانگین رتبه 55/4 در رتبه چهارم قرار دارد. به طور کلی نتایج این پژوهش نشان دهنده جایگاه متوسط درس ورزش در میان دیگر دروس در مدرسه و همین طور حاکی از نامطلوب بودن ادراک والدین نسبت به جایگاه درس تربیت بدنی است.

هدف از پژوهش حاضر تحلیل رگرسیونی رضایت شغلی و تعهد سازمانی با اثربخشی معلمان تربیت بدنی شهرستانهای استان تهران بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه ی معلمان تربیت بدنی شهرستانهای استان تهران بالغ بر 1850 نفر در سال تحصیلی 94-1393 بود. بر اساس جدول مورگان 319 نفر به صورت تصادفی طبقه ای برای نمونه تحقیق انتخاب شدند. برای دستیابی به اهداف تحقیق از پرسشنامه های استاندارد رضایت شغلی هرزبرگ که حاوی 72 سوال، پرسشنامه تعهد سازمانی آلن و می یر حاوی 24 سوال و پرسشنامه اثربخشی 20 سوالی گلدبرگ استفاده شد. روایی هر سه پرسشنامه به تائید 15 نفر از متخصصین رسید و پایایی آنها در یک مطالعه مقدماتی بر روی30 نفر آزمودنی و با استفاده از آلفای کرونباخ به ترتیب 79/0، 83/0 و 81/0 محاسبه شد. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده، از آمار توصیفی (فراوانی و درصد فراوانی) و آمار استنباطی از جمله آزمون کولموگروف-اسمیرنوف، رگرسیون خطی، رگرسیون چندگانه و تحلیل مسیر با کمک نرم افزار spss19 استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که رضایت شغلی معلمان به صورت مستقیم با ضریب مسیر53/0 با تعهد سازمانی ارتباط مستقیم معنادار و همچنین با اثربخشی با ضریب مسیر 4/0 ارتباط مستقیم معنادار دارد (05/0>p). همچنین تعهد سازمانی با ضریب مسیر 34/0 با اثربخشی ارتباط مستقیم دارد(05/0p< ). رضایت شغلی معلمان به طور غیر مستقیم با ضریب مسیر 63/0 و از طریق تعهد سازمانی با اثر بخشی معلمان تربیت بدنی شهرستانهای استان تهران ارتباط معناداری دارد(05/0p<).

نقد کتب در قالب مقاله های علمی در کشور کمتر مورد توجه قرار می گیرد. این در حالیست که نقد در نشان دادن کاستی ها و گشودن راه های تازه به نویسندگان کمک شایانی می کند. این پژوهش از نوع تحلیل محتوا و از حیث اجرا انتقادی- کاربردی است. بدین منظور کتاب قاسمی حمید، کشکر سارا و همکاران. نظام های اطلاعات مدیریت در ورزش. تهران: انتشارات حتمی. 1393. 308 ص. شابک 3-99-6904-600-978 انتخاب و مورد نقد قرار گرفت. یافته ها در قالب، درباره نویسندگان، محورهای اصلی اثر، بررسی آثار مشابه و بررسی محتوایی، نگارشی و ظاهری کتاب بیان شد. در بررسی محتوایی، نگارشی و ظاهری کتاب، نکاتی درباره ویژگی های مهم و بارز کتاب و همچنین کاستی های کتاب با بیان پیشنهادهایی بیان شد. از آنجاییکه این کتاب به عنوان اولین کتاب در زمینه سیستم های اطلاعات مدیریت در ورزش می باشد، امید است که نقد حاضر در رفع کاستی ها و ارتقاء این اثر در چاپ های بعدی و همچنین تألیف کتب مشابه توسط نویسندگان مؤثر واقع گردد.

بحران انرژی یکی ازموضوعاتی است که به شدت مورد توجه جوامع امروزی می باشد.گسترش قطارهای برقی شهری یکی از راه حلهای اساسی مطرح شده برای مهار رشد تقاضای سوخت خودروها در سفرهای درون شهری است. این راه حل در کشور ما از سی سال قبل تاکنون مطرح بوده و هم اکنون رشد قابل توجهی یافته است. از دیگر وسایل حمل و نقل عمومی در کشور ناوگان اتوبوس برقی است که هر چند در ابتدا به دلایل زیست محیطی (به خصوص در شهر تهران) مورد استقبال قرار گرفت، ولی، در ادامه به علت عدم وجود زیر ساختهای مناسب برای احداث خطوط جدید توسعه چندانی نیافت. با وجود این دو سیستم حمل و نقل عمومی لازم است که همانند سایر بخشها، تقاضای مورد نیاز این بخش نیز محاسبه و در برنامه ریزی انرژی کشور لحاظ گردد. پیش بینی تقاضا بر اساس مدلهای مصرف نهایی3 یکی از روشهای پیش بینی بوده و مدلهای مختلفی نظیر MAED برای این منظور توسعه داده شده اند. در این راستا کلیه اطلاعات مورد نیاز از شرکتهای مترو، اتوبوس برقی و سازمانهای وابسته جمع آوری شده و پس از پردازش و انجام محاسبات لازم، نیازمندیهای اطلاعاتی مدل MAED تولید می شود و با استفاده از این مدل تقاضای انرژی الکتریکی بخش حمل و نقل پیش بینی می شود و با اهداف تعیین شده در سند چشم انداز توسعه بیست ساله کشور مقایسه می گردد.