انسان به مثابه رخداد خرد- زبان؛ تفسیری ارسطویی- هایدگری از داستان «گزارشی به فرهنگستان» اثر فرانتس کافکا (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
این پژوهش با واکاوی داستان «گزارشی به فرهنگستان» اثر فرانتس کافکا و ملاحظه ی آن درزمینه آرای ارسطو و هایدگر در تبیین انسان، کوشیده است تا به قرائت تازه ای از مفهوم انسان دست یابد. ارسطو بنیاد انسان را مفهوم خرد یا لوگوس می انگارد، او در سه اثر مهم خود یعنی «سیاست»، «اخلاق نیکوماخوس» و «شاعری» به کرّات این عقیده را مطرح می نماید. اگرچه رأی ارسطو در تاریخ اندیشه موردقبول واقع شده اما این بدان معنا نیست که دیگران درصدد تبیین قرائت های تازه از انسان برنیامده باشند. یکی از این متفکران مارتین هایدگر است. هایدگر در مقاله ی «زبان» ضمن پرداختن به چیستی زبان، چیستی انسان را نیز مورد کاوش قرار می دهد. به اعتقاد این پژوهش تأکید ارسطو بر اصالت خرد یا لوگوس از یک سو و تفسیر هایدگر از انسان به مثابه هستنده زبان مند از سوی دیگر، می تواند ما را به سوی نظرگاهی تازه رهنمون شود. بر این اساس خرد و زبان نه یک سره متفاوت اند و نه کاملاً متشابه. این دو مفهوم می توانند در جهت تکمیل یکدیگر به کار گرفته شوند. با رجوع به داستان کافکا این رویکرد به وضوح به چشم می آید. ذات انسانی چیزی نیست مگر هم صدایی خرد و زبان.Man as the Event of Wisdom-Language; An Aristotelian-Heideggerian Interpretation of the Story "Report to the Academy" by Franz Kafka
By analyzing the story "Report to the Academy" by Franz Kafka and considering it in the context of Aristotle's and Heidegger's views on the explanation of man, this research has tried to achieve a new reading of the concept of man. Aristotle considers the concept of wisdom or Logos to be the foundation of human beings; he repeatedly states this opinion in his three important works, namely "Politics", "Ethics of Nicomachus" and "Poetry". Although Aristotle's opinion has been accepted in the history of thought, this does not mean that others are trying to explain new readings that did not come from humans. One of these thinkers is Martin Heidegger. In the article "Language", Heidegger, while dealing with the nature of language, also explores the nature of man. According to this research, Aristotle's emphasis on the originality of wisdom or logos on the one hand and Heidegger's interpretation of man as a linguist being on the other hand, can lead us to a new point of view. Based on this, wisdom and language are neither completely different nor completely similar. These two concepts can be used to complement each other. By referring to Kafka's story, this approach is clearly visible. Human nature is nothing but the harmony of wisdom and language.
تبلیغات
