تاثیر بازی های ملی بر انسجام تیمی و نقش میانجی گری آن بر شاخص های ناکارآمدی ورزشکاران رشته های برخوردی و غیربرخوردی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
اهداف: هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر سابقه و تجربه بازی های ملی بر انسجام تیمی و تعدیل ویژگی های رفتاری ناکارآمد ورزشکاران رشته های برخوردی و غیربرخوردی بود. مواد و روش ها: تعداد 75 ورزشکار رشته برخوردی و 114ورزشکار رشته غیر برخوردی در این پژوهش حضور داشتند. همچنین از دو پرسشنامه خلق و خوی برونل و محیط گروهی کارن که میزان انسجام گروهی را در دو بعد انسجام تکلیف و انسجام اجتماعی ارزیابی می کردند استفاده گردید. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها پس از کلموگروف اسمیرنوف(05/0p≥) و اطمینان از توزیع طبیعی دادها، آزمون تی تک نمونه، آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون در سطح05/0 P≤ استفاده گردید.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که تفاوت معناداری در خرده مقیاس های تنش، توان بازی و سردرگمی بین ورزشکاران رشته های برخوردی و غیر برخوردی وجود دارد. همچنین سابقه و تجربه حضور در تیم های ملی از مهمترین فاکتورهای تأثیر گذار بر انسجام تیمی بودند. نتیجه گیری: نتایج پژوهش پیشنهاد می کند ضمن شناسایی رفتارهای کارآمد و ناکارآمد ورزشکاران، آموزش استفاده از استراتژی های کنترل خلقیات منفی توسط روانشناسان ورزشی در برنامه های تمرینی گنجانده شود.The Impact of National Games on Team Cohesion and Its Mediating Role on the Inefficiency Indicators of collision and non-collision athletes
Objectives: Purpose of the present paper was to investigate the impact of national games on team cohesion and its mediating role on the inefficiency indicators of collision and non-collision athletes.Methods&Materials: 75 people of contact athletes and 114 people of noncontact athletes were participated in the study. Brunel's mood questionnaire and Carron group environment (GEQ) scale for assessing group cohesion in two dimension of obligation cohesion and social cohesion were used. In order to analyze the data, one-sample t-test, one-way ANOVA test and Pearson's correlation coefficient were used at the P≤0.05 level.Results: Results showed a significant difference in tension, game ability, and confusion subscale among collision and non-collision athletes. Also, antecedent and experience in national teams were the most important factors on team cohesion.Conclusions: results suggests that besides recognizing efficient and inefficient behaviors, training use of negative moods could be applied by sport psychologist at exercise programs.
تبلیغات
