آرشیو

آرشیو شماره ها:
۴۹

چکیده

Although the prevalence of COVID-19 pandemic and the worldwide periodic lockdowns, and travel restrictions have heavily damaged tourism destinations, however some theorists believe that the channels and intensity of adverse effects of COVID-19 are not even in different tourism destinations and it may depend on the tourism form that the destination is endowed with. The purpose of this research is to fulfill a comparative survey between two different tourism destinations that enjoy two different tourism forms, including pleasure tourism (Ganjnameh region) and commercial based tourism (Lalejin region) in Iran and try to explore the different complex aspects of COVID-19 effects on tourism industry and compare sustainability of both tourism forms. In order that, we apply Grounded Theory (GT) model and relay on qualitative data gathered by face-to-face interviews with 40 participants who are engaged in tourism related businesses in sample destinations. In according to the results, this study critically derives 4 different aspects of complexity of the situation arisen from corona virus pandemic on tourism sector in Ganjnameh and Lalejin including: resilience strategies and sustainability, change in tourist behavior, change in the tourism industry, and aggravating factors. In addition, the results showed that changes to tourism as a result of COVID-19 is complex and uneven in two different tourist destinations. Moreover, we realized that the economic statues of Ganjnameh region which is widely depend on pleasure tourism is more vulnerable to unexpected tourism crises compared to the Lalegin region, where the economics of a big bulk of habitants depends on commercial tourisms and handicrafts. Therefore, the commercial based touristic destinations looks more resilient and sustainable in comparison to pleasure tourism formed destinations. This study released valuable information about current statues and future concerns about tourism industry and offers suitable policy implications to cope with COVID-19 effects during and after Corona crisis.

بررسی اثرات پاندمی کووید-19 بر کسب و کارهای صنعت گردشگری در مقاصد تفریحی و تجاری گردشگری: مطالعه مقایسه ای و موردی منطقه تفریحی گنج نامه و شهر لالجین

