غیاثی، شاعر وابسته به دستگاه غیاث الدین محمّدِ رشیدی وزیر (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
یکی از منابع مطالعه در تاریخ ادبیات فارسی سفینه ها و جُنگ های شعری، ادبی و تاریخی از هر دوره ای است که گاه از آن ها آگاهی های دست اوّل و منحصربه فردی حاصل می شود. در جُنگ ادبی و تاریخی کهن و کم نظیری از اواخر عهد ایلخانی، محفوظ در کتابخانه مرعشی در قم که در این پژوهش «جُنگ ایلخانی مرعشی» نامیده می شود، سروده های شاعری متخلّص به «غیاثی» وجود دارد که در تبریز و در دستگاه غیاث الدین محمّد وزیر، فرزند خواجه رشیدالدین فضل الله همدانی، فعّالیّت داشته و تاکنون در مطالعات تاریخ ادبی و شعرشناسی از او و سروده هایش یادی نشده است. این سراینده که ظاهراً تخلّص خود را از لقب همین ممدوح انتخاب کرده، بلافاصله پس از قتل او برایش مرثیه سروده است. کاتب یا یکی از کاتبان «جُنگ ایلخانی مرعشی» نیز که گویا خود در تبریز و نزدیک به این وقایع بوده، آن سروده ها را در جُنگ خصوصی خود که در این گفتار به آن استناد شده ثبت کرده است. در این پژوهش، علاوه بر بازجُست ردّ این سراینده اوایل قرن هشتم هجری در سایر منابع، سروده های او در این منبع بازخوانی و تصحیح شده است.Ghiāsi , a poet attached to the office of the vizier Ghiās al-Din Mohammad-e Rashidi
One of the sources for studying the Persian literature are safinas, anthologies of poetry and literary and historical collections from different periods, from which sometimes first-hand and unique information are obtained. In an exceptional literary and historical compendium from the Ilkhānid time, preserved in the Mar’ashi Library at Qom, referred to, in the present study, as “Mar’ashi Ilkhāni Jong”, contains the verses of a poet, with the nom de plume “Ghiāsi”, who worked at office of the vizier Ghiās al-Din Mohammad, son of Khwaja Rashid al-Din Fazl al-Allah of Hamadan. However, no mention of him and his poetry has been made as yet in the studies on the history of literature and poetics. Ghiāsi had apparently adopted his pen name from this vizier and eulogized him. So, when the vizier was murdered the poet wrote an elegy lamenting his death. The scribe or one of the scribes of the Mar’ashi Ilkhāni Jong, who seems to have been present in Tabriz at the time and close to the incident, recorded Ghiāsi’s poetry in his personal jong adduced in this article where, in addition to tracing this early-8th century H./14 poet in other sources, his poetry in the above-mentioned jong has been reread and corrected.
تبلیغات
