آرشیو

آرشیو شماره ها:
۷۱

چکیده

نقض معاهده مودت (1955) توسط دولت ایالات متحده امریکا تقریباً سابقه ای به قدمت عمر دولت جمهوری اسلامی ایران دارد. گو اینکه نقض هر تعهد بین المللی، موجب مسئولیت بین المللی دولت متخلف است، ولی اصولاً این دولت قربانی است که احراز نقض تعهد و جبران خسارت ناشی از آن را از مراجع قضایی مطالبه می نماید. دیوان بین المللی دادگستری در رأی 30 مارس 2023 در پرونده برخی از اموال ایران، با احراز نقض مواد 3، 4 و 10 معاهده مودت توسط امریکا، مسئولیت بین المللی این دولت در مقابل ایران را مسلم دانست. دیوان ضمن اهمیت ندادن به ادعای امریکا در مورد عدم پاکدستی مدعی، و سایر ایرادهای مقدماتی نشان داد که اجازه نمی دهد دولت متخلف، با ترفند یکجانبه گرایی تعهدات بین المللی خویش را به سُخره گیرد. تأکید دیوان بر الزام امریکا به پرداخت غرامت، تصریح بر اصل حکومت قانون، و اعطای مهلت 24 ماهه به ایران و امریکا برای توافق در مورد میزان و نحوه پرداخت غرامت، احترام به توافق دولت ها در مورد اجرای احکام قضایی بین المللی است. فارغ از جنبه تأسیسی حکم در مورد پرداخت غرامت به ایران، احراز مسئولیت بین المللی امریکا از لحاظ نقض مواد مختلف معاهده مودت جنبه اعلامی داشته و ضمن اثبات اعتقاد ایران به قضای بین المللی، بخش مهمی از هدف ایران از مراجعه به دیوان را محقق ساخته است.

The International Responsibility of the United States of America for the Violations of the Treaty of Amity in the Framework of the Judgment of March 30, 2023, of the International Court of Justice

Violations of the Treaty of Amity, Economic Relations and Consular Rights (1955) by the United States of America has a history almost as old as the life of the Islamic Republic of Iran. It is said that violating any international obligation causes the international responsibility of the violating state. Still, it is the affected state that demands the determination of the violations and compensation for the damages caused by the violations from the judicial bodies. In the judgment of March 30, 2023, in the case of certain Iranian assets, the International Court of Justice confirmed the violations of Articles 3, 4, and 10 of the Treaty of Amity by the US, and determined the international responsibility of the US against Iran., ICJ by not paying attention to the preliminary objections, showed that it does not allow the violating state to mock its obligations with the trick of unilateralism. ICJ's emphasis on the commitment of the US to pay compensation to specify the principle of the rule of law, and to grant a deadline of 24 months to Iran and the US to agree on the amount and method of paying compensation, respecting the agreement of the states. Regardless of the constitutive aspect of the verdict regarding the payment of compensation, the declaration of the international responsibility of the US in terms of violating various articles of the Treaty has a declarative aspect.

تبلیغات