آرشیو

آرشیو شماره ها:
۴۷

چکیده

اهداف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر مکانیسم های بی قیدی اخلاقی بر گرایش به دوپینگ در ورزشکاران حرفه ای با نقش میانجی مطلوبیت اجتماعی بود. مواد و روش ها: روش تحقیق حاضر توصیفی- همبستگی و از لحاظ هدف کاربردی بود که اطلاعات به صورت میدانی جمع آوری شد. جامعه آماری تحقیق، شامل تمامی ورزشکاران حرفه ای شهر شیراز بود که با توجه به حجم بالای جامعه آماری، تعداد 384 نفر از ورزشکاران حرفه ای رشته های مختلف ورزشی به عنوان نمونه در نظر گرفته شد و از روش نمونه گیری در دسترس استفاده گردید. اطلاعات برای تحقیق حاضر از طریق سه پرسشنامه مکانیسم های بی قیدی اخلاقی (رینگ و همکاران، 2018)، مطلوبیت اجتماعی (استوبر، 2001) و گرایش به دوپینگ (پتروزی، 2007) با آلفای کرونباخ 89/0 می باشد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از الگوهای معادلات ساختاری، در قالب نرم افزار PLS3 استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که مکانیزم های بی قیدی اخلاقی بر دو متغیر مطلوبیت اجتماعی و گرایش به دوپینگ اثر معنی داری دارد. همچنین این مکانیزم ها بصورت غیر مستقیم و به واسطه مطلوبیت اجتماعی می تواند بر گرایش به دوپینگ در ورزشکاران حرفه ای اثرگذار باشد. نتیجه گیری: بنابراین هرچه بی قیدی اخلاقی در ورزشکاران با روش هایی مانند عدم مسئولیت پذیری، توجیه کردن و اعتقاد به کسب ارزشهای بیرونی نظیر جام و مدال، به جای ارتقا و رشد شخصی در ورزش، رواج پیدا کند می تواند به افزایش مطلوبیت اجتماعی در بین ورزشکاران شود در نتیجه احتمال گرایش به دوپینگ را بیشتر می کند.

The Effect of Moral Disengagement Mechanisms on the Tendency to Doping with the mediating role of Social Desirability

Objectives: The aim of this study was to investigate the relationship between the Moral Disengagement Mechanisms on tendency to doping with the mediating role of Social Desirability in professional athletes. Methods & Materials: The present study was descriptive-correlational and applied in terms of purpose that information was collected in the field. The statistical population of the study included all professional athletes in Shiraz city. Due to the high volume of the statistical population and Morgan table, 384 professional athletes in various sports were considered and the Convenience Sampling method was used. Data for the present study were collected through three questionnaires including Moral Disengagement Mechanisms questionnaire by Ring et al (2018) with Cronbach's alpha of 0.98, questionnaire of Social Desirability by Stober (2001) with Cronbach's alpha of 0.97, and questionnaire of Tendency to Doping by Petrozi (2007) with Cronbach's alpha of 0.89. Structural equation models in PLS3 software were used to analyze the data. Results: The results showed that the moral disengagement mechanisms have a direct and significant effect on the two variables of social desirability and tendency to doping. Also, these mechanisms can indirectly affect the tendency to doping in professional athletes mediating by social desirability. Conclusion: Therefore, whatever moral disengagement prevails in athletes; with manners such as irresponsibility, justifying and believing in the acquisition of external values (such as cups and medals, instead of promotion and personal growth in sports); social desirability among athletes would be increased which in turn increases tendency to doping.

تبلیغات