آرشیو

آرشیو شماره ها:
۷۴

چکیده

ترانه یک قالب شعری موسیقایی است که در پهنه تاریخ همواره با درخواست ها و علایق عمومی مردم همراه و همسو بوده است. ترانه متعلق به توده مردم است و در میان دیگر انواع شعری بیشترین تأثیرپذیری را از فرهنگ عامه دارد. در دهه50 شمسی مصادف با اواخر حکومت پهلوی نوعی باور مذهبی در بین روشنفکران شکل گرفت که منحصراً در مواجهه با استبداد تعریف می شد؛ در نتیجه پرداختن به انگاره های قدسی و اساطیر آیینی مذهبی خود به نوعی اعتراض قابل فهم برای عامه بدل شد. از این رو محور اصلی این پژوهش واکاوی اسنادی سلطه عقاید مذهبی در بین ترانه سرایان نوین و بررسی چگونگی برخورد این ترانه سرایان با انگاره های قدسی و تحلیل ترانه های شاخص با مضمون اسطوره های آیینی است. نتیجه این پژوهش نشان می دهد علاقه به ترسیم انگاره های مذهبی در ترانه روزگار پهلوی دوم جنبه آخرالزمانی دارد و ترانه سرا با نگاهی تمثیلی به دنبال یافتن یکسانی های عصر خود و دوران قدیسان است.

The Reflection of Sacred Images in the Songs of The 1350s

A song is a poetic-musical format that has been in line with people's requests and interests throughout history. These songs belong to the mass of people and as a result They have the most influence from popular culture. In the 1950s, coinciding with the end of Pahlavi rule, a kind of religious belief was formed among the intellectuals, which was defined exclusively in the face of tyranny; As a result, dealing with sacred images and religious myths became a kind of protest. Therefore, the main focus of this research is document analysis of the dominance of religious beliefs among modern songwriters and how these songwriters deal with sacred images and analysis of prominent songs with the theme of religious myths. The result of this research shows that the interest in depicting religious images in the songs of the second Pahlavi era has an apocalyptic aspect, and the singer seeks to find similarities between his era and the era of the saints with an allegorical view.

تبلیغات