طنز کارناوالی و بازتاب آن در داستان های بهرام صادقی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
کارناوال (Carnival)یکی از زمینه های ایجاد کلام چندآوا در نظریه منطق گفت وگویی میخاییل باختین است. کارناوال که برآمده از جشن های توده ای مردم در سده های میانه است، در کلام، با مؤلفه هایی نظیر طنز، تمسخر و شوخی، نفی ارزش های حاکم بر جامعه، آمیختگی مرگ و زندگی، توجه به جسم و لذت های جسمانی، انتقادهای اجتماعی و به طور کلی، با هر آنچه به رویاروییِ گفتمان توده ای و غیررسمی با گفتمان رسمی و غالب راه می برد، نشان داده می شود. باختین، این نظریه را در تقابل با تک آوایی، شادی ستیزی و جزم اندیشی رژیم استالین مطرح کرد. نکته ای که این پژوهش بر آن تأکید دارد کاربست ویژه نظریه منطق گفت وگویی، به ویژه کارناوال، در تاریک ترین و پراختناق ترین ادوار تاریخ است. برای این منظور، بهرام صادقی، در جایگاه یکی از برجسته ترین طنزپردازان معاصر فارسی که در دوره سیاهِ پس از شکست کودتای 28 مرداد 1332 به نگارش آثار طنزآمیز خود پرداخت، مورد توجه قرار گرفته است. این پژوهش درصدد پاسخ گویی به این پرسش بوده است که طنز موجود در داستان های صادقی تا چه میزان با مؤلفه های سخن کارناوالی هم خوانی دارد و زمینه های گرایش به چنین شیوه ای چه بوده است؟ دستاورد پژوهش حاکی از آن است که طنز موجود در آثار صادقی با بسیاری از مؤلفه های سخن کارناوالی نظیرِ مرگ اندیشی و آمیختگی مرگ و زندگی، نفی معاداندیشی و توجه به ابعاد جسمانی حیات انسانی، نفی ارزش های حاکم بر جامعه، انتقادهای اجتماعی و غیره هم سوست. از این رو، فضایی چندصدا و گفت وگوگرا بر آن حکم فرماست که در تقابل با عصر سیاه و پرخفقان بعد از کودتا قرار می گیرد.Carnival Humorous and Its Reflection in Bahram Sadeggi Stories
Carnival is one of polyphonic word basis in Mikhail Bhaktin’s theory of dialogue logic. Since “the carnival” is emerged from the mass celebrates in the Middle Ages, this element in language, is demonstrated with components, as humor, mockery and joking, rejecting the values of society, mixture of life and death, according to flesh and physical delight, social criticism, and in general, anything leads to the discourse of mass with informal and dominant. Bhaktin’s theory posed at the odds with polyphony, anti-happiness and the dogmatism of Stalin regime. The point emphasized in this study is the specific application of conversational logic theory, specially “carnival” in most dark and repressive eras of history. For this purpose, Bahram Sadeghi as one of most significant Persian contemporary comedians, who in the black period after the coup of 28 august failures wrote his most significant works with a nature of hummer was considered. This research seeks to answer to this question that the hummer existing in Sadeghi’s stories to what extent is compatible with Carnival speaking components and what was the basis of attitude to such method? Research achievements are suggests that the existing hummer in Sadeghi’s stories is consistent with: revisiting death and the mixture of death and life, denying resurrection thoughts and attention physical dimensions of human life, rejecting values of society, social criticism and etc.. Hence a multi-sound and dialogue-oriented atmosphere is prevailed on it that is at the odds with the repressive and black period after the coup. Carnival is one of polyphonic word basis in Mikhail Bhaktin’s theory of dialogue logic. Since “the carnival” is emerged from the mass celebrates in the Middle Ages, this element in language, is demonstrated with components, as humor, mockery and joking, rejecting the values of society, mixture of life and death, according to flesh and physical delight, social criticism, and in general, anything leads to the discourse of mass with informal and dominant. Bhaktin’s theory posed at the odds with polyphony, anti-happiness and the dogmatism of Stalin regime. The point emphasized in this study is the specific application of conversational logic theory, specially “carnival” in most dark and repressive eras of history. For this purpose, Bahram Sadeghi as one of most significant Persian contemporary comedians, who in the black period after the coup of 28 august failures wrote his most significant works with a nature of hummer was considered. This research seeks to answer to this question that the hummer existing in Sadeghi’s stories to what extent is compatible with Carnival speaking components and what was the basis of attitude to such method? Research achievements are suggests that the existing hummer in Sadeghi’s stories is consistent with: revisiting death and the mixture of death and life, denying resurrection thoughts and attention physical dimensions of human life, rejecting values of society, social criticism and etc.. Hence a multi-sound and dialogue-oriented atmosphere is prevailed on it that is at the odds with the repressive and black period after the coup. Keywords: Bahram Sadeghi, Mikhail Bakhtin, dialog logic, carnival, hummer, polyphony.
تبلیغات
