آرشیو

آرشیو شماره ها:
۷۶

چکیده

ملال یا فقدان جذابیت تجربیات زندگی یکی از رنج های اجتناب ناپذیر نوع بشر از ابتدای تاریخ تاکنون بوده که با انقلاب صنعتی و مدرنیسم تشدید شد. در این میان اندیشمندان مختلف تلاش نموده تا چرایی و چگونگی این پدیده و راه غلبه بر آن را تبیین نمایند. راه حل های مدرن بر پناه بردن به صنعت مُد و سرگرمی، تنوع بخشی به تجربیات و ایجاد تغییرات عینی و خارج از وجود فرد برای رهایی از ملال تأکید دارند؛ اما سورن کرکگور با انتقاد از راهکارهای مدرن و سکولار معتقد است ملال غیر از بیکاری و صورتی از آکدیا است که نشانه ی عدم توجه فرد به خدا در انجام وظیفه دینی است. از نظر کرکگور ملال اهریمنی و نتیجه انتخاب زندگی لذت گرایانه ی استحسانی یا اخلاقی است و راهکار اجتناب از آن انتخاب زندگی دینی و خودسازی از طریق تمایل به ایجاد ملکات اخلاقیمثبت مانند صبر، استقامت، امید، ایمان، عشق و شادی است. همچنین راهکار دیگر او برای اجتناب از ملال اتخاذ یک نگاه سابجکتیو، زیباشناسانه و انتزاعی به پدیده های عالم است. از نظر اوراهکارهای مدرن به واسطه ی تحلیل و تعلیل نادرستِ حسِ ملال، فرد را به تلاشی بی پایان برای تغییر محتوای دنیای بیرونی اش سوق می دهند. غافل از آنکه ریشه ی حل مسئله تغییر دنیای درونی از طریق اتخاذ نگاه زیباشناسانه و بازنگری شاعرانه ی تجربیات است.هدف این پژوهش تبیین، نقد و بررسی دیدگاه کرکگور در باب ملال به عنوان یک راهکار همسو با نگاه دینی است. همچنین تاکنون هیچ پژوهشی به زبان فارسی در تبیین دیدگاه بدیع کرکگور در باب ملال انجام نشده و آگاهی از آن می تواند راهکاری جدید در مواجهه با این چالش به ما عرضه بدارد.

Explanation of Demonic Boredom from Soren Kierkegaard's Point of View and Criticism and Evaluation of Moral Solutions to Avoid It

Boredom or the lack of attractiveness of life experiences has been one of the inevitable sufferings of mankind since the beginning of history, which intensified with the industrial revolution and modernism. Meanwhile, different thinkers have tried to explain the why and how of this phenomenon and the way to overcome it. Modern solutions emphasize taking refuge in the fashion and entertainment industry, diversifying experiences, and creating objective changes outside of the individual's existence to get rid of boredom. But Søren Kierkegaard, criticizing modern and secular solutions, believes that boredom is other than unemployment and a form of akadia, which is an emotional sign of a person's lack of attention to God in performing religious duties. According to Kierkegaard, boredom is demonic and the result of choosing a hedonistic or ethical life, and the way to avoid it is to choose religious life and self-improvement through the desire to create positive moral properties such as patience, perseverance, hope, faith, love and happiness. Also, his other strategy to avoid boredom is to adopt a subjective, aesthetic and abstract view of the phenomena of the world. From his point of view, modern solutions lead a person to an endless effort to change the content of his external world by analyzing and interpreting the feeling of boredom incorrectly. Unaware that the root of solving the problem is changing the inner world through adopting an aesthetic view and poetic revision of experiences.

تبلیغات