تمام مناطقی که شهرکها در آن ساخته شدند، بیشتر به دلایل صنعتی انتخاب شده بودند. در آن زمان این شهرکهای صنعتی مدرن مانند عضوی کاملاً غریبه و ناهمگون، تصادفاً بر پیکر اجتماع ایران پیوند خورده بودند. اجتماعی که مردمش هنوز بسیاز سنتی، روستایی، ساده و بی پیرایه بوند.