هنر قصه گویی ایزاک دینسن در مقام شهرزاد دانمارکی در پرتو آراء والتر بنیامین (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
این مقاله نشان می دهد چگونه ایزاک دینسن در مقام شهرزاد دانمارکی هنر قصه گویی را از پیوند زدن تجربیات زیسته زندگی واقعی خود با دو سنت قصه گویی اروپایی و آفریقایی حاصل کرده، و چگونه در سه دوره مختلف زندگی خود، چونان شهرزاد قصه گو عمل کرده است. در شهرزاد کودک، به قصه های پدربزرگ گوش سپرده؛ در شهرزاد آفریقایی، دینسن به آفریقا سفر کرده؛ و در شهرزاد دانمارکی، دینسن، حاصل تجربیات خود را برای شکل دادن به هویت هنری و خلق قصه های جهانی به هم آمیخته است. این مقاله می کوشد از ارتباط میان دوره های سه گانه زندگی دینسن با آثار وی سخن بگوید. برای تبیین مباحث نظری قصه گویی، به مقاله کلاسیک والتر بنیامین اشاره، و بحث می شود قصه گویی دینسن چه ویژگی هایی دارد. برای تبیین این ویژگی ها، داستان کوتاه «لوح سفید»، نیز بررسی می شود. از جمله یافته این است که دینس از سنت قصه گویی اروپایی و آفریقایی به مثابه کاتالیزور کمک گرفته است. کوتاه اینکه، اگر شهرزاد هزار و یک شب را قصه گوی در حضر می دانند، دینسن را قصه گوی در سفر می شناسند.Art of Storytelling in Izak Dinesen as Danish Shahrzad Based on W. Benjamin's Views
This essay shows how Isak Dinesen, as Danish Shahrazad, has used the art of storytelling, combining her lived experiences with European and African traditions of oral storytelling in her works in different periods. As an enthusiastic child, Dinesen has listened to the tales told by her grandfather. As the second, Dinesen has travelled to Africa. As the third, she has mixed the Eastern and Western tales to form her artistic identity and her world literature. This article justifies the connection between the three periods of Dinesen's life and his works to show how she has gained her place as a storyteller. As for the theoretical framework, a mention is made of W. Benjamin's classic article and its relation to the characteristics of Dinesen's storytelling. To explain these features, “The Blank Page” is examined briefly. One finding is that Dinesen has used the European and African storytelling traditions as a catalyst. In short, if Shahrzad is considered a storyteller in presence, Dinesen is considered a traveling storyteller.