تاثیر 6 هفته تمرین دویدن منتخب بر رکورد 540 متر کودکان نابینا (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
زمینه و هدف: شرایط فرهنگی، اجتماعی، و اقتصادی فعلی جامعه به گونهای است که نابینایان فرصت های کمی برای تجربه موفق دویدن در محیط دارند. با توجه به ضرورت فعالیت بنیادی دویدن در بهبود استقامت هوازی، هدف تحقیق حاضر بررسی اثر 6 هفته تمرین دویدن منتخب بر رکورد 540 متر بهمنظور برآورد استقامت هوازی کودکان نابینا بود. روش تحقیق: تحقیق از نوع نیمه تجربی و دارای طرح گروه کنترل نامعادل بود. نمونههای تحقیق کودکان نابینای یکی از مدارس ابتدایی نابینایان استان اصفهان بودند. گروه تجربی شامل 8 نفر و گروه شاهد 10 نفر بود. تمرینات دویدن استقامتی منتخب شامل 3 جلسه 35 دقیقهای در هفته بود که به مدت 6 هفته ادامه داشت. برای ارزیابی استقامت هوازی از آزمون دوی 540 متر استفاده شد. وفاداری آزمودنی های گروه تجربی به برنامه دویدن از طریق فرم حضور و غیاب در هر جلسه تمرینی محاسبه شد. دادهها توسط آزمون تحلیل واریانس برای دادههای تکراری در سطح 05/0 ≥p مورد تحلیل آماری قرار گرفتند. یافته ها: نتایج بیانگر معنی دار بودن تغییرات درون گروهی (001 /0= p و 72/19= <sub>(16و1)</sub> F )، تعاملی (03/0 = p و 75/5= <sub>(16و1)</sub> F ) و بین گروهی (05/0= p و 75/5= <sub>(16و1)</sub> F ) به نفع گروه تجربی بود. در پایان، وفاداری آزمودنیهای گروه تجربی به برنامه در حد 94 درصد به دست آمد. نتیجه گیری: برنامه تمرینی دویدن منتخب در این تحقیق می تواند در بهبود رکورد دوی 540 متر کودکان نابینا موثر باشد.The effect of 6 weeks of selected running training on 540 meter record in blind children
Background and Aim: The cultural, social, and economic situation in our society cause to have little chances to experience running event for blind children. Since running is categorized as a fundamental activity to improve cardiorespiratory fitness, the aim of the present study was to evaluate the effect of 6 weeks of selected running training on 540 meter record in blind children. Materilas and Methods: This study was a quasi-experimental study based a «non-equivalent control group» design. Study samples were blind children from an elementary visually impaired children school in Isfahan province. Experimental group were included 8 volunteers and control group included 10 volunteers. Exercise program was consisted of 3× 45-minute sessions per week program and lasted for 6 weeks. The 540 meters running test was used For evaluating cardiorespiratory fitness. Compliance rate of experimental group to the running program was calculated by the attendance form at the training session. The data were analyzed by repeated measure ANOVA and Statistic signification was set as (p≤0.05). Results: The results showed significant interaction (F (1, 16) =3.05, p=0.03), within (F (1, 16) =19.72, p=0.001), and between (F (1, 16) =5.75, p=0.05) in favor of experimental group. At the end of training sessions compliance rate experimental group to exercise program was %94. Conclusions: Selected running training in this research can be effective to improve the record of 540 m running blind children.