بررسی رابطه ی میان توسعه ی مالی و صادرات: مورد استان فارس (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف اصلی این مقاله بررسی رابطه ی علّی میان توسعه ی مالی ورشد صادرات در استان فارس است. برای این منظور از چهار شاخص نسبت سپرده ها، نسبت کل تسهیلات اعطایی به بخش خصوصی، نسبت مانده ی تسهیلات اعطایی به بخش خصوصی و نسبت تعریف گسترده ی پول M2 به تولید ناخالص داخلی استان فارس به عنوان شاخص های توسعه ی بخش مالی استفاده شده است. بر اساس برخی از نتایج از بین دو فرضیه هدایت عرضه و پیروی تقاضا که توسط پاتریک (1966) مطرح گردید، فرضیه پیروی تقاضا تأئید شده است. به عبارتی دیگر، گسترش صادرات در استان فارس مقدم بر گسترش بخش مالی بوده است. بر اساس نتایج این دیدگاه تقویت می شود که افزایش صادرات استان فارس به دلیل نیاز به تأمین مالی برای ورود مواد اولیه و تکنولوژی جدید و همچنین احتیاج به حمایت بیشتر برای مقابله با تکانه ها و انواع عدم اطمینان ها در اقتصاد بین الملل به دنبال خود گسترش بخش مالی را طلب می نماید. طبقه بندی JEL: F1 ،F3Relationship between Financial Development and Exports: The Case of Fars Province
The main goal of this research is to investigate the causal relationship between financial development and export growth in Fars province. To this end four different indices including private deposit ratio, banking credit to private sector, credit balance ratio and M2 to GDP ratio were to estimate financial development. The results of the estimation showed that there is unidirectional causality form export growth to financial development. As a result, the findings support the demand following hypothesis for Fars and reject the supply leading theory advocated by Patrick (1966). This indicates that the expansion of exports leads to financial development. This might be due to the demand of exporting firms for financing their imports of raw materials, primary and capital goods, new technology and also for receiving financial supports against foreign uncertainties and domestic shocks. JELclassification: F1, F3
تبلیغات
