جایگاه توانمند سازی روستاییان در بهبود مدیریت منابع آب (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
نماگرهای وضعیت منابع و مصرف آب در بخش کشاوری، بیانگر عدم تعادل بین عرضه و تقاضای آب است. به واسطه توانمندسازی، روستاییان بر فعالیت هایشان تسلط بیشتری پیدا می کنند و با کسب قدرت بالا، کنترل بر منابع آب، ظرفیت سازی و مشارکت فعال، قادرند مسیر فعالیتشان را به درستی هدایت کنند. پژوهش حاضر به منظورِ مطالعه جایگاه توانمند سازی روستاییان در مدیریت منابع آب و شناخت شاخصهای موثر در توانمندسازی جهتِ مدیریتِ پایدار منابع آب و گروه بندی دهستان های شهرستان بر اساس شاخص های توانمندی در مدیریت آب صورت گرفته است. جامعه آماری پژوهش، روستائیانِ شهرستان پاکدشت می باشد که حجم نمونه 381 نفر بدست آمد و به صورت تصادفی ساده توزیع گردید و از ابزار پرسشنامه جهتِ جمع آوری داده ها استفاده شد. نتیجه بررسی میانگین رتبه متغیرها نشان دادکه میانگین تمام رتبه ها بالاتر از حدمتوسط می باشدکه نشان دهنده وضعیت مطلوب شاخصهای تحقیق در بین پاسخگویان است. نتیجه آزمون t تک نمونه ای نیز معنی داری میانگین متغیرها را تایید کرد. به منظور رتبه بندی مولفه ها از ضریب تغییرات استفاده شد که شاخص کاهش مهاجرت رتبه اول و افزایش عملکرد تولید مزارع ، باغات و گلخانه ها رتبه آخر را کسب کردند. به منظور گروه بندی اثر توانمند سازی بر شاخصها از تکنیک نقطه شکست با استفاده اعداد ضریب تغییرات استفاده شد و در نهایت دهستان ها بر اساس میزان همگنی در مدیریت منابع آب با استفاده از تحلیل خوشه ای، گروه بندی شدند.Status of Empowerment of Villagers in Improving Water Resources Management
The indicators of the state of water resources and consumption in the agricultural sector indicate the imbalance between supply and demand for water. Through empowerment, Villagers gain more control over their activities and with high power, control over water resources, capacity building and active participation; they are able to properly guide their activities. The present study was conducted to study the position of villager’s empowerment in water resources management and identifying effective indicators in empowerment for sustainable water resources management and grouping of Pakdasht countryside based on water management capability indicators. The statistical population of the study is the villagers of Pakdasht Township. The sample size was 381 and distributed randomly. Data were collected BY using a questionnaire. The result of the review of the average rank of variables showed that the mean of all rankings is higher than the average, which indicates the desired status of research indicators among respondents. The results of one sample t-test also confirmed the mean of the variables. In order to rank components, the coefficient of variation was used that index of decrease of immigration ranked first and production efficiency increase in on farms, gardens and greenhouses ranked the last. In order to group the effect of empowerment on the indices, the fracture technique was used by using coefficient of variation were used and finally, villages were grouped according to the degree of homogeneity in water resource management via cluster analysis.