آرشیو

آرشیو شماره ها:
۷۴

چکیده

طراحی موزه، فرآیند چندبعدی و ترکیبی است و رشته ها و مراحل مختلف را در بر می گیرد. تقریباً از دهه 1930 میلادی از داستان سرایی در فرآیند طراحی معماری موزه ها برای انتقال معانی و ارتباط نزدیک با جهان و انسان استفاده شده است. داستان سرایی نوشتاری، کلامی، بصری و فضایی روش های مختلف برای ارتباط بر قرار کردن موزه ها با بازدیدکنندگان خود هستند. در این مقاله این روش ها معرفی شده اند. همچنین نقش آن ها در فرآیند طراحی معماری موزه در سطوح مختلف بررسی شده است. برای این موضوع از مفاهیم و تفاسیر در زمینه های مختلف همچون فلسفه، زبان شناسی، هرمنوتیک، جغرافیای انسانی، نظریه روایت، روان شناسی، نظریه معماری و موزه شناسی استفاده شده است. همچنین مرور ادبیات از منابع مرتبط، مشاهدات و تجربه های شخصی و ارزیابی نمونه های موردی برای تکمیل بحث بکار رفته اند. موزه ملی دریانوردی استرالیا (روایت غیرخطی) و موزه تاریخ هنگ کنگ (روایت خطی) به عنوان نمونه های موردی ازلحاظ خط داستان، مفاهیم، ایده ها و مصنوعات اصلی به طور کامل ارزیابی شده اند. دستاوردها نشان می دهند که در روش خطی نسبت به روش غیرخطی به صرف زمان و تمرکز بیشتر برای درک روایت کلان نیاز است. در روش خطی، طی مراحل مختلف و توجه به خط سیر آن ها اجباری اما در روش غیرخطی اختیاری است. در روش خطی یک روایت کلان وجود دارد اما در روش غیرخطی هر زمینه می تواند به طور مستقل عمل کند. بر این اساس، معماری موزه می تواند از طریق فعالیت های کلامی تا فضایی و فعالیت های شناختی تا تجربه مجسم، محیط جذاب برای تجربه عملی و انتقال معانی ایجاد کند.

The Wisdom of Storytelling in the Museum’s Design Process

Mohammad Kazemi   * PhD of Architecture, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran Abstract Museum designing is a three-dimensional and hybrid process. It interconnects various disciplines such as architecture, graphic design, interior design, audio-visual graphics, and print graphics. Museum’s transformation during the 1930s is the main reason that drives storytelling to be adopted in the daily display routine of museums. Storytelling communicates meanings and mediates human knowledge of the world, humans, and architecture. Verbal storytelling, written storytelling, visual storytelling, and spatial storytelling help all age groups to communicate with the collections of the museums. In this paper, we investigate the role of the different kinds of storytelling in the museum's design process. We use an original survey of meaning and interpretation drawn from the fields of philosophy, linguistics, hermeneutics, humanistic geography, narrative theory, psychology, architectural theory and museology. In addition, we use researchers' personal perceptions and experiences. This study uses two case studies (Australian National Maritime Museum and Hong Kong Museum of History) to demonstrate how museums are currently utilizing storytelling and show the fundamental tools for its success. The results of this paper indicate that our understanding of master narratives needs more time and focus. The master narrative has to be followed and leaves little space for unrestricted meaning-making. Furthermore, in the non-linear storytelling, each thematic display can establish a separate identity. Then, museum architecture suggests a delightful environment for communicating meanings by self-learning and organized embodied experience of an entire space.

تبلیغات