نقش کاربست اشیا بر فرهنگ سازی دینی در سیره معصومین(ع) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف : هدف از انجام این پژوهش، شناسایی چگونگی کاربست اشیا و جمادات محیطی در سیره فرهنگی معصومان(ع) برای به دست آوردن الگوی مناسب در تعلیم و تربیت دینی جامعه بود. روش: روش تحقیق در این پژوهش، به صورت کتابخانه ای و توصیفی- تحلیلی بود. یافته ها: پیامبران و امامان(ع) در راستای نقش تعلیمی و تربیتی خود، به نگرش سازی دینی پرداخته، ذیل آن به انتقال نگرش توحیدی و نگرش صحیح به دنیا و آخرت، با به کارگیری اشیا اقدام کرده اند. در مرحله، دوم برای گرایش سازی دینی از اشیا استفاده کرده و در این راستا به ایجاد گرایش به اهل بیت(ع) و ایجاد گرایش به اعمال صالح پرداخته اند. در مرحله سوم، کاربست اشیا را بستری برای انتقال آداب و رسوم و رفتار دینی قرار داده اند. بنابر این، کاربست اشیا در سیره معصومان(ع) در هر سه نظام فرهنگ به عنوان یک روش مستقل قابل مشاهده است. نتیجه گیری: نخست، لزوم توجه به ابزار کمک آموزشی در فرایند انتقال فرهنگ دینی و پرهیز از اتکای صرف به انتقال گفتاری فرهنگ؛ دوم، بهره برداری از تمام فضای دانشگاه در این حوزه و عدم انحصار آموزش فرهنگ به فضای کلاس درس؛ سوم، توجه به موضوع کاربست اشیا به عنوان عامل مکمّل و مسهّل در موضوع «فرهنگ پذیری».The Role of Using Objects in Religious Culture-Making in the View of Infallible Family (Masoomin)
Objectives: The purpose of this research is to identify how to apply the environment and objects in the culture of the innocent in order to obtain an appropriate model for the education of the society. Method: In this research, the data collection method is library and descriptive-analytical. Results: Prophets and Imams, in line with their educational and educational role, have turned to religious attitude, and following it, the transfer of the monotheistic attitude, the transfer of the correct attitude to the world and the transfer of the correct attitude to the hereafter, have been implemented by the objects. In the second stage, they have used objects for religious orientation, and in this regard, they have focused on creating a tendency toward Ahlul-Bayt and creating a tendency toward good deeds. In the third stage, they put objects in order to convey customs and religious practices. Therefore, the use of objects in the family of the infallible can be seen in all three systems of culture as an independent method. Conclusion: First of all, it is necessary to pay attention to the educational aid in the process of transferring religious culture and avoiding the mere reliance on spoken word transmission of culture, second, the exploitation of the entire university space in this area and the non-monopoly of teaching culture to the classroom space, The use of objects as a complementary factor in the subject of "culture-making" is the result of this research.