پاندمی کووید-19 از اواخر سال 2019 م. آغاز شده و به سرعت، تقریباً به سرتاسر دنیا سرایت کرده و به یک بحران جهانی تبدیل شده است. این بیماری، دنیا را با مشکلات اقتصادی و اجتماعی متعددی روبه رو کرده و منجر به ورشکستگی و تعطیلی بسیاری از فعالیت های اقتصادی، ازجمله فعالیت های حوزه گردشگری شده است. براساس گزارش سازمان جهانی گردشگری (WTO)، اثرات ناشی از همه گیری کووید-19 بر صنعت گردشگری، بیش از 4 تریلیون دلار بر اقتصاد جهان زیان وارد کرده است. هم چنین، براساس این گزارش، کشورهای درحال توسعه تأثیر این همه گیری را به شدت احساس کرده و ورود گردشگران به این کشورها بین 60 تا 80 درصد کاهش یافته است. در این میان، کشور ایران نیز با دارا بودن ظرفیت های گردشگری جهانی، از این معضل به دور نبوده و متحمل زیان ناشی از رکود صنعت توریسم شده است؛ به طوری که براساس گزارش وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور، میزان خسارات وارده بر صنعت گردشگری ایران طی 15 ماهه اخیر حدود 220 هزار میلیارد ریال برآورد شده است. در این میان، برخی از نظریه پردازان معتقدند که هرچند شیوع کووید-19 و تحمیل قرنطینه های دوره ای و ایجاد محدودیت های سفر در سرتاسر دنیا به مقاصد گردشگری ضرر رسانده است، اما به نظر می رسد اثرگذاری کووید-19 بر کسب و کارهای حوزه توریسم بسیار پیچیده بوده و شدت این اثرات نامطلوب و نیز کانال های اثرگذاری آن بر کسب و کارهای حوزه توریسم در کشورهای مقصد گردشگریِ مختلف، یکسان نیست و برحسب نوعِ گردشگری رایج در کشورهای مقصد گردشگری، میزان این اثرگذاری متفاوت بوده است؛ لذا هدف از این مطالعه، بررسی مقایسه ای اثرات همه گیری کووید-19 بر کسب و کارهای صنعت توریسم در شهر همدان و شهر لالجین می باشد. با توجه به این که نوع گردشگری رایج در شهر همدان، گردشگری تفریحی و تاریخی بوده و نوع گردشگری شهر لالجین، گردشگری تجاری (مبتنی بر صنایع دستی) می باشد؛ لذا به راحتی می توان با مقایسه کانال های مختلف اثرگذاری کووید-19 بر کسب و کارهای حوزه توریسم در این دو منطقه، به جنبه های پیچیده اثرگذاری این همه گیری پی برد و متناسب با این کانال ها و میزان اثرگذاری در این دو منطقه، استراتژی های مناسب تاب آوری و سیاست های مناسب برای هرچه پایدارتر کردن صنعت توریسم در این مناطق ارائه داد. این مطالعه به منظور بررسی جنبه های پیچیده شیوع کووید-19 بر کسب و کارهای صنعت توریسم در این دو منطقه از روش نظریه پردازی داده بنیاد (GT) استفاده کرده است. «برنیز» و «گرو» معتقدند که روش بستر زاد یا گراندد تئوری، به طور معمول در زمینه هایی به کار گرفته می شوند که دانش کاملی در مورد پدیده مورد بررسی در دست نباشد و هدف از آن کسب بینش و دیدگاه جدید نسبت به پدیده مورد بررسی باشد. این روش کمک می کند تا محقق براساس روایت های فردی و تجربه های شخصی افراد مطلع که همواره تجربه زیسته ای از موضوع داشته و حضور فعال در کم وکیف پدیده دارند، با دیدگاه درونی آنان آشنا شده و چیستی و چگونگی پدیده را شناسایی نماید (حیدری، رزاقی: 1399)؛ لذا در این مطالعه به منظور گردآوری اطلاعات اولیه، با 40 نفر از افراد فعال در حوزه کسب و کارهای صنعت گردشگری منطقه گنج نامه و لالجین مصاحبه های عمیق صورت گرفت و پس از رسیدن به مرحله اشباع نظری این مصاحبه ها به پایان رسید. نتایج نشان دهنده آن است که شدت اثرگذاری همه گیری کووید-19 بر گردشگری در این دو منطقه کاملاً متفاوت بوده و کانال های اثرگذاری آن پیچیده است؛ به این ترتیب که کسب و کارهای موجود در منطقه گردشگری گنج نامه، زیان و خسارات سنگین تری نسبت به  کسب و کارهای گردشگری فعال در لالجین متحمل شده و این صنعت در منطقه گنج نامه شکننده تر و آسیب پذیر تر است. علاوه بر این، نتایج حاصل بیانگر این است که صنعت توریسم در مناطق گردشگری که برپایه صنایع دستی بوده و یا مقاصد گردشگری تجاری محسوب می شوند در مقایسه با گردشگری تفریحی، پایدارتر و در مقابل بحران ها، انعطاف پذیرتر و مقاوم تر هستند؛ برای مثال، با توجه به این که اغلب افراد فعال در حوزه گردشگری در لالجین دارای مهارت های تخصصی (سفال گری) بودند به هنگام رکود ناشی از کووید-19 به راحتی توانستند تغییر شغل درون صنعتی داده و از یک خرده فروش سفال تبدیل به تولیدکننده و یا عمده فروش شوند؛ لذا شاغلین کسب و کارهای حوزه گردشگری در این منطقه بیکاری خیلی گسترده را تجربه نکردند، اما با توجه به این که افراد شاغل در حوزه گردشگری در منطقه گنج نامه، دارای مهارت های تخصصی نبودند با بیکاری گسترده تری رو به رو گردیده و نتوانستند به راحتی شغلی دیگر پیدا کنند. هم چنین، نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که همه گیری کووید-19 منجر به ایجاد تغییر در علایق و سلیقه های گردشگران و نیز تغییر در درون صنعت گردشگری شده است؛ لذا به منظور ایجاد رونق دوباره صنعت گردشگری در دوران پساکرونا، توجه به تغییرات ایجاد شده در علایق و سلیقه مشتریان و گردشگران امری ضروری به نظر می رسد.
پاندمی کووید-19 ،صنعت گردشگری ،گنج نامه ،لالجین ،گراندد تئوری،

تبلیغات