بازنمایی و ترسیم ابعاد هویت «دیگری» سفرنامه نویس، مورد پژوهی: سفرنامه پیترو دلا وله (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
بی گمان سفرنامه ها در راستای تبیین هویت ملت ها بر پایه نظرات «دیگری» به عنوان ابزاری مؤثر مطرح هستند. درحقیقت سفرنامه نویس در مسیر شناخت «دیگری» و به نوعی شناخت «خود» گام برمی دارد و فزون بر توصیف «دیگری» تصویرشده، «خود» تصویرگر را نیز معرفی می کند. در این راستا شباهت ها و به ویژه تفاوت های فرهنگی که گاه مطابق الگوهای فکری پیشین سفرنامه نویس و در مواری بر پایه تعصبات گوناگون شکل گرفته اند دربرگیرنده اطلاعات گسترده ای درخصوص هویت فرد تصویرگر می باشند. مکتب فرانسوی تصویرشناسی، به ویژه پژوهش های پاژو، ابزاری مناسب با هدف بررسی مفهوم هویت در سفرنامه ها ارائه می کند. در این جستار سفرنامه پیترو دلا وله را با هدف تحلیل دیدگاه وی به عنوان «دیگری» ایتالیایی-اروپایی و ترسیم ابعاد هویتی سفرنامه نویس بررسی می کنیم. دلا وله با توصیف شرایط گوناگون سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و در مواردی قیاس این شرایط با آنچه نزد ملت خود، اروپاییان یا ترکان عثمانی رایج بود، اطلاعات ارزشمندی از ایران و ایرانیان دوره صفویان ارائه می کند؛ لیکن با نکته سنجی می توان از این مکتوبات در راستای شناخت «خود» سفرنامه نویس بهره جست.Representing the Travel Writer’s ‘Other Identity’ in Pietro Della Valle’s Travels in Persia
A comparative study of relations among nations and its evaluation based on the Other’s attitudes generates a deep insight; thence, travelogue is considered a profitable means in this regard. Within the path of knowing the ‘other’, the travel writer paces to know him/herself. Put another way, the writing would culminate in his/her own understanding along with the ‘other’. In this vein, the similarities and cultural differences which are formed in accordance with the travel writer’s prior thought lines or prejudices, encompass a vast information regarding the travel writer’s identity. Besides, the French school of Imagology especially Daniel-Henri Pageaux’s researches, is a valuable resource for analyzing such travelogues. For this purpose, Pietro Della valle’s Travels to Persia has been taken into account to examine his constructed identity as an Italian/Eueopean ‘other’. Out of his very minute descriptions he generates regarding political, social, and cultural conditions of Iran in comparison with his own country or The Ottoman Empire, his own identity is constructed.
تبلیغات
