جمشید همتی

هدف از این تحقیق، مقایسه عوامل فشارزای روانی دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار و رابطه این عوامل با بهداشت روانی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد بهبهان است. نمونه آماری تحقیق را 77 دانشجوی ورزشکار و 228 دانشجوی غیرورزشکار تشکیل می دهند. که با روش تصادفی مرحله ای انتخاب شدند، ابزار تحقیق شامل پرسشنامه فشارزای روانی دانشجویی (SSQ) و بهداشت روانی(SCL-25) بود. روایی و پایایی این پرسشنامه ها تایید شد. آزمون فرضیه های تحقیق در سطح (05/0 ? P) نشان داد که بین عوامل فشارزای روانی دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار تفاوت معنی داری وجود دارد. بین دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار در مورد تحمل فشارزای روانی ناشی از عوامل شرایط تحصیلی، فراغت از تحصیل و محیط خوابگاه تفاوت معنی داری مشاهده شد. بین وضعیت بهداشت روانی دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار تفاوت معنی داری به دست نیامد. بین عوامل فشارزای روانی دانشجویان با بهداشت روانی آنها رابطه مثبت و معناداری مشاهده شد. از بین عوامل فشارزای روانی دو عامل شرایط تحصیلی و فراغت از تحصیل بیشترین رابطه را با بهداشت روانی دانشجویان نشان داد. همبستگی چندگانه بین عوامل فشارزای روانی و بهداشت روانی نشان داد، متغیرهای شرایط تحصیلی، محیط آموزشی، فراغت از تحصیل و محیط خوابگاه به عنوان مؤلفه های فشارزای روانی به طور معنی داری بهداشت روانی را پیش بینی می کنند.

هدف از انجام دادن پژوهش حاضر، ارائه الگوی توسعه ورزش همگانی دانشگاه آزاد اسلامی بود که با استفاده از طرح نظام مند نظریه داده بنیاد انجام گرفت. شرکت کنندگان در پژوهش حاضر، متخصصان و صاحب نظران ورزش همگانی بودند که 20 نفر از آن ها به صورت نمونه گیری نظری برای مصاحبه عمیق انتخاب شدند و مصاحبه ها تا مرحله اشباع نظری ادامه یافت. برای تجزیه وتحلیل داده ها از کدگذاری باز، محوری و گزینشی استفاده شد. 450 گزاره مفهومی اولیه با 14 مقوله و 38 مفهوم در قالب ابعاد شش گانه مدل پارادایمی شامل شرایط علّی (یک مقوله)، پدیده اصلی (افزایش مشارکت دانشجویان، کارکنان و اعضای هیئت علمی)، راهبرد (دو مقوله)، شرایط زمینه ای (پنج مقوله)، شرایط محیطی (چهار مقوله) و پیامد (یک مقوله) شناسایی شد. نتایج حاصل از مدل پژوهش نشان داد که بهبود نگرش و آگاهی، افزایش انگیزه و علاقه و افزایش نشاط و شادابی می تواند باعث جلب مشارکت دانشجویان، کارکنان و اعضای هیئت علمی در فعالیت های ورزش همگانی دانشگاه شود؛ بنابراین، ضرورت دارد برای توسعه ورزش همگانی و افزایش مشارکت افراد، خط مشی های توسعه ورزش همگانی در دانشگاه آزاد اسلامی مبتنی بر مدل طراحی شده پژوهش حاضر باشد.

پژوهش حاضر با هدف ارائه الگوی موانع اقتصادی توسعه گردشگری ورزشی ایران با رویکرد ترکیبی انجام شد. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و روش تحقیق، آمیخته از نوع اکتشافی متوالی و شیوه گردآوری پیمایشی بود. جامعه آماری در بخش کیفی را دست اندرکاران گردشگری ورزشی در کشور تشکیل می دهند. این افراد، به صورت هدفمند از نوع معیاری، برای مصاحبه های کیفی در موضوع پژوهش انتخاب شدند (چهارده مصاحبه با چهارده نفر که تا حد اشباع نظری ادامه یافت). جامعه آماری بخش کمّی را همان گروه بخش کیفی با تعداد بیشتر تشکیل دادند. از بین 166 نمونه پژوهش، 150 پرسش نامه صحیح تحلیل شد. ابزار گردآوری اطلاعات در پژوهش حاضر، مصاحبه نیمه ساختاریافته و پرسش نامه محقق ساخته بود. به منظور تجزیه وتحلیل داده های پژوهش از کدگذاری در بخش کیفی و از روش معادلات ساختاری در بخش کمّی استفاده شد. در بخش کیفی پژوهش، مقوله ها در قالب 31 کد مفهومی و 5 مقوله اصلی استخراج شدند. در بخش کمّی نیز هر 5 مقوله اصلی پژوهش (سرمایه گذاری، اقتصاد کلان، اقتصاد خرد، حمایتی و تشویقی و هزینه ای) از برازش مناسبی برخوردار است. به مدیران مربوطه پیشنهاد می شود با ایجاد سیاست های خصوصی سازی و همچنین کاهش تصدی گری دولت در حوزه های گردشگری ورزشی زمینه لازم برای توسعه و گسترش مسائل اقتصادی در حوزه گردشگری ورزشی را فراهم کنند.

هدف این پژوهش ارائه الگوی نهادینه سازی برابری جنستی در ورزش ایران بود. این پژوهش به لحاظ روش-شناسی کیفی و از نوع نظریه داده بنیاد روش نظام مند بود. جامعه آماری این پژوهش را صاحب نظران حوزه مدیریت ورزش زنان تشکیل می دادند. جهت نمونه گیری از روش نمونه گیری هدفمند استفاده شد و نمونه گیری تا رسیدن به حد اشباع نظری ادامه پیدا کرد، براین مبنا تعداد 16 مصاحبه انجام گرفت. برای جمع آوری اطلاعات، از مصاحبه نیمه ساختاریافته و به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از سه فرایند همپوش کدگذاری باز، کدگذاری محوری و کدگذاری نظری استفاده شد. با اقتباس از متن همه مصاحبه ها در مرحله کدگذاری باز تعداد 213 مفهوم یا کد اولیه شناسایی شد که پس از تجمیع کدهای به 83 کد کاهش پیدا کرد. سپس در مرحله کدگذاری محوری با در نظر گرفتن قرابت معنایی مفاهیم شناسایی شده 21 مقوله فرعی تشکیل و در شرایط علی، زمینه-ای، مداخله گر، راهبردها و پیامدها دسته بندی شدند. بر مبنای نتایج تحقیق مشخص شد نهادینه سازی برابری جنسیتی موضوعی تک ساحتی نیست و برابری به عنوان یک ستاده تابع نهادهای مختلفی است که لازم مورد توجه دست اندرکاران مربوطه قرار گیرد.

هدف از مطالعه حاضر پرداختن به این موضوع از طریق بررسی و شناسایی ترجیحات استراتژیک مدیریت تعارض نسبت به و نتایج تیم بر اثربخشی تیم (برد و باخت، پلی آف، رتبه بندی، و ماندگاری تیم) بود. شرکت کنندگان شامل مربیان زن از 41 تیم در بسکتبال زنان بودند که ترجیحات آنها در سه سطح مسابقات لیگ جمع شده بود. داده ها از طریق پرسشنامه چندبخشی برای ارزیابی متغیرهای مطالعات جمع آوری شد. و در مطالعه جمعیت شناسی از طریق تکمیل فرم در خواستی از مربیان کسب گردید و در بخش مطالعه اثربخشی اطلاعات آماری از سایت رسمی فدراسیوان بسکتبال ایران داده ها بدست آمد . از آمار استنباطی و مدل های آمار پارامتریک رگرسیون چندمتغیری جهت پیش بینی فرضیه ، استراتژی های مدیریت تعارض مربیان بر اثربخشی تیم های بسکتبال بانوان موثر است استفاده شد . «اثربخشی» از طریق مولفه های «استراتژی مدیریت تعارض» در مربیان تیم های بسکتبال بانوان با تأکید بر میزان F بدست آمده ، می توان مطرح نمود که ارتباط معنی داری بین مؤلفه های «استراتژی های مدیریت تعارض» با «اثربخشی» در سطح 01/0=α مشاهده می شود. به عبارتی دیگر توان پیش بینی «اثربخشی» از طریق مؤلفه های «استراتژی های مدیریت تعارض» وجود دارد. یافته های تحقیق موارد مفیدی را برای مطالعات آینده ارائه نموده است

هدف از انجام پژوهش، شناسایی و رتبه بندی موانع ورود گردشگران ورزشی به کشور ایران بود که به روش توصیفی- میدانی اجرا شد.  جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه محققان و کارشناسان حوزه اشتغال و گردشگری بود. حجم تقریبی جامعه آماری محققان 450 نفر و کارشناسان 500 نفر در نظر گرفته شد و با استفاده از فرمول  Qکوکران، تعداد 274 نفر نمونه به روش تصادفی انتخاب گردید. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه محقق ساخته بود که با استفاده از نظر کارشناسان، روایی صوری آن تایید و با تحلیل عاملی اکتشافی، عوامل اصلی مشخص و سپس با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی مورد تایید قرار گرفتند. ضریب آلفای کرونباخ نیز 90/0 محاسبه شد. جهت رتبه بندی موانع از آزمون فریدمن و برای مقایسه نظر کارشناسان و محققان از آزمون یو من ویتنی استفاده شد. نتایج نشان داد که از بین موانع موجود، کمبود امکانات زیر بنایی رتبه اول، عدم فعالیت شرکت های بین المللی در گردشگری ورزشی رتبه دوم و ضعف تبلیغات و عدم بازاریابی مناسب در سایر کشورها رتیه سوم را دارا می باشند. همچنین نتایج حاکی از این بود که از میان 17 مانع موجود، کارشناسان و محققان بر روی میزان اهمیت 8 عامل توافق نظر داشتند و اختلاف نظر آنها با میزان اهمیت 9 عامل به لحاظ آماری تایید شد. بنابراین برای توسعه گردشگری ورزشی و استفاده ملی از عواید آن در ابتدا باید موانع ورود گردشگران را از پیش راه برداشت و در این جهت اقدامات اولیه، فراهم نمودن زیر ساخت ها و امکانات زیربنایی می باشد